آنفلوانزا : علل و علائم آن و شباهت و تفاوت های آن با کرونا ویروس

ویروس های آنفلوانزا به چهار نوع وجود دارد: A ، B ، C و D. ویروس های آنفلوانزای انسانی A و B تقریبا همه زمستان ها در ایالات متحده باعث اپیدمی های فصلی بیماری (معروف به فصل آنفولانزا) می شوند.

آنفلوانزا، یک عفونت تنفسی مسری است و توسط چندین ویروس آنفولانزا ایجاد می شود که بینی ، گلو و ریه ها را آلوده می کند. ویروس های آنفولانزا 4 نوع هستند:A، B، C، D. ویروس های آنفولانزای انسانی از نوع A و B هستند که همه ساله در فصل های پاییز و زمستان باعث بیماری می شوند. افراد آلوده به ویروس آنفلوانزای فصلی با تب ، لرز ، دردهای عضلانی ، سرفه ، سردرد و خستگی به مدت بیشتر از یک هفته دست و پنجه نرم می کنند.

بیشتر افرادی که آنفولانزا می گیرند ظرف دو هفته بهتر می شوند، اما ممکن است در برخی از افراد عوارض جدی مانند ذات الریه نمایان شود. آنفولانزای همه گیر هنگامی است که ویروس آنفولانزای جدید رخ می دهد که می تواند به راحتی از فرد به شخص دیگر گسترش یابد و این ویروس از جمله ویروس هایی است که بیشتر مردم از آن مصون نیستند. هر ساله آنفولانزای فصلی میلیون ها نفر را درگیر بیماری می کند و باعث بستری شدن هزاران نفر در بیمارستان ها  و مرگ و میر ناشی از آنفولانزا می شود.

چه افرادی بیشتر در معرض خطر آنفولانزا هستند؟

برای بیشتر افراد، آنفلوانزا به خودی خود بهبود می یابد. اما گاهی اوقات ، آنفولانزا و عوارض آن می تواند کشنده باشد. افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض آنفولانزا هستند عبارتند از:

• کودکان خردسال زیر 5 سال و به ویژه کودکان زیر 12 ماه
• بزرگسالان بالای 65 سال
• ساکنان خانه های سالمندان و سایر مراکز مراقبت طولانی مدت
• زنان باردار تا دو هفته پس از زایمان
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند
• افرادی که بیماری های مزمن دارند مانند آسم ، بیماری قلبی ، بیماری کلیوی ، بیماری کبد و دیابت
• افرادی که بسیار چاق هستند و شاخص توده بدنی آنها (BMI) 40 یا بالاتر است

اگرچه واکسن سالانه آنفلوانزا 100 درصد موثر نیست، اما هنوز بهترین دفاع در برابر آنفولانزا است.

علائم

در ابتدا ، ممکن است آنفولانزا علائمی مانند علائم سرماخوردگی از جمله سرفه و گلودرد داشته باشد. سرماخوردگی معمولاً به آرامی ایجاد می شود، در حالی که آنفولانزا تمایل دارد به طور ناگهانی ظاهر شود و اگرچه سرماخوردگی می تواند کمی ناراحت کننده باشد، اما معمولاً آنفولانزا بسیار بدتر است.

علائم و نشانه های رایج آنفولانزا شامل موارد زیر است:

• تب بیش از 38 درجه سانتی گراد
• درد عضلانی
• عرق و لرز
• سردرد
• سرفه خشک و مداوم
• خستگی و ضعف
• گرفتگی بینی
• گلو درد
• چشم های اشکبار
• درد قفسه سینه

علل ابتلا به آنفولانزا

وقتی شخصی که به آنفولانزا مبتلا است سرفه و عطسه می کند یا در حال گفتگو با شخص دیگری است، ویروس های آنفولانزا در هوا به صورت قطرات ریز پخش می شوند. استنشاق قطرات و لمس میکروب ها از سطح یک جسم مانند تلفن یا صفحه کلید کامپیوتر و سپس مالش دست ها به چشم ، بینی یا دهان به راحتی ویروس آنفولانزا را منتقل می کند.

افراد مبتلا به ویروس احتمالاً قبل از شروع علائم و تا حدود پنج روز پس از شروع علائم ناقل بیماری هستند. كودكان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف ممكن است برای مدتی طولانی تر ناقل باشند.

