ایبوپروفن وهر آنچه که باید درباره این دارو بدانید

ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است و معمولاً برای تسکین علائم درد ، تب و قاعدگی استفاده می شود.همچنین دارای خاصیت ضد پلاکت نی باشد ، به این معنی که از لخته شدن خون جلوگیری می کند. نامهای تجاری ایبوپروفن شامل Brufen ، Calprofen ، Genpril ، Ibu ، Midol ، Nuprin ، Cuprofen ، Nurofen ، Advil و Motrin است. هنگام خرید دارو از داروخانه ، روی بسته بندی بیان می شود که محصول حاوی ایبوپروفن است یا خیر.

نکات کلیدی درباره ایبوپروفن :

• ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است.
• این ماده برای تسکین علائم درد ، تب و التهاب بسیار مورد استفاده قرار می گیرد .
• افرادی که دارای مشکلات قلبی ، سکته مغزی یا زخم معده هستند باید با احتیاط از آن استفاده کنند.
• نباید در 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده شود.

ایبوپروفن چیست ؟

ایبوپروفن نوعی داروی ضد درد و کاهش دهنده تب است که در دوزهای بالاتر اثرات ضد التهابی دارد.سازمان بهداشت جهانی (WHO) ایبوپروفن را به عنوان “لیست داروهای ضروری” درج کرده است. ایبوپروفن یک داروی استروئیدی است. استروئیدها اغلب اثرات مشابهی دارند و استفاده طولانی مدت از انها عوارض جانبی جدی ایجاد می کند. بیشتر استروئیدی ها باعث عدم حساسیت نمی شوند.

داروهای ایبوپروفن ، قرص آسپرین و ناپروکسن استروئیدی هستند و از طریق داروخانه ها قابل در دسترس هستند. ایبوپروفن با مسدود کردن تولید پروستاگلاندین ها ( واکنش بدن در پاسخ به بیماری و جراحات ) به بهبود بدن کمک می کند.

پروستاگلاندین ها باعث ایجاد درد و تورم یا التهاب می شوند. آنها در مغز رها می شوند و همچنین می توانند تب ایجاد کنند.اثرات ایبوپروفن به زودی پس از مصرف دوز شروع می شود  اما اثرات ضد التهابی آن می تواند طولانی تر و گاه هفته ها طول بکشد.

اثرات جانبی ایبوپروفن

در سال 2015، اداره غذا و دارو ایالات متحده (FDA) هشدار خود را در مورد افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی براساس مصرف دوز زیاد ایبوپروفن داده است. پزشکان از افراد می خواهند که در صورت بروز درد در قفسه سینه ، مشکلات تنفسی ، ضعف ناگهانی در یک قسمت یا یک طرف بدن از این مشکل احتمالی آگاه باشند و به طور فوری به دنبال درمان پزشکی باشند.

اگر علائم زیر را داشته باشد باید این دارو را با احتیاط استفاده کنید:

• آسم
• مشکلات کبدی
• مشکلات کلیوی
• نارسایی خفیف قلب
• فشار خون بالا 
• آنژین ، حملات قلبی
• باریک شدن شریان ها
• هرگونه تجربه خونریزی معده
• سکته مغزی

عوارض جانبی احتمالی ایبوپرفن

رایج ترین عوارض جانبی ایبوپروفن عبارتند از:

• اسهال
• حالت تهوع
• استفراغ
• سوء هاضمه ، شامل درد فوقانی شکم ، نفخ و سوء هاضمه
• درد در معده یا روده ها
• سرگیجه
• نفخ
• فشار خون بالا
• التهاب معده
• زخم در دستگاه گوارش
• وخیم تر شدن علائم آسم

فردی که بعد از مصرف ایبوپروفن احساس سرگیجه می کند ، نباید رانندگی یا کار کند.

