گرفتگی صدا به نوعی یک تغییر غیر طبیعی در صدا است که با مشکل در ایجاد صداهای صوتی واضح مشخص میشود. این تغییر که میتواند با سطوح مختلف شدت، تا از دست دادن کامل صدا (آفونیا) رخ دهد ونشانه یک فرآیند پاتولوژیک باشد که در حنجره ایجاد میشود.
علت گرفتگی صدا میتواند هر چیزی باشد. گرفتگی صدا به طور کلی یک اختلال خوشخیم در نظر گرفته میشود که معمولاً با سرفه، تب و مشکلات تنفسی همراه است. یک جزء التهابی دستگاه تنفسی اغلب به پایین آمدن مشخص، پیشرونده یا ناگهانی صدا مرتبط است: سرما ،لارنژیت ، فارنژیت یا نای . به ندرت، این اختلال سیگنالی برای بیماریهای جدیتر مانند برونشیت، ذات الریه، آسم یا حتی ضایعات نئوپلاستیک (ندولها، پولیپها، سرطان) است. در ادامه همراه ما باشید تا به طور کامل علت گرفتی صدا و راه درمانی آن را توضیح دهیم.
فهرست مقالات
علت گرفتگی صدا
گرفتگی صدا معمولاً به دلیل عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی (سرفه، سرماخوردگی، آنفولانزا ) ثانویه است یا در اثر سوء استفاده از صدا ایجاد میشود که شامل صحبت کردن با صدای بلند یا تغییر یافتهاست.
علاوه بر علل التهابی و عفونی، تعدادی از عوامل مختلف، برخی جزئی و برخی دیگر جدیتر، میتوانند در شروع این اختلال نقش داشته باشند، مانند:
- تغییرات عصبی عضلانی؛
- آسیب شناسی سیستمیک؛
- نئوپلاسمها؛
سایر شرایطی که میتواند باعث تغییر صدا شود یا به آن کمک کند عبارتند از:
- رفلاکس معده ؛
- آلرژی؛
- استنشاق مواد سمی یا تحریک کننده برای گلو؛
- سرفه مزمن ؛
- مصرف بیش از حد تنباکو و مشروبات الکلی ؛
- استفاده بیش از حد و تحریف شده از صدا (مانند فریاد زدن یا آواز خواندن)؛
- گریه طولانی مدت (در کودکان)؛
- التهاب یا عفونت تارهای صوتی؛
- عفونتهای دستگاه تنفسی: التهاب لوزه ، لارنژیت و برونشیت.
سایر علل، کمتر رایج، گرفتگی صدا عبارتاند از:
- آسیب یا تحریک گلو ناشی از لوله گذاری تراشه یا روش های برونکوسکوپی
- آسیب به اعصاب و عضلات ناشی از ضربه یا جراحی؛
- درمان آئروسل با فلوتیکازون : داروی کورتیکواستروئیدی برای استفاده استنشاقی ، تجویز شده برای برخی از اشکال آسم، که باعث ایجاد یک لارنژیت مزمن خاص همراه با استفاده طولانی مدت آن میشود.
- اجسام خارجی در مری یا نای ؛
- تغییرات حنجره در دوران بلوغ ؛
- کم کاری تیروئید و نئوپلاسم های غده تیروئید ؛
- اختلالات غدد درون ریز؛
- تغییرات در تارهای صوتی: ناهنجاری، رشد یا ضخیم شدن.
- ضایعات حنجره: دیسپلازی ، پاپیلوماتوز، پولیپ یا تومور.
- کارسینوم سلول سنگفرشی، سرطان ریه ؛
- آنوریسم آئورت فوقانی (اتساع پاتولوژیک آئورت).
چه باید کرد؟
گرفتگی صدا میتواند کوتاه مدت (حاد) یا طولانی مدت (مزمن) باشد. با گذشت زمان و استراحت، علائم باید بهبود یابد.در صورتی که گرفتگی صدا برای هفتهها یا ماهها ادامه داشت، توصیه میشود برای تعیین علل ایجادکننده اختلال و شناسایی مناسبترین درمان، معاینه پزشکی انجام شود.
اقداماتی که می تواند به حل و کاهش مشکل کمک کند عبارتند از:
- چند روز به صدایتان استراحت بدهید و فقط در صورت لزوم صحبت کنید. از فریاد زدن بپرهیزید. زمزمه نکنید، گریه نکنید و آواز بخوانید. اینها اعمالی هستند که غشاهای مخاطی تارهای صوتی را تحت فشار قرار میدهند.
- سعی کنید سرفه نکنید و گلوی خود را صاف نکنید.
- مایعات زیادی در طول روز بنوشید. آبرسانی به مرطوب نگه داشتن گلو کمک می کند و به روان شدن تارهای صوتی کمک میکند. از نوشیدنی های کافئین دار و الکل خودداری کنید، زیرا میتوانند گلو را خشک کرده و زمان بهبودی را طولانیتر کنند.
- استفاده از مرطوبکننده میتواند به آسانتر شدن تنفس کمک کند (به هوایی که تنفس میکنید رطوبت میافزاید).
- انجام تمرینات گرم کردن صدا قبل از فشار دادن صدا یا استفاده از آن برای مدت زمان طولانی: به سادگی یک مقیاس نزولی با صداهای مختلف مصوت ها، قبل از سخنرانی در جمع انجام دهید (و سعی کنید از میکروفون برای فشار دادن صدا استفاده کنید. صدا کمتر. صدا).
- حداقل تا زمانی که گرفتگی صدا برطرف نشود، سیگار نکشید . سیگار کشیدن گلو را تحریک میکند، به ضعیف شدن صدا کمک میکند و همچنین یک عامل خطر مهم برای بسیاری از سرطانهایی است که مجاری تنفسی را تحت تأثیر قرار میدهند.
- از قرار گرفتن در معرض آلرژنهای محیطی، گرد و غبار و محرکها خودداری کنید. اغلب، واکنش های آلرژیک میتواند باعث ایجاد یا تشدید گرفتگی صدا شود.
- از داروهای ضد احتقان استفاده نکنید ، زیرا می توانند گلو را تحریک یا خشک کنند.
- اگر گرفتگی صدا ناشی از ریفلاکس معده است، از داروهای کاهش اسید معده استفاده کنید.
دیدگاه کاربران