چرا سرماخوردگی و آنفولانزا در زمستان شروع می شود؟

فصل سرماخوردگی و آنفلوانزا فرا می رسد و به نظر نمی رسد که از سرفه و عطسه دور بمانیم. اما چرا در ماه های سردتر مستعد ابتلا به این عفونت ها هستیم؟ عفونت های ویروسی که باعث سرماخوردگی یا آنفولانزا می شوند می توانند از یک مزاحمت تا یک تهدید جدی برای سلامتی باشند.
اگرچه بیشتر موارد سرماخوردگی و آنفولانزا به خودی خود از بین می روند ، اما هر ساله تخمین زده می شود که 290 تا 650 هزار نفر در سراسر جهان بر اثر آنفولانزا جان خود را از دست می دهند. دانشمندان درباره چگونگی ارتباط کاهش دما به این ویروس ها چه می دانند و بهترین راه پیشگیری از سرماخوردگی و آنفولانزا چیست؟  با این مقاله از مجله زیبا بمان همراه باشید.

سرماخوردگی در برابر آنفولانزا

اول ، ما باید بین سرماخوردگی و آنفولانزا تفاوت قائل شویم ، زیرا ویروس هایی که باعث این موارد می شوند لزوماً رفتار یکسانی ندارند.
بیشتر اوقات ، سرماخوردگی با سه علائم بروز می کند: گلو درد ، انسداد بینی و سرفه و عطسه. بیش از 200 ویروس وجود دارد که می تواند باعث سرماخوردگی شود ، اما ویروس های کرونا و رینوویروس شایع ترین آن ها هستند.
چهار ویروس انسانی کرونا وجود دارد که بین 10 تا 30 درصد از سرماخوردگی در بزرگسالان را تشکیل می دهد. این ویروس ها در همان خانواده ویروس ها هستند که باعث بیماری سارس و کووید 19 می شود. با این حال ، بیشتر فقط باعث بیماری خفیف می شود. جالب اینجاست که حدود یک چهارم افرادی که به ویروس سرماخوردگی مبتلا هستند ، هیچ علائمی را تجربه نمی کنند.

آنفلوانزا به دلیل ویروس آنفلوانزا ایجاد می شود که سه نوع مختلف آن وجود دارد: آنفلوانزای A ، آنفلوانزای B و آنفلوانزای C.  سرماخوردگی و آنفولانزا علائم زیادی دارد ، اما عفونت آنفلوانزا همچنین با درجه حرارت بالا ، بدن درد و تعریق یا لرز نشان داده می شود. این علائم ممکن است روش خوبی برای تشخیص این دو باشد.
همانند سرماخوردگی ، تعداد قابل توجهی از افرادی که به عفونت آنفلوانزا مبتلا هستند هیچ علائمی نشان نمی دهند. بنابراین ، اکنون که تفاوت بین سرماخوردگی و آنفولانزا را دانستیم ، بررسی خواهیم کرد که در چه شرایطی بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس ها هستیم.

الگوهای فصلی

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) فعالیت آنفولانزا را از نزدیک کنترل می کند. آنفلوانزا می تواند در هر زمان از سال رخ دهد ، اما بیشتر موارد از الگوی فصلی نسبتاً قابل پیش بینی پیروی می کنند.
طبق CDC ، اولین علائم فعالیت آنفلوانزا معمولاً از اواخر مهر شروع می شود و در زمستان به اوج خود می رسد. با این حال ، در برخی سال ها ، شیوع آنفولانزا می تواند تا اردیبهشت ادامه داشته باشد.

ماه اوج فعالیت آنفولانزا در فصول 1982–1983 تا 2017-2018 بهمن بود و پس از آن دی ، فروردین. بر اساس یکی از تجزیه و تحلیل های سال 2013 ، سایر مناطق معتدل در سراسر کره زمین الگوهای مشابهی را مشاهده می کنند ، هوای سرد و رطوبت کم از عوامل اصلی هستند. با این وجود نمی توان برای مناطق گرمسیری همین حرف را زد. در این مناطق ، ممکن است شیوع آن در طی ماه های بارانی ، مرطوب موارد آنفولانزا در تمام طول سال وجود داشته باشد.

هوای سرد روی اولین خط دفاعی ما تأثیر می گذارد!