همچنین به ندرت ، ممکن است فرد  در اثر استفاده از این دارو خونریزی در معده را تجربه کند ،که  علائم آن شامل زیر می باشد:

•  مدفوع سیاه
• استفراغ با خون

مصرف طولانی مدت نیز منجر به کاهش باروری در بعضی از خانم ها می شود ، اما این مشکل باید به زودی پس از پایان درمان متوقف شود.

عکس العمل های آلرژیتیک

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) هشدار داده است که برخی از افراد ممکن نسبت به ترکیبات ایبوپروفن حساسیت داشته باشند.

علائم آلرژیک عبارتند از:

• کهیر ، قرمزی پوست ، تاول یا بثورات پوستی
• تورم صورت
• آسم و خس خس گلو

در صورت بروز علائم حساسیت به ایبوپروفن مانند بثورات یا کهیر ، عطسه ، آبریزش بینی خس خس سینه یا مشکل در تنفس؛ تورم صورت ، لب ها ، زبان یا گلو از کمک های فوری پزشکی کمک بگیرید . 

در صورت بروز علائم حمله قلبی یا سكته مغزی ، مانند درد قفسه سینه که به فک یا شانه شما وارد می شود ، بی حسی یا ضعف ناگهانی در یک طرف بدن ، تورم پا ، احساس تنگی نفس باید به اوژانس مراجعه کنید.

در صورت وجود علائم زیر استفاده از ایبوپروفن را متوقف کنید :

• تغییر در دید
• تنگی نفس (حتی با فشار خفیف)
• ورم یا افزایش سریع وزن
• هرگونه ورم پوستی
• علائم خونریزی معده – مدفوع خونی ،سرفه کردن با خون یا استفراغ
• مشکلات کبدی – حالت تهوع ، درد معده ، خارش ، احساس خستگی ، علائمی مانند آنفولانزا ، از دست دادن اشتها ، ادرار تیره ، مدفوع تیره ، زردی (زرد شدن پوست یا چشم).
• مشکلات کلیوی – دفع کم و زیاد ادرار ، ادرار ردناک ، ورم در پاها یا مچ ، احساس خستگی یا تنگی نفس.
• واکنش شدید پوست – تب ، گلودرد ، ورم در صورت یا زبان ، سوزش در چشم ، درد پوست و به دنبال آن بثورات پوستی قرمز (خصوصاً در صورت یا قسمت بالای بدن) و ایجاد تاول در قسمت های بدن.

این یک لیست کامل از عوارض جانبی نیست و سایر موارد ممکن است رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد هرکسی که این علائم را تجربه کرده باشد ، باید از مصرف دارو خودداری کند. همچنین در موارد شدید ، ممکن است شوک آنافیلاکتیکی ایجاد شود که فرد در آن دچار تنگی تنفس خواهد شد. 

ایبوپروفن  در 3 ماه آخر بارداری نیز نباید استفاده شود ، زیرا ممکن است روی جنین یا در حین زایمان تأثیر بگذارد. به این ترتیب قبل از مصرف هرگونه دارویی در حین بارداری یا شیردهی ، از یک متخصص بهداشت بخواهید.

آیا ایبوپروفن اعتیاد آور است ؟

برخی گزارش ها حاکی از استفاده زیاد بسیاری از داروهای تسکین دهنده درد مانند ایبوپروفن برای سردردهای میگرنی است که بعد از قطع شدن مسکن باعث بیشتر می شود. در حالی که این اعتیاد محسوب نمی شود ، اما می تواند یک چرخه آزار دهنده ایجاد کند که قطع آن بسیار سخت باشد. بنابراین باید در هنگام مصرف ایبوپروفن باید به این امر توجه داشت.

تداخلات دارویی ایبوپروفن

بعضی اوقات ، یک دارو با تأثیر بر داروی دیگر تداخل ایجاد کند. 

داروهایی که ممکن است با ایبوپروفن تداخل داشته باشند عبارتند از:

داروهای ضد فشار خون : داروهایی که برای فشار خون بالا مصرف می شود  گاهی اوقات ایبوپروفن می تواند منجر به افزایش فشار خون  می شود.

