اگرچه افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی مصرف غذای خود را محدود می‌کنند، اما ممکن است همچنان سطح کلسترول بالایی داشته باشند. در نتیجه تحت اثرات کلسترول بالا قرار می‌گیرند. کارشناسان بر این باورند که ژنتیک، هورمون‌ها و عوامل دیگر ممکن است عامل این امر باشند.
بی‌اشتهایی عصبی که مردم معمولاً از آن به‌عنوان بی‌اشتهایی یاد می‌کنند، یک وضعیت سلامت روان است که شامل ترس شدید از افزایش وزن است. می‌تواند منجر به سوءتغذیه و مشکلات جدی سلامتی شود. در برخی موارد، حتی می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد.
افراد مبتلا به بی‌اشتهایی ممکن است علی‌رغم محدودکردن مصرف غذا و در برخی موارد، خوردن بسیار کم، سطح کلسترول بالایی داشته باشند.
اگرچه کارشناسان به طور کامل نمی‌دانند که چرا این اتفاق می‌افتد، آنها فکر می‌کنند که بی‌اشتهایی ممکن است باعث تغییرات ژنتیکی، هورمونی و باکتری‌های روده شود که به سطوح بالاتر کلسترول کمک می‌کند.
بیشتر بخوانید تا در مورد ارتباط بین کلسترول و بی‌اشتهایی، نحوه تأثیر سطح کلسترول بر سلامت و موارد دیگر اطلاعات بیشتری کسب کنید.
فهرست مقالات
کلسترول بالا در افراد مبتلا به بی‌اشتهایی
افراد مبتلا به بی‌اشتهایی مصرف غذای خود را محدود می‌کنند و ترس شدیدی از افزایش وزن دارند. در برخی موارد، آنها تصویر تغییریافته‌ای از وزن و شکل بدن خود دارند. کلسترول بالا در افراد مبتلا به بی‌اشتهایی دلایل متفاوتی دارد که در اینجا به آنها اشاره می‌کنیم.
ژنتیک
یک همبستگی ژنتیکی مثبت قوی بین بی‌اشتهایی و کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) وجود دارد. این به این معنی است که افرادی که نشانگرهای ژنتیکی برای بی‌اشتهایی دارند، احتمالاً نشانگرهای کلسترول HDL را نیز دارند.اگرچه HDL نوع خوبی از کلسترول است، اما داشتن سطوح بسیار بالا ممکن است در برخی موارد مضر باشد.
هورمون‌ها
افراد مبتلا به بی‌اشتهایی ممکن است سطح هورمون تیروئید تری یدوتیرونین (T3) را کاهش دهند. T3 لیپوپروتئینی به نام پروتئین انتقال کلسترول استر (CETP) را تنظیم می‌کند که بر متابولیسم کلسترول تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به بی‌اشتهایی می‌توانند فعالیت CETP و در نتیجه افزایش کلسترول داشته باشند.
افزایش جذب
افراد مبتلا به بی‌اشتهایی ممکن است سطوح بالاتری از فیتواسترول‌ها را جذب کنند که ترکیبات گیاهی طبیعی مشابه کلسترول هستند. بدن ممکن است آنها را به دلیل تغییرات در میکروبیوتای روده جذب کند. فیتواسترول‌ها از نظر ساختاری شبیه کلسترول بدن هستند، بنابراین وقتی فردی آنها را مصرف می‌کند، برای جذب در روده با کلسترول رقابت می‌کند.
اختلالات خوردن و کلسترول
افراد مبتلا به سایر اختلالات خوردن، مانند پرخوری عصبی و اختلال پرخوری (BED) نیز ممکن است سطح کلسترول بالایی را تجربه کنند.
بولیمیا یا پرخوری عصبی یک اختلال جدی در خوردن است که شامل چرخه‌ای از پرخوری کنترل نشده و رفتارهای جبرانی مانند استفراغ، روزه گرفتن یا استفاده نادرست از ملین‌ها است. تحقیقات نشان می‌دهد که 19-48٪ افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است کلسترول بالایی داشته باشند.