ویروس های مشترک سرماخوردگی و آنفولانزا سعی می کنند از طریق بینی به بدن ما راه پیدا کنند. با این حال ، پوشش بینی ما دارای مکانیسم های دفاعی پیچیده ای در برابر این مزاحمان میکروبی است.
بینی ما به طور مداوم مخاط تولید می کند. ویروس ها در لخته چسبنده گیر می افتند ، که به طور مداوم توسط موهای ریز به نام مژک هایی حرکت می کند که مجاری بینی ما را پوشانده اند. ما کل آن را می بلعیم و اسیدهای معده میکروب ها را خنثی می کند.
با این حال ، هوای سرد مجرای بینی را خنک می کند و ترشحات مخاط را کند می کند. هنگامی که ویروسی به این مکانیسم دفاعی نفوذ کرد ، سیستم ایمنی کنترل مبارزه با متجاوز را به دست می گیرد. فاگوسیت ها که سلول های ایمنی تخصصی هستند ، ویروس ها را بلعیده و هضم می کنند. با این حال ، محققان همچنین هوای سرد را به کاهش این فعالیت مرتبط دانسته اند. ویروس های راینو دماهای سردتر را ترجیح می دهند.

ویتامین D

در طول زمستان ، میزان اشعه ماورا بنفش بسیار کمتر از تابستان است. این موضوع تأثیر مستقیمی بر میزان ویتامین D بدن ما دارد.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ویتامین D در ساخت یک مولکول ضد میکروبی نقش دارد که میزان تکثیر ویروس آنفلوانزا را در مطالعات آزمایشگاهی محدود می کند.
در نتیجه ، برخی از مردم بر این باورند که مصرف مکمل های ویتامین D در ماه های زمستان می تواند از ابتلا به آنفلوانزا جلوگیری کند. در واقع ، یک آزمایش بالینی در سال 2010 نشان داد که در کودکان مدرسه ای که روزانه ویتامین D3 مصرف می کنند ، خطر ابتلا به آنفلوانزای A کمتر است.
با یک بررسی سیستماتیک نتیجه گیری شد که ویتامین D در برابر عفونت حاد تنفسی محافظت می کند. با این حال ، تاکنون هیچ آزمایش بالینی گسترده ای انجام نشده است و اختلاف بین مطالعات فردی ، نتیجه گیری دقیق را برای دانشمندان دشوار می کند.

یکی دیگر از عواملی که ممکن است در ماه های پاییز و زمستان به عفونت های سرماخوردگی و آنفولانزا کمک کند این است که به علت سرد بودن هوا زمان بیشتری را در خانه می گذرانیم.
این ممکن است به دو اثر منجر شود: فضاهای شلوغ کمک می کند تا قطرات مملو از ویروس از فردی به فرد دیگر گسترش یابد و گرمایش مرکزی باعث افت رطوبت هوا می شود ، که – همانطور که قبلاً نیز مشاهده کردیم – با شیوع آنفلوانزا ارتباط دارد.
با این حال ، بسیاری از ما در تمام طول سال را در فضاهای شلوغ زندگی می کنیم و به صورت جداگانه ، این تئوری نمی تواند میزان آنفولانزا را توضیح دهد.
در این بین ، بهترین راه برای محافظت از خود در برابر این ویروس ها چیست؟

چگونه می توان از ویروس ها جلوگیری کرد و علائم را درمان کرد

احتمال سرماخوردن یک فرد در زمستان بسیار زیاد است. در حقیقت ، CDC تخمین می زند که بزرگسالان سالانه دو تا سه سرماخوردگی دارند. بهترین راه برای محافظت شامل موارد زیر است:

• شستن مرتب دستها با آب و صابون
• به چشم ، بینی یا دهان دست نزنید
• دوری از افرادی که از قبل بیمار هستند

اگر شخصی سرما خورده است، توصیه می شود در خانه بماند و از تماس با دیگران خودداری کند.
این قوانین در مورد آنفلوانزا نیز اعمال می شود. با این حال ، دریافت تزریق سالیانه واکسن آنفولانزا بهترین راه پیشگیری از آنفلوانزا است.

اگر فردی هر یک از علائم زیر را تجربه می کند به پزشک مراجعه نماید:

• تنفس دشوار
• درد مداوم قفسه سینه یا شکم
• درد یا ضعف شدید عضلانی
• تشنجمشکل ادرار کردن
• تب یا سرفه ای که مدام برمی گردد
• سرگیجه یا گیجی مداوم
• بدتر شدن وضعیت پزشکی مزمن موجود

بیشتر بخوانید : تفاوت سرماخوردگی، آنفولانزا و کرونا

منبع :medicalnewstoday