بی خوابی نوعی اختلال خواب است که میلیون ها انسان در سراسر جهان را مبتلا می کند. به طور خلاصه ، افراد مبتلا به بی خوابی برای خوابیدن دچار مشکل می شوند و اثرات آن می تواند ویران کننده باشد.
بی خوابی معمولاً منجر به خواب آلودگی روزانه ، بی حالی و مشکلات روحی و جسمی می شود. نوسانات روحی ، تحریک پذیری و اضطراب علائم متداول آن هستند. این عارضه برای افرادی که بیماری های مزمن دارند می تواند خطرات بیشتری را به دنبال داشته باشد.
در این مقاله از مجله زیبا بمان ، خواهیم گفت که بی خوابی چیست ، علل آن ، علائم ، تشخیص و درمان های احتمالی آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
دلایل احتمالی بسیاری برای این عارضه وجود دارد. غالباً ، بی خوابی ناشی از علت ثانویه مانند بیماری یا شیوه زندگی است. علل این بیماری می تواند شامل عوامل روانشناختی ، داروها و سطح هورمون است. درمان بی خوابی می تواند پزشکی یا رفتاری باشد.
علل
بی خوابی می تواند در اثر عوامل جسمی و روانی ایجاد شود. گاهی اوقات یک بیماری می تواند علت بی خوابی مزمن می شود ، در حالی که بی خوابی زودگذر ممکن است ناشی از یک رویداد یا اتفاق خاصی که در آن زمان افتاده باشد. بی خوابی معمولاً ناشی از:
اختلال دراتفاقات روزمره : تغییر شغل ، ارتفاعات زیاد ، سر و صدای محیط ، گرمای شدید یا سرماخوردگی
مسائل روانشناختی : اختلال دو قطبی ، افسردگی ، اختلالات اضطرابی یا اختلالات روانی.
شرایط پزشکی : درد مزمن ، سندرم خستگی مزمن ، نارسایی احتقانی قلب ، بیماری ریفلاکس اسید معده ، بیماری انسدادی مزمن ریوی ، آسم ، آپنه خواب ، بیماری های پارکینسون و آلزایمر ، بیماری پرکاری تیروئید ، آرتروز ، ضایعات مغزی ، تومور ، سکته مغزی.
هورمون ها : استروژن ، تغییر هورمون ها در دوران قاعدگی
عوامل دیگر : خوابیدن در کنار یک فرد که خروپف می کند!، انگل ، شرایط ژنتیکی ، بارداری.
چندین مطالعه کوچک در بزرگسالان و کودکان نشان داده است که قرار گرفتن در معرض نور تلویزیون و تلفن های هوشمند قبل از رفتن به خواب می تواند بر میزان طبیعی ملاتونین تأثیر بگذارد و باعث طولانی شدن زمان به خواب رفتن شود.
تاثیر داروها در بی خوابی
داروهای زیر می توانند باعث بی خوابی در برخی بیماران شوند:
- کورتیکواستروئیدها
- استاتین
- مسدود کننده های آلفا
- مسدود کننده های بتا
- داروهای ضد افسردگی SSRI
- مهار کننده های ACE
- کندرویتین گلوکزامین
علائم و نشانه ها
این عارضه به خودی خود ممکن است علامت یک بیماری باشد. با این وجود علائم و نشانه های زیادی وجود دارد که با بیخوابی همراه است که باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرند :
- مشکل در خواب شب
- بیدار شدن در طول شب
- بیداری زود هنگام هنگام خواب
- احساس خستگی بعد از خواب
- خستگی روزانه یا خواب آلودگی
- افسردگی یا اضطراب
- تمرکز ضعیف
- سردردهای تنشی
کمبود خواب می تواند علائم دیگری نیز ایجاد کند. داشتن مشکلات در تمرکز روی کارها برای افراد دارای این عارضه معمول است. طبق آمار 20 درصد از آسیب های ناشی از تصادف اتومبیل ناشی از خواب آلودگی راننده است.