ویروس های آنفلوانزا به طور مداوم در حال تغییر هستند و به طور منظم با سویه های جدید ظاهر می شوند. اگر در گذشته به آنفلوانزا مبتلا شده اید، بدن شما قبلاً آنتی بادی هایی(پادتن) را برای مبارزه با آن گونه خاص ویروس ساخته است. چنانچه در آینده دوباره به همان نوع از ویروس آنفلوانزا مبتلا شوید، آنتی بادی ها ممکن است از عفونت جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهند. اما آنتی بادی های ساخته شده در بدن در برابر ویروس های آنفولانزا که در گذشته با آنها روبرو شده اید، نمی توانند شما را از انواع ویروس آنفولانزای جدید محافظت کنند.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آنفلوانزا یا عوارض آن را افزایش دهند عبارتند از:

1. سن: آنفلوانزای فصلی بیشتر در کودکان زیر 12 ماه و بزرگسالان 65 سال و بالاتر خطرآفرین است.
2. شرایط زندگی یا کار: افرادی که در مراکز خدمات درمانی یا سایر مراکز مراقبتی مانند خانه های سالمندان یا پادگان های نظامی زندگی یا کار می کنند، بیشتر به آنفلوانزا مبتلا می شوند. افرادی که در بیمارستان بستری هستند نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
3. سیستم ایمنی ضعیف شده: درمان های سرطان، داروهای ضددرد، استفاده طولانی مدت از استروئیدها، پیوند اعضا، سرطان خون یا HIV / AIDS سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کنند و درنتیجه می تواند ابتلا به آنفلوانزا را آسان تر کرده و همچنین ممکن است خطر ابتلا به عوارض را افزایش دهد.
4. بیماری های مزمن: بیماری های مزمن، از جمله بیماری های ریوی مانند آسم ، دیابت ، بیماری قلبی ، بیماری عصبی، ناهنجاری مجاری تنفسی و بیماری های کلیوی، کبدی یا خونی ، ممکن است خطر ابتلا به عوارض آنفلوانزا را افزایش دهند.
5. مصرف آسپرین در سن زیر 19 سال: افرادی که سن آنها کمتر از 19 سال است و طولانی مدت از آسپیرین استفاده می کنند در صورت ابتلا به آنفلوانزا در معرض ابتلا به سندرم ریه هستند.
6. بارداری: زنان باردار به خصوص در سه ماهه دوم و سوم بیشتر دچار عوارض آنفلوانزا می شوند. همچنین زنانی که تا دو هفته پس از زایمان به سر می برند، بیشتر در معرض عوارض مربوط به آنفولانزا هستند.
7. چاقی: در افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) آنها 40 یا بیشتر است، خطر عوارض ناشی از آنفولانزا افزایش می یابد.

عوارض بیماری آنفولانزا

اگر جوان و سالم هستید، آنفلوانزای فصلی معمولاً جدی نیست. اگرچه ممکن است در حین ابتلا به آن احساس بدو ناراحت کننده ای داشته باشید، اما آنفلوانزا معمولاً طی یک یا دو هفته از بین می رود و هیچ اثر پایداری ندارد. اما کودکان و بزرگسالان در معرض خطر بالا ممکن است عوارضی مانند:

• ذات الریه
• برونشیت
• تشدید بیماری آسم
• مشکلات قلبی
• عفونت گوش

داشته باشد. ذات الریه جدی ترین عارضه است. برای افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری مزمن، سینه پهلو و ذات الریه می تواند کشنده باشد.

پیشگیری از ابتلا به بیماری آنفولانزا

مراکز درمانی و پزشکان واکسیناسیون سالانه آنفلوآنزا را برای هر فرد 6 ماهه یا بالاتر توصیه می کنند.

واکسن آنفلوانزای فصلی هر ساله شامل محافظت در برابر سه یا چهار ویروس آنفلوانزا است که انتظار می رود شایع ترین انواع ویروس در آن سال باشد. واکسن آنفولانزا  به صورت تزریقی در دسترس می باشد.

اکثر انواع واکسن آنفلوانزا حاوی مقدار کمی پروتئین تخم مرغ است. برخی افراد با مصرف تخم مرغ کهیر می زنند. در صورت داشتن آلرژی به پروتئین تخم مرغ قبل از واکسن زدن به پزشک خود اطلاع دهید.

