ذات الریه چیست. پنومونی یک عفونت در یک یا هر دو ریه است. باکتریها، ویروسها و قارچها باعث آن میشوند. این عفونت باعث ایجاد التهاب در کیسههای هوا در ریههای شما میشود که به آن آلوئولی گفته میشود. آلوئول ها با مایع یا چرک پر میشوند و تنفس را دشوار میکند. در ادامه با مجله “زیبا بمان” همراه باشید تا درباره پنومونی و نحوه درمان آن بیشتر بدانید.
فهرست مقالات
آیا پنومونی مسری است ؟
میکروبهایی که باعث ایجاد ذاتالریه میشوند مسری هستند. این بدان معنی است که آنها میتوانند از فردی به شخص دیگر گسترش پیدا کنند. هر دو پنومونی ویروسی و باکتریایی میتوانند از طریق استنشاق قطرات موجود در هوا از طریق عطسه یا سرفه به دیگران سرایت کنند. همچنین با تماس با سطوح یا اشیاء آلوده به باکتریها یا ویروسها که باعث ایجاد پنومونی میشوند، میتوانید این نوع پنومونی را دریافت کنید. میتوانید پنومونی قارچی را از محیط دریافت کنید. با این حال، آن را از شخص به شخص دیگر گسترش نمییابد.
علائم ذات الریه چیست
علائم ذاتالریه میتواند خفیف و تهدیدکننده زندگی باشد. آنها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
سرفهای که ممکن است باعث خلط (مخاط) شود
تب
تعریق یا لرز
تنگی نفس که هنگام انجام فعالیتهای عادی یا حتی در هنگام استراحت اتفاق میافتد
درد قفسه سینه هنگام نفس کشیدن یا سرفه بدتر است
احساس خستگی
از دست دادن اشتها
حالت تهوع یا استفراغ
سردردها
سایر علائم با توجه به سن و سلامت عمومی شما میتوانند متفاوت باشند:
کودکان زیر 5 سال ممکن است دچار تنفس سریع یا خسخس سینه شوند. به نظر میرسد نوزادان هیچ علامتی ندارند، اما بعضیاوقات ممکن است استفراغ کنند، کمبود انرژی داشته باشند یا در نوشیدن یا خوردن مشکلی داشته باشند. افراد مسن ممکن است علائم خفیفتری داشته باشند. آنها همچنین میتوانند سردرگمی یا دمایی پایینتر از دمای معمولی بدن نشان دهند.
علل ذات الریه چیست
انواع مختلفی از مواد عفونی وجود دارد که میتوانند باعث ایجاد پنومونی شوند.
پنومونی باکتریایی
شایعترین علت پنومونی باکتریایی، Streptococcus pneumoniae است. دلایل دیگر عبارتاند از:
مایکوپلاسما پنومونی
Haemophilus آنفلوانزا
لژیونلا پنوموفیلا
پنومونی ویروسی
ویروسهای تنفسی اغلب علت ذات الریه هستند. برخی از نمونهها عبارتاند از:
آنفلوانزا
ویروس همگام تنفسی (RSV)
رینو ویروسها (سرماخوردگی)
ذاتالریه ویروسی معمولاً ملایمتر است و میتواند طی یک تا سه هفته بدون درمان بهبود یابد.
پنومونی قارچی
قارچهای موجود در خاک یا فضولات پرندگان میتوانند باعث ذاتالریه شوند. آنها اغلب در افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف باعث ذاتالریه میشوند. نمونههایی از قارچهایی که میتوانند باعث ذاتالریه شوند عبارتاند از:
پنوموسیستیس جیرووسی
گونه های کریپتوکوک
گونه های هیستوپلاسموز
انواع ذات الریه چیست
پنومونی همچنین میتواند با توجه به مکان یا چگونگی به دست آوردن طبقهبندی شود.
ذاتالریه بیمارستانی (HAP)
این نوع پنومونی باکتریایی در مدت اقامت در بیمارستان به دست میآید. این میتواند جدیتر از انواع دیگر باشد، زیرا باکتریهای موجود ممکن است در برابر آنتیبیوتیکها مقاومتر باشند.