انواع بیخوابی
همانطور که پیشتر نیز اشاره شد بیخوابی علل مختلفی از جمله استرس و اضطراب دارد. بی خوابی طیف گسترده ای از اختلالات خواب را شامل می شود ، از عدم کیفیت خواب گرفته تا کمبود کمبود خواب. بی خوابی معمولاً به سه نوع تقسیم می شود:
- بیخوابی زودرس : که علائم تا سه شب ادامه داشته باشد.
- بیخوابی حاد : که به آن بی خوابی کوتاه مدت نیز گفته می شود. علائم برای چند هفته ادامه دارد.
- بیخوابی مزمن : این نوع ماه ها و گاهی اوقات سال ها ادامه دارد. بیشتر موارد بیخوابی مزمن عوارض جانبی ناشی از یک مشکل دیگر است.
درمان بی خوابی
رعایت بهداشت خواب ، از جمله پرهیز از استفاده از گوشی همراه و تبلت و … می تواند به درمان بیخوابی کمک کند. بعضی از انواع این عارضه وقتی علت اصلی درمان می شود برطرف می شوند. به طور کلی ، درمان بی خوابی بر تعیین علت تمرکز دارد. پس از تشخیص علت اصلی ایجاد این عارضه می توان به درستی آن را درمان یا اصلاح کرد.
علاوه بر درمان علت اصلی بی خوابی ، از هر دو روش دارویی و غیر دارویی (رفتاری) به عنوان درمان استفاده شوند. روش های غیر دارویی شامل درمان رفتاری-شناختی (CBT) در جلسات مشاوره می باشد. درمان های پزشکی بی خوابی شامل موارد زیر است:
- قرص خواب
- داروهای ضد افسردگی
- آنتی هیستامین ها
- ملاتونین
- راملتئون
درمان های خانگی
داروهای خانگی بی خوابی شامل موارد زیر است:
بهبود بهداشت خواب: اجتناب از خوابیدن بیش از حد ، ورزش روزانه، داشتن یک برنامه منظم خواب ، اجتناب از مصرف کافئین در شب ، اجتناب از سیگار کشیدن ، اجتناب از خوابیدن هنگام گرسنگی ، و اطمینان از داشتن یک فضای راحت خواب.
استفاده از تکنیک های آرامش بخش: مانند تمرینات مدیتیشن و شل کردن عضلات
کنترل تحریکات: فقط هنگام خواب به رختخواب بروید. از تماشای تلویزیون ، مطالعه ، غذا خوردن در رختخواب خودداری کنید. هر روز صبح (حتی آخر هفته) یک ساعت مشخصی را به عنوان زنگ خطر تنظیم کنید تا از خواب های طولانی روز خودداری کنید.
تشخیص
یک متخصص خواب برای تشخیص علت این عارضه با سؤال در مورد سوابق پزشکی و الگوهای خواب فرد شروع می کند. ممکن است یک معاینه بدنی انجام شود تا به دنبال شرایط خاص باشد. پزشک ممکن است فرد را برای اختلالات روانپزشکی و مصرف مواد مخدر و الکل غربالگری کند.
مرکز علوم و پزشکی خواب استانفورد گفته است که اصطلاح “بی خوابی” اغلب برای “خواب آشفته” به کار می رود. برای تشخیص بی خوابی ، این خواب آشفته باید بیش از 1 ماه به طول انجامد. همچنین باید بر سلامتی بیمار تأثیر منفی بگذارد.
عوامل خطر ساز
بیخوابی می تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد. در زنان بزرگسال نسبت به مردان این عارضه شایع تر است. خواب آشفته می تواند عملکرد فرد در مدرسه و یا دانشگاه و کار را تضعیف کند و همچنین به چاقی ، اضطراب ، افسردگی ، مشکلات تمرکز ، مشکلات حافظه ، عملکرد ضعیف سیستم ایمنی و کاهش زمان واکنش منجر شود. برخی از افراد به احتمال زیاد بی خوابی را تجربه می کنند. این شامل:
- مسافران
- کارگران با تغییرات مکرر شیفت ها
- افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند
- دانش آموزان
- زنان حامله
- زنان در یائسگی
- کسانی که اختلالات سلامت روان دارند
برگرفته از : بیخوابی
دیدگاه کاربران