کارشناسان فکر می‌کنند که این سطوح افزایش‌یافته ناشی از چرخه پرخوری و پاکسازی یا محدودکردن است. در طول پرخوری، افراد مقادیر زیادی غذا مصرف می‌کنند که می‌تواند به معنای دریافت مقادیر زیادی چربی و کالری باشد. این می‌تواند نحوه متابولیسم بدن لیپوپروتئین‌ها را تغییر دهد و همچنین ممکن است به تشکیل پلاک در شریان‌ها کمک کند.
افراد مبتلا به BED نیز پرخوری می‌کنند، اما معمولاً از اقدامات جبرانی مانند پاکسازی برای مقابله با اثرات پرخوری استفاده نمی‌کنند. آنها در طول دوره‌های پرخوری کالری زیادی مصرف می‌کنند و خطر افزایش سطح کلسترول را افزایش می‌دهند.
سطح کلسترول خون
پزشکان کلسترول را بر حسب میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dl) اندازه‌گیری می‌کنند و ممکن است سطوح آن را به‌عنوان بالا، پایین، مرزی یا سالم طبقه‌بندی کنند.
کلسترول تام
کلسترول تام نشان‌دهنده کلسترول تام در خون فرد است، یعنی هم کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و هم کلسترول HDL.سطح کلسترول تام سالم برای بزرگسالان کمتر از 200 میلی‌گرم در دسی‌لیتر است. پزشکان 200-239 میلی‌گرم در دسی‌لیتر را بالا مرزی و 240 میلی‌گرم در دسی‌لیتر و بالاتر را بالا می‌دانند.
کلسترول LDL
LDL یا کلسترول بد در دیواره رگ‌ها تجمع می‌یابد و می‌تواند باعث انسداد این عروق شود.سطوح سالم آنها هستند زیر 100 میلی‌گرم در دسی‌لیتر. قرائت 130-159 mg/dl، 160-189 mg/dl، و mg/dl 190 و بالاتر به ترتیب بالا، زیاد و بسیار زیاد است.
کلسترول HDL
کلسترول HDL به حذف کلسترول LDL از جریان خون کمک می‌کند. پزشکان سطوح mg/dl 40 یا بالاتر را در مردان بالغ و 50 mg/dl یا بالاتر را در زنان بالغ توصیه می‌کنند. آنها مقادیر کمتر از 40 میلی‌گرم در دسی‌لیتر را کم و مقادیر بالای 60 میلی‌گرم در دسی‌لیتر را بالا در نظر می‌گیرند.
خطراتی که کلسترول بالا و بی‌اشتهایی ایجاد می‌کند
این اختلال خوردن می‌تواند منجر به بسیاری از عوارض سلامتی شود که برخی از آنها می‌توانند دائمی باشد. آنها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
چگونه مشکل را حل کنیم؟
تیمی از متخصصان، از جمله پزشکان، روان‌شناسان، روانپزشکان، مشاوران و متخصصان تغذیه، ممکن است درمان بی‌اشتهایی را در محیط‌های مختلف ارائه دهند.درصورتی‌که فرد دچار سوءتغذیه شدید، پریشانی روانی، علائم حیاتی پایدار یا سایر شرایط سلامتی مانند دیابت باشد، پزشک ممکن است درمان اورژانسی بیمارستانی را توصیه کند.کلینیک‌های تخصصی برای افراد مبتلا به اختلالات خوردن ممکن است برنامه‌های اقامتی با درمان فشرده ارائه دهند.
این گزینه‌ها برای افرادی مناسب است که از نظر پزشکی پایدار هستند و نیازی به مداخلات شدید ندارند اما مشکلات سلامت روانی آنها ادامه دارد. افراد به‌عنوان بخشی از برنامه، برنامه‌های غذایی ویژه‌ای را دریافت می‌کنند. آنها همچنین ممکن است با متخصصین تغذیه کار کنند که پس از بازگشت به خانه راهنمایی‌هایی را در مورد اتخاذ الگوهای غذایی منظم ارائه می‌دهند.
دیدگاه کاربران