ذاتالریه پنومونی (CAP)
پنومونی به دست آمده در جامعه (CAP) به ذاتالریه که در خارج از یک مکان پزشکی یا نهادی حاصل میشود، اطلاق میشود.
پنومونی مرتبط با ونتیلاتور (VAP)
وقتی افرادی که از دستگاه تهویه هوا استفاده میکنند، دچار ذاتالریه شوند، به آن VAP گفته میشود.
پنومونی آسپیراسیون
پنومونی آسپیراسیون هنگامی اتفاق میافتد که باکتریها را از طریق غذا، نوشیدنی یا بزاق به ریههای خود تنفس کنید. در صورت بروز مشکل در بلع یا اگر در استفاده از داروها، الکل یا سایر داروها خیلی آرام باشید، این نوع به احتمال زیاد بروز میکند.
درمان ذات الریه چیست
معالجه شما به نوع ذات الریه پنومونی، شدت و سلامت عمومی شما بستگی دارد.
داروهای تجویزی
پزشک شما ممکن است برای کمک به معالجه ذاتالریه از شما دارویی تجویز کند. آنچه شما تجویز کردهاید به علت خاص ذاتالریه بستگی دارد.
آنتیبیوتیکهای خوراکی میتوانند اکثر موارد پنومونی باکتریایی را درمان کنند. همیشه کل دوره آنتیبیوتیک خود را طی کنید، حتی اگر احساس بهتری داشته باشید. انجام ندادن این امر میتواند از پاکسازی عفونت جلوگیری کند و ممکن است در آینده درمان آن سختتر باشد. داروهای آنتیبیوتیک روی ویروسها کار نمیکنند. در بعضی موارد، پزشک ممکن است ضدویروسی تجویز کند. بااینحال، بسیاری از موارد ویروسی به خودی خود با مراقبت در منزل برطرف میشوند. از داروهای ضد قارچ برای مقابله با پنومونی قارچی استفاده میشود. برای پاک کردن عفونت ممکن است مجبور شوید چندین هفته از این دارو استفاده کنید.
مراقبت در منزل
پزشک همچنین ممکن است در صورت لزوم، داروهای بدون نسخه (OTC) برای رفع درد و تب شما توصیه کند. اینها شامل موارد زیر است:
ایبوپروفن (Advil، Motrin)
استامینوفن (تیلنول)
پزشک شما همچنین ممکن است داروی سرفه را برای آرام کردن سرفه شما توصیه کند تا بتوانید استراحت کنید. در نظر داشته باشید که سرفه باعث از بین رفتن مایع از ریههای شما میشود، بنابراین نباید آن را بهطور کامل از بین ببرید. با استراحت زیاد و نوشیدن مایعات زیاد میتوانید به بهبودی خود کمک کرده و از عود مجدد جلوگیری کنید.
بستری شدن
اگر علائم شما بسیار شدید است و یا مشکلات سلامتی دیگری نیز دارید، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید. در بیمارستان، پزشکان میتوانند ضربان قلب، درجه حرارت و تنفس شما را پیگیری کنند. معالجه بیمارستان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آنتی بیوتیک های داخل وریدی به ورید تزریق میشوند
تنفس درمانی، شامل ارسال داروهای خاص بهطور مستقیم به ریهها یا آموزش دادن تمرینهای تنفسی برای به حداکثر رساندن اکسیژنرسانی
اکسیژن درمانی برای حفظ سطح اکسیژن در جریان خون (بسته به شدت از طریق لوله بینی، ماسک صورت یا دستگاه تهویه مطبوع)
عوامل خطر پنومونی
هرکسی میتواند ذاتالریه را تحریک کند، اما گروههای خاصی خطر بیشتری دارند. این گروهها شامل موارد زیر هستند:
نوزادان از بدو تولد تا 2 سالگی
افراد 65 سال و بالاتر
افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف شده به دلیل بیماری یا استفاده از داروها مانند استروئیدها یا داروهای خاص سرطان
مبتلایان به بیماریهای مزمن پزشکی خاص مانند آسم، فیبروز کیستیک، دیابت یا نارسایی قلبی
افرادی که اخیراً به عفونت تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا مبتلا شدهاند.