مسکن های ضد التهاب : ایبوپروفن نباید با داروهایی چون  دیکلوفناک (ولتارول) ، ایندومتاسین یا ناپروکسن مصرف شود زیرا خطر خونریزی معده را بیشتر می کند. 

آسپرین : مصرف ایبوپروفن و آسپیرین با یکدیگر به طور قابل توجهی خطر خونریزی معده را بالا می برند. بیمارانی که آسپیرین با دوز کم برای رقیق شدن خون مصرف می کنند نباید  همزمان ایبوپروفن مصرف شود زیرا اثر آسپیرین  را کاهش می دهد.

دیگوکسین :مصرف همزمان ایبوپروفن و دیگوکسین سطح فشار خون را بالا می برد.

متوترکسات : از این دارو برای معالجه سرطان و برخی بیماریهای ایمنی بدن استفاده می شود.  مصرف ایبوپرفن اثرات متوترکسات در بدن را از بین می برد.

تاکرولیموس : این دارو عمدتاً پس از پیوند عضو ، برای سرکوب کردن سیستم ایمنی بدن استفاده می شود. مصرف ایبوپروفن با تاکرولیموس باعث آسیب به کلیه  می شود.

سروتونین:  مصرف داروهای ضد افسردگی ، مانند فلوکستین ، پاروکستین و سرترالین با ایبوپرفن خطر خونریزی معده را افزایش می دهد.

وارفارین : یک داروی ضد انعقادی یا رقیق کننده خون است که مانع از لخته شدن خون می شود. مصرف ایبوپرفن با وارفارین اثرات ضد انعقادی دارو را کاهش می دهد.

 توجه :عوارض جانبی شدید ایبوپرفن فقط با استفاده طولانی مدت رخ می دهد.

سایر موارد استفاده از ایبوپروفن

ایبوپرفن به عنوان ژل ، اسپری ، قرص موجود است و از آن برای تسکین انواع علائم درد در بدن استفاده می شود.

• تب
• التهاب
• سردرد
• درد دندان
• کمردرد
• ورم مفاصل ، از جمله آرتریت
• قاعدگی
• جراحات جزئی

برای سردرد ، استفاده کوتاه مدت از ایبوپروفن کافی است  و برای اثرات ضد التهابی مرتبط با شرایط مزمن مانند آرتریت ، استفاده طولانی مدت آن ضروری است.

مقدار مصرف ایبوپروفن

ایبوپروفن به صورت قرص ، شربت و به عنوان یک داروی شیاف در دسترس است و مصرف دز صحیح آن برای جلوگیری از کاهش عوارض جانبی مهم است. مقدار مصرف آن بستگی به دلیل مصرف ایبوپروفن و سن فرد دارد.

برای بزرگسالانی که از آن برای روماتوئید یا استئوآرتریت استفاده می کنند ، مقدار دوز 1200 میلی گرم (میلی گرم) تا 3200 میلی گرم خوراکی در روز در دوزهای مناسب توصیه می شود.

دوز معمول بزرگسالان برای درد از 200 میلی گرم تا 400 میلی گرم هر 4 تا 6 ساعت یا 400 تا 800 میلی گرم هر 6 ساعت در روز صورت نیاز است. 

مقدار مصرف ایبوپروفن برای کودکان

برای کاهش درد ، التهاب و همچنین کنترل تب و آرتریت در نوجوانان می توان از ایبوپروفن در کودکان استفاده کرد. دوزهای دارو برای کودکان نسبت به بزرگسالان کمتر است  زیرا که دوز آن به وزن و سن کودک و شدت تب یا علائم دیگر بستگی دارد.

کودکان برای مصرف این دارو حداقل باید بالای 6 ماه سن داشته باشند و حداقل 5 کیلوگرم (کیلوگرم) وزن . والدین باید قبل از دادن ایبوپروفن یا داروهای دیگر به کودکان ، با دستورالعمل های موجود روی بسته بندی اشنا باشند.