کنترل شیوع عفونت آنفولانزا

واکسن آنفلوانزا صددرصد مؤثر نیست، بنابراین انجام اقدامات زیر برای کاهش شیوع عفونت نیز حائز اهمیت است:

• دست هایتان را بشویید- شستشوی کامل و مکرر دستها یک روش موثر برای جلوگیری از بسیاری از عفونتهای شایع است. یا اگر آب و صابون به راحتی در دسترس نیست از ضد عفونی کننده های الکلی دست استفاده کنید.
• سرفه ها و عطسه های به خوبی کنترل کنید- هنگام عطسه یا سرفه، دهان و بینی خود را بپوشانید. برای جلوگیری از آلوده شدن دست، در یک دستمال یا در قسمت داخلی آرنج خود عطسه و سرفه کنید.
• از قرار گرفتن تجمعات پرهیز کنید- آنفولانزا به راحتی در هر کجا که مردم تجمع می کنند در مراکز نگهداری از کودکان، مدارس، ساختمان های اداری، سالن های اجتماعات و حمل و نقل عمومی گسترش می یابد. با اجتناب از قرار گرفتن در ازدحام جمعیت در اوج فصل آنفولانزا، احتمال عفونت را کاهش می دهید. و اگر بیمار هستید، حداقل 24 ساعت بعد از فروکش کردن تب در خانه بمانید تا احتمال انتقال بیماری آنفولانزا به دیگران را کمتر کنید.

تشخیص و درمان

پزشک با انجام معاینات فیزیکی و بررسی علائم بیمار، آنفولانزا را تشخیص می دهد. معمولاً برای درمان آنفولانزا به چیزی غیر از استراحت در رختخواب و نوشیدن مایعات فراوان نیاز نخواهید داشت. اما اگر مبتلا به عفونت شدید هستید یا در معرض خطر بیشتری برای عوارض هستید، ممکن است پزشک داروی ضد ویروسی مانند اسلتامیویر (تامیفلو) ، زانامیویر (رلنزا) ، پرامیویر تجویز کند. این داروها ممکن است مدت بیماری را کوتاه کنند و به جلوگیری از عوارض جدی کمک کنند. اسلتامیویر یک داروی استنشاقی است و کسانی که دارای مشکلات مزمن تنفسی مانند آسم و بیماری های ریوی هستند نباید مصرف کنند.

داروهای ضد ویروسی ممکن است عوارض جانبی مانند حالت تهوع و استفراغ داشته باشد. بیشتر ویروس های جدید آنفلوانزا، در برابر آمانتادین و ریمانتادین که داروهای ضد ویروسی قدیمی تری هستند مقاوم شده اند و دیگر توصیه نمی شوند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر مبتلا به آنفولانزا شدید، این اقدامات ممکن است به شما در کاهش علائم کمک کند:

• مایعات زیادی بنوشید- برای جلوگیری از کمبود آب، مایعاتی مانند آب و سوپ های گرم را انتخاب کنید.
• استراحت کنید- برای کمک به سیستم ایمنی بدن خود در مبارزه با عفونت بیشتر بخوابید. بسته به علائم ممکن است لازم باشد سطح فعالیت خود را تغییر دهید.
• مسکن بخورید- برای مقابله با بیماری های همراه با آنفلوانزا مانند درد و تب بالا از مسکن بدون نسخه، ماننداستامینوفن (یا ایبوپروفن  استفاده کنید. كودكان و نوجواناني كه علائم شبه آنفلوانزا دارند هرگز نباید از آسپرین استفاده کنند زیرا خطر ابتلا به سندرم ریوی را که یک بیماری کشنده است افزایش می دهند.

تفاوت ویروس کرونا (COVID-19) با آنفولانزا چیست؟

COVID-19 نوع جدیدی از کرونا  ویروس است که در اواخر سال 2019 ظهور و هم اکنون نیز تمامی کشورهای جهان را درگیر خود کرده است. از آنجا که این ویروس جدید است، متخصصان و پزشکان هنوز در مورد انتقال، علائم و شدت بیماری که ایجاد می کند اطلاعات کاملی ندارند. با وجود شباهت های زیاد علائم بیماری کرونا با آنفولانزا تفاوت هایی نیز دارند. بیماری آنفولانزا با شروع ناگهانی و سریع،تب بالا و دردهای عضلانی و سردرد شدید همراه است. در مقابل، درCOVID-19  ممکن است شروع بیماری کندتر، سردرد خفیف و بدن درد و تب خفیف و گاهی به صورت غائب ظاهر شود.

ویروس کرونا یا  آنفولانزا؛ کدام یک بیشتر تهدید کننده است؟

این سؤال بسیار دشوار است و نمی توان به آن پاسخ داد زیرا هیچ پاسخ جهانی وجود ندارد. براساس آنچه در حال حاضر درباره بیماری آنفولانزا و بیماری COVID-19 (Coronavirus) می دانیم هر دو ممکن است تهدید جدی برای افراد جوان، سالخورده و افراد دارای بیماریهای مزمن باشند. به خصوص که تحقیقات نشان داده اند که گاها افرادی که هیچ گونه بیماری زمینه ای نداشته اند و سالم بوده اند، در اثر ابتلا به این بیماری ها فوت شده اند.