چای سبز گلبرگهای تازهی گیاه چای است که در تولید آن فرایندهای اکسایشی بسیار کم انجام میگیرد؛ در واقع، اگر گلبرگهای گیاه چای را بدون ترش کردن، بخار داده و سپس خشک کنند، چای سبز بدست میآید. خواص چایسبز و اثرات درمانی آن باعث میشود که از آن به عنوان یک نوشیدنی درمانگر نام ببریم. با ما در مجلهی “زیبا بمان” همراه باشید تا دربارهی خواص چایسبز و نکات مهمی مانند روش مصرف و نگهداری آن نیز با شما سخن بگوییم.
ارزش غذایی چای سبز
چایسبز سرشار از آنتیاکسیدان، آنزیم، آمینواسید، فلوراید و ترکیبات فیتوشیمیایی مانند پلیفنول است و مقادیر زیادی از ویتامینهای گروه B، ویتامین C، منگنز، پتاسیم، منیزیم و کافئین دارد.
خواص چای سبز
میزان آنتیاکسیدان موجود در چای سبز صد برابر ویتامین C و بیست و پنج برابر ویتامین E است که هر دو آنتیاکسیدانهای مهمی هستند؛ از این رو، میتواند به عنوان یک عامل جلوگیری کنندهی سرطان مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این، این آنتیاکسیدانها با محافظت پوست در برابر رادیکالهای آزاد، موجب کند کردن روند پیری سلولها شده، از چین و چروک آن جلوگیری کرده و در حفظ خاصیت کشسانی پوست، بهبود رنگ و ظاهر آن بسیار موثر است. همچنین، آنتیاکسیدان چایسبز از ریزش مو که به دلیل خشکی و شورهی سر ایجاد شده جلوگیری کرده و باعث تحریک رشد مو و افزایش حجم آن میگردد.
برای کاهش وزن و جلوگیری از افزایش وزن، دو ساعت پس از صرف غذا در هر وعدهی غذایی از یک لیوان چایسبز استفاده کنید؛ زیرا در این بازهی زمانی، علاوه بر بهرهمند شدن از خواص این چای، مانع از جذب آهن در بدن خود نمیشوید. البته، ذکر این مورد ضروری است که برای رسیدن به وزن ایدآل نوشیدن چایسبز در کنار رژیم غذایی مناسب و فعالیتهای بدنی میتواند مفید باشد.
حجم بالای فلوراید موجود در چای سبز، استخوانها و دندانها را در مقابل پوکی و پوسیدگی محافظت میکند. نوشیدن این چای برای جلوگیری از ابتلا به ورم مفاصل ناشی از بیماری رماتیسم توصیه میشود؛ زیرا فعالیت آنزیمهای تخریب کنندهی غضروف مفاصل را متوقف میکند.
چایسبز با از بین بردن باکتریهای مضر دهانی، بوی بد دهان و تنفس بد بو را از بین میبرد و در واقع، میتوان از آن به عنوان خوشبو کنندهی دهان استفاده کرد.
یکی دیگر از فواید چایسبز، کاهش میزان کلسترول بد خون و افزایش مقدار کلسترول خوب آن است و این امر مانع از بروز سکتهی قلبی و بیماریهای قلبی و عروقی میگردد.
چایسبز فعالیت سلولهای مغزی را تقویت کرده و با کاهش میزان استیل کولین در سلولهای مغزی، از تخریب آن و بروز بیماری آلزایمر جلوگیری میکند.
چای سبز با از بین بردن رادیکالهای آزاد ایجاد شده توسط چربیهای موجود در کبد، از بروز بیماریهای کبدی و سرطان کبد جلوگیری میکند.
مقادیر بالای ویتامین C موجود در چای سبز با تقویت سیستم ایمنی بدن، فرد را در مقابل سرماخوردگی، آنفولانزا، اسهال و استفراغ و حساسیتهای فصلی مقاوم میسازد.
چای سبز دارای خاصیت آرامبخشی است و استرس، افسردگی و هیجان مخرب را از بین میبرد.
مضرات چای سبز
چای سبز با دارا بودن مقدار زیادی از کافئین، از جذب مواد معدنی مانند آهن، روی و کلسیم جلوگیری میکند. بنابراین از مصرف بیش از اندازهی آن، بخصوص به همراه غذا خودداری نمایید. همچنین، کافئین موجود در آن، باعث بیخوابی و بیقراری میشود؛ بنابراین، از مصرف آن قبل از خواب خودداری کرده و از این دمنوش در طول روز استفاده کنید. علائم حساسیت شدید به کافئین، اضطراب، تهوع، تحریکپذیری و ناراحتی معده است! در صورت بروز هر یک از این علائم، از نوشیدن چای سبز پرهیز نمایید.
زیادهروی در مصرف چای سیاه باعث دفع زیاد آب از بدن شده و یبوست را به همراه دارد.
چای سبز اثرات بیماری میگرن و سردرد را تشدید کرده و افراد مبتلا به میگرن باید در میزان مصرف این چای دقت کنند.
مصرف زیاد این چای در خانمهای باردار یا شیرده میتواند ضربان قلب را نامنظم کند.
افرادی که مشکلات کلیوی، کبدی، قلبی، زخم معده، دیابت، کمخونی، فشار خون بالا، فشار چشم و پوکی استخوان دارند از نوشیدن این چای دوری کنند.
میزان مناسب مصرف
نوشیدن سه تا چهار لیوان چای سبز در طول روز میتواند مفید باشد؛ مصرف بیش از اندازهی آن علاوه بر ایجاد مشکلات تحریکپذیری پایانههای عصبی، اختلال دفع آب و الکترولیت بدن را به دنبال خواهد داشت.
روش مصرف
یک قاشق مرباخوری چای سبز را در یک لیوان آب داغ با دمای هشتاد درجهی سانتیگراد ریخته و درب آن را به مدت ده دقیقه ببندید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و بنوشید.
روش نگهداری
از آنجا که برای تولید چای سبز، حداقل فرآوری روی آن صورت گرفته است، در معرض تجزیهی آنزیمی قرار دارد. چای سبز به راحتی با اکسیژن هوا ترکیب شده و تلخ و خراب میگردد. از این رو، آن را در ظرفی کدر ریخته و در محیطی سرد و خشک بدون تغییرات دمایی شدید نگهداری کنید.
دیدگاه کاربران