افرادی که اخیراً بستری شدهاند یا در حال حاضر در بیمارستان بستری هستند، به ویژه اگر در یک دستگاه تهویه مطبوع بودهاند یا در آن هستند.
افرادی که دچار سکته مغزی شدهاند، در بلع مشکل دارند یا وضعیتی دارند که باعث عدم تحرک میشود.
افرادی که سیگار میکشند، از انواع خاصی از دارو استفاده میکنند یا مقدار زیادی الکل مینوشند.
افرادی که در معرض تحریککنندههای ریه مانند آلودگی، دود و برخی مواد شیمیایی قرار دارند.
پیشگیری از ذاتالریه
در بسیاری موارد، از سینه پهلو جلوگیری میشود.
واکسیناسیون
اولین خط دفاع در برابر پنومونی واکسینه شدن است. چندین واکسن وجود دارد که میتواند به جلوگیری از ذاتالریه کمک کند. Prevnar 13 و Pneumovax 23 این دو واکسن پنومونی به محافظت در برابر ذاتالریه و مننژیت ناشی از باکتریهای پنوموکوکی کمک میکنند. پزشک شما میتواند به شما بگوید کدام یک ممکن است برای شما بهتر باشد.
Prevnar 13 در برابر 13 نوع باکتری پنوموکوکی مؤثر است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) به شما توصیه میکنند این واکسن را در موارد زیر استفاده کنید:
کودکان زیر 2 سال
بزرگسالان 65 سال و بالاتر
افراد بین 2 تا 64 سال با شرایط مزمن که خطر ابتلا به پنومونی را افزایش میدهد
پنوموواکس 23 در برابر 23 نوع باکتری پنوموکوکی مؤثر است. CDC توصیه میکند منبع معتبر آن را برای:
بزرگسالان 65 سال و بالاتر
بزرگسالان در سنین 19 تا 64 سال که سیگار میکشند
افراد بین 2 تا 64 سال با شرایط مزمن که خطر ابتلا به پنومونی را افزایش میدهد
واکسن آنفولانزا
پنومونی اغلب میتواند عارضه آنفولانزا باشد، بنابراین مطمئن باشید که سالانه واکسن آنفولانزا نیز میگیرید. CDC توصیه میکند که همه افراد در سن 6 ماه و بالاتر واکسینه شوند، به خصوص کسانی که ممکن است در معرض خطر عوارض آنفولانزا باشند.
واکسن Hib
این واکسن در برابر Haemophilus آنفلوانزا نوع (b (Hib، نوعی باکتری که میتواند باعث ذاتالریه و مننژیت شود، محافظت میکند. CDC توصیه میکند این واکسن را از منبع معتبر تهیه کنید:
همه کودکان زیر 5 سال
کودکان بزرگتر واکسینه نشده یا بزرگترهایی که شرایط سلامتی خاصی دارند
افرادی که پیوند مغز استخوان انجام دادهاند
به گفته منبع قابلاعتماد مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، واکسنهای ذاتالریه پنومونی مانع از همه موارد این بیماری نمیشوند؛ اما اگر واکسینه شدهاید، بهاحتمالزیاد یک بیماری خفیفتر و کوتاهتر و همچنین خطر عوارض کمتری دارید.
سایر نکات پیشگیری
علاوه بر واکسیناسیون، موارد دیگری وجود دارد که میتوانید برای جلوگیری از ذات الریه جلوگیری کنید:
اگر سیگار میکشید، سعی کنید ترک کنید. سیگار کشیدن شما را مستعد ابتلا به عفونتهای تنفسی بهخصوص ذاتالریه میکند.
مرتباً دستان خود را با صابون و آب بشویید.
سرفه و عطسه خود را بپوشانید. بلافاصله دستمال استفاده شده را دور بیندازید.
برای تقویت سیستم ایمنی بدن خود یک شیوه زندگی سالم را حفظ کنید. استراحت کافی داشته باشید، یک رژیم غذایی سالم بخورید و بهطور منظم ورزش کنید. به همراه واکسیناسیون و مراحل پیشگیری اضافی، میتوانید به کاهش خطر ابتلا به پنومونی کمک کنید.
