مه مغزی به خودی خود یک وضعیت پزشکی نیست، بلکه نشانه‌ای از سایر شرایط پزشکی است. این یک نوع اختلال عملکرد شناختی است که شامل:
- مشکلات حافظه
- عدم وضوح ذهنی
- تمرکز ضعیف
- ناتوانی در تمرکز
برخی افراد نیز آن را به عنوان خستگی ذهنی توصیف می‌کنند. بسته به شدت مه مغزی، می‌تواند در کار یا مدرسه اختلال ایجاد کند. اما لزومی ندارد که یک ثابت دائمی در زندگی باشد.
فهرست مقالات
دلایل مه مغزی چیست؟
توضیحات متعددی برای اینکه چرا مه مغزی رخ می‌دهد وجود دارد. پس از شناسایی علت اصلی، می‌توانید شروع به رفع مشکل کنید. در اینجا شش علت احتمالی وجود دارد.
استرس
استرس مزمن می‌تواند فشار خون را افزایش دهد، سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و باعث افسردگی شود. همچنین می‌تواند باعث خستگی ذهنی شود. وقتی مغز شما خسته می‌شود، فکر کردن، استدلال و تمرکز سخت‌تر می‌شود.
کم خوابی
کیفیت پایین خواب نیز می‌تواند در عملکرد مغز اختلال ایجاد کند. 8 تا 9 ساعت خواب در شب را هدف قرار دهید. کم‌خوابی می‌تواند منجر به تمرکز ضعیف و افکار تیره شود.
تغییرات هورمونی
تغییرات هورمونی نیز می‌تواند باعث ایجاد مه مغزی شود. سطح هورمون‌های پروژسترون و استروژن در دوران بارداری افزایش می‌یابد. این تغییر می‌تواند بر حافظه تأثیر بگذارد و باعث اختلال شناختی کوتاه مدت شود. به طور مشابه، کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی می‌تواند باعث فراموشی، تمرکز ضعیف و تفکر مبهم شود.
رژیم غذایی
رژیم غذایی همچنین می‌تواند در مه مغزی نقش داشته باشد. ویتامین B-12 از عملکرد سالم مغز پشتیبانی می‌کند و کمبود ویتامین B-12 می‌تواند باعث ایجاد مه مغزی شود. اگر آلرژی یا حساسیت غذایی دارید، ممکن است مه مغزی پس از خوردن برخی غذاها ایجاد شود. مقصران احتمالی عبارتند از:
- آسپارتام
- بادام زمینی
- لبنیات
- حذف غذاهای محرک از رژیم غذایی شما ممکن است علائم را بهبود بخشد.
داروها
اگر هنگام مصرف دارو متوجه مه مغزی شدید، با پزشک خود صحبت کنید. مه مغزی ممکن است یکی از عوارض جانبی شناخته شده دارو باشد. کاهش دوز یا تغییر به داروی دیگر ممکن است علائم را بهبود بخشد. مه مغزی نیز می‌تواند پس از درمان سرطان رخ دهد. به این مغز شیمی درمانی می‌گویند.
شرایط پزشکی
شرایط پزشکی مرتبط با التهاب، خستگی یا تغییرات در سطح گلوکز خون نیز می‌تواند باعث خستگی ذهنی شود. به عنوان مثال، مه مغزی یکی از علائم سندرم خستگی مزمن است که شامل خستگی مداوم برای بیش از شش ماه است. افرادی که فیبرومیالژیا دارند ممکن است مه آلودی مشابهی را به صورت روزانه تجربه کنند. شرایط دیگری که ممکن است باعث مه مغزی شود عبارتند از:
- کم خونی
- افسردگی
- دیابت
- سندرم شوگرن
- میگرن
- بیماری آلزایمر
- کم‌کاری تیروئید
- بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس، آرتریت و ام‌اس
- کم آبی بدن
چگونه تشخیص داده می‌شود؟
در صورت عدم وضوح مداوم که بدتر می‌شود یا بهبود نمی‌یابد، به پزشک خود مراجعه کنید. یک آزمایش نمی‌تواند مه مغزی را تشخیص دهد. مه مغزی ممکن است علامت یک مشکل اساسی باشد، بنابراین پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و در مورد شما می‌پرسد:
- سلامت روان
- رژیم غذایی
- سطح فعالیت بدنی
- داروها یا مکمل‌های فعلی
شما باید پزشک خود را در مورد علائم دیگری که ممکن است داشته باشید مطلع کنید. به عنوان مثال، فردی که مبتلا به کم کاری تیروئید است ممکن است مه مغزی همراه با ریزش مو، خشکی پوست، افزایش وزن یا ناخن‌های شکننده داشته باشد. آزمایش خون می‌تواند به پزشک کمک کند تا علت مه مغزی را شناسایی کند. آزمایش خون می‌تواند موارد زیر را تشخیص دهد:
- سطوح غیرطبیعی گلوکز
- عملکرد ضعیف کبد، کلیه و تیروئید
- کمبودهای تغذیه‌ای
- عفونت‌ها
- بیماری‌های التهابی
بر اساس نتایج، پزشک تعیین خواهد کرد که آیا بررسی بیشتری انجام دهد یا خیر. سایر ابزارهای تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری برای مشاهده داخل بدن مانند اشعه ایکس، MRI یا سی‌تی‌اسکن باشد. پزشک همچنین ممکن است آزمایش آلرژی یا مطالعه خواب را برای بررسی اختلال خواب انجام دهد. نگه‌داشتن یک دفترچه غذایی می‌تواند به فرد کمک کند تعیین کند که آیا رژیم غذایی به مه مغزی کمک می‌کند یا خیر.
نحوه درمان آن
درمان مه مغزی به علت آن بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر کم‌خون هستید، مکمل‌های آهن ممکن است تولید گلبول‌های قرمز خون را افزایش داده و مه مغزی را کاهش دهد. اگر یک بیماری خودایمنی تشخیص داده شود، پزشک ممکن است یک کورتیکواستروئید یا سایر داروها را برای کاهش التهاب یا سرکوب سیستم ایمنی توصیه کند. گاهی اوقات، رفع مه مغزی با اصلاح کمبود تغذیه‌ای، تعویض دارو یا بهبود کیفیت خواب است. درمان‌های خانگی برای بهبود مه مغزی عبارتند از:
- خواب 8 تا 9 ساعت در شب
- مدیریت استرس با دانستن محدودیت‌های خود و اجتناب از مصرف بیش از حد الکل و کافئین
- ورزش کردن
- تقویت قدرت مغز شما (کار داوطلبانه یا حل پازل‌های مغزی را امتحان کنید)
- پیدا کردن فعالیت‌های لذت بخش
- مصرف پروتئین، میوه‌ها، سبزیجات و چربی‌های سالم را افزایش دهید.
چشم انداز مه مغزی چیست؟
مه مغزی می‌تواند ناامید کننده باشد، اما تسکین آن ممکن است. علائم خود را نادیده نگیرید در صورت عدم درمان، مه مغزی می‌تواند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد. هنگامی که علت اصلی برطرف شد، وضوح ذهنی می‌تواند بهبود یابد.
دیدگاه کاربران