تشخیص پنومونی
پزشک شما با گرفتن سابقه پزشکی شما شروع میکند. آنها از شما سؤال میکنند در مورد ظهور علائم و سلامتی شما بهطورکلی.
سپس معاینه بدنی شما انجام میشود. این شامل گوش دادن به ریههای شما با یک استتوسکوپ برای هرگونه صدای غیر طبیعی، مانند خسخس است. بسته به شدت علائم و خطر ابتلا به عوارض، پزشك شما ممكن است یك یا چند مورد از این آزمایشات را نیز سفارش دهد:
اشعه ایکس قفسه سینه
اشعه ایکس به پزشک کمک میکند تا علائم التهاب در قفسه سینه شما را جستجو کند. در صورت وجود التهاب، اشعه ایکس همچنین میتواند به پزشک در مورد مکان و میزان آن کمک کند.
کشت خون
در این آزمایش از یک نمونه خون برای تأیید عفونت استفاده میشود. فرهنگسازی همچنین میتواند به شناسایی آنچه ممکن است باعث ایجاد شرایط شما شود کمک میکند.
کشت خلط
در طی کشت خلط، نمونهای از مخاط بعدازاینکه سرفه شدید کردید جمع میشود. سپس برای آزمایش علت آزمایش عفونت به آزمایشگاه فرستاده میشود.
پالس اکسیمتری
یک پالس اکسی متری میزان اکسیژن موجود در خون شما را اندازهگیری میکند. یک حسگر در یکی از انگشتان شما قرار دارد میتواند نشان دهد که آیا ریههای شما به اندازه کافی اکسیژن از طریق جریان خون شما حرکت میکنند.
سی تی اسکن
اسکن سی تی تصویری واضحتر و دقیقتر از ریههای شما ارائه میدهد.
نمونه سیال
اگر پزشک شما مشکوک باشد که مایعات در فضای سینه شما وجود دارد، ممکن است با استفاده از سوزنی که بین دندههای شما قرار دارد، نمونه مایعات را بگیرید. این آزمایش میتواند به شناسایی علت عفونت شما کمک کند.
برونکوسکوپی
برونکوسکوپی در ریههای شما به مجاری هوایی راه مییابد. این کار را با استفاده از دوربین در انتهای یک لوله انعطافپذیر انجام میدهد که بهآرامی در گلو و ریههای شما هدایت میشود. اگر علائم اولیه شما شدید باشد، یا اگر در بیمارستان بستری هستید و بهخوبی به آنتیبیوتیک پاسخ نمیدهید، ممکن است پزشک این آزمایش را انجام دهد.
آیا ذاتالریه ویروس است ؟
چندین نوع مختلف از عوامل عفونی میتوانند باعث بیماری ذات الریه شوند. ویروسها فقط یکی از آنها هستند. بقیه شامل باکتری و قارچ هستند.
برخی از نمونههای عفونتهای ویروسی که میتوانند باعث ذات الریه شوند عبارتاند از:
آنفلوانزا
عفونت RSV
رینو ویروس ها (سرماخوردگی)
ویروس parainfluenza انسانی (HPIV) عفونت
عفونت metapneumovirus انسانی (HMPV)
سرخک
آبله مرغان (ویروس واریسلا زوستر)
عفونت آدنوویروس
عفونت کروناویروس
اگرچه علائم پنومونی ویروسی و باکتریایی بسیار مشابه است، موارد پنومونی ویروسی اغلب خفیفتر از موارد پنومونی باکتریایی است. طبق گفته NIHTrusted Source، افراد مبتلا به پنومونی ویروسی در معرض خطر ابتلا به پنومونی باکتریایی هستند.
یک تفاوت بزرگ بین پنومونی ویروسی و باکتریایی، درمان است. عفونتهای ویروسی به آنتیبیوتیکها پاسخ نمیدهند. بسیاری از موارد پنومونی ویروسی ممکن است با مراقبت در منزل انجام شود، اگرچه بعضی اوقات ضد ویروسی ممکن است تجویز شود.
دیدگاه کاربران