استرس و پوست : از تاثیر منفی استرس بر پوست چه می دانید؟

امروزه، استرس به یکی از بخش های اجتناب ناپذیر زندگی مدرن انسان تبدیل شده است. اگرچه در گذشته تصور می شد که استرس صرفاً یک موضوع روانی است، اما مشخص شد عواقب فیزیکی نیز دارد. مشهودترین نشانه های استرس معمولاً روی پوست صورت دیده می شود. اما، استرس چرا و چگونه روی پوست تأثیر می گذارد؟

در این مقاله از مجله زیبا بمان، عوارض استرس برای پوست را بررسی می کنیم. در ادامه همراه ما باشید.

عوارض استرس برای پوست صورت و بدن چیست؟

میزان استرس و وضعیت پوست با هم مرتبط اند. موارد زیر، برخی از رایج ترین تاثیرات منفی استرس بر پوست محسوب می شوند:

بدتر شدن مشکلات پوستی فعلی

استرس باعث افزایش هورمون های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین می شود؛ که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کنند. این اتفاق منجر به التهاب شده و عوارضی مانند شدیدتر شدن اگزما یا بثورات پوستی را رقم می زند. این مورد به ویژه برای افرادی که سابقه بیماری های پوستی دارند، صدق می کند.

خشکی پوست

افزایش آدرنالین در نتیجه استرس، باعث می شود بدن با فعال کردن غدد اکرین، عرق بیشتری تولید کند. این اتفاق منجر به کم آبی بدن شده و پوست را دهیدراته می کند. دهیدراته (کم آب) شدن پوست، خشکی و زبری را به همراه خواهد داشت.

جوش و آکنه

یک پژوهش منتشر شده در Clinical, Cosmetic And Investigational Dermatology نشان داد که افزایش شدت استرس، به طور مستقیم با افزایش شدت آکنه مرتبط است. ذهن و احساسات شما نقش مهمی در حفظ تعادل هورمونی بدن دارند. استرس طولانی مدت، واکنش شیمیایی را در بدن برمی انگیزد؛ که پوست را حساس تر می کند.

هورمون استرس (کورتیزول) نیز غدد چربی را فعال تر می کند. در نتیجه، پوست را چرب می کند، منافذ را می بندد و باعث ایجاد جوش می شود. این اتفاق اغلب به عنوان آکنه استرسی شناخته می شود. طبق مطالعه ای که در سال 2011 انجام شد، اکثر آکنه ها با استرس، مصرف زیاد الکل و قاعدگی تشدید می شوند.

کاهش تولید کلاژن

استرس باعث افزایش هورمون کورتیزول می شود. کورتیزول، کلاژن موجود در پوست و ماتریکس سلولی را ضعیف کرده و منجر به بروز علائم اولیه پیری و از دست رفتن استحکام پوست می شود.

سایر اثرات استرس بر بدن چیست؟

استرس علاوه بر مشکلات پوستی، می تواند بر مو، ناخن و دندان نیز تأثیر منفی بگذارد؛ یعنی اندام هایی که نقش مهمی در حفظ زیبایی چهره دارند.

مو

استرس طولانی مدت می تواند باعث آسیب قابل توجهی به چرخه موها شود. به عنوان مثال، ممکن است باعث تلوژن افلوویوم شود؛ نوعی اختلال که باعث ریزش نیم تا سه چهارم موهای شما می شود.

ناخن

ثابت شده است که ترشح کورتیزول یکی از علل شایع کاهش بیوتین است. خستگی و استرس زیاد می تواند ناخن ها را ضعیف و شکننده کند. ناخن ها برای سالم ماندن به ویتامین هایی مانند بیوتین، روی، منیزیم و آهن نیاز دارند.

متأسفانه، استرس جذب مواد مغذی مورد نیاز بدن را سخت ‌تر می‌ کند. افرادی که استرس دارند همچنین عادت به جویدن ناخن دارند که باعث آسیب بیشتر به ناخن می شود.

دندان ها

استرس می تواند باعث به هم فشردن یا ساییدن دندان ها به یکدیگر شود که درد مفاصل و عضلات را به همراه خواهد داشت. این مشکل، اختلال گیجگاهی فکی نامیده می شود. اختلال گیجگاهی فکی همچنین می تواند منجر به مشکلات دیگری مانند فروپاشی بافت دهان و بسته شدن راه هوایی شود.

علت مضر بودن استرس برای پوست چیست؟

علت اصلی بیماری های پوستی مرتبط با استرس، در اعماق بدن قرار دارد. به عنوان مثال، هنگامی که بدن شما با یک موقعیت استرس زا مواجه می شود، غدد فوق کلیوی پیام های ناراحتی را از مغز دریافت می کنند. در پاسخ، بدن شما هورمون های مختلفی مانند آدرنالین، کورتیزول و نوراپی نفرین را ترشح می کند که مسئول علائم فیزیکی استرس هستند.

آدرنالین

این هورمون به نام اپی نفرین نیز شناخته می شود. آدرنالین در عرض چند ثانیه، علائم مرتبط با استرس مانند افزایش ضربان قلب، انقباضات عضلانی، تپش قلب و افکار تکرار شونده را ایجاد می کند. همچنین گفته می شود که باعث التهاب، اگزما و بثورات پوستی می شود.

کورتیزول

برخلاف آدرنالین، کورتیزول در عرض چند دقیقه بر بدن تأثیر می گذارد. این هورمونی است که تا حد زیادی در اکثر مشکلات و واکنش های پوستی نقش دارد.

در اثر کورتیزول، یک واکنش زنجیره ای در بدن ایجاد می شود که در آن تعریق رخ می دهد، فشار خون افزایش می یابد و سیستم ایمنی خود را سرکوب می کند. این عوامل در دراز مدت می توانند باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات پوستی شوند.

نوراپی نفرین

این هورمون مسئول القای هوشیاری در بدن است. این کار را با هدایت جریان خون به جایی انجام می دهد که بیشتر به آن نیاز است؛ مانند مغز. متأسفانه، این به آن معنا است که جریان خون در نواحی دیگر مانند پوست کاهش می یابد و می تواند باعث تحریک پوست و ایجاد برجستگی های نامطلوب شود. با این حال، هنوز شواهد علمی کافی برای اثبات این موضوع وجود ندارد.

برخی از انتقال دهنده های عصبی به بدن شما کمک می کنند تا پس از یک موقعیت استرس زا، آرام شود. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که مسئول کاهش پاسخ فیزیکی به استرس است. این هورمون به عنوان یک مانع در برابر استرس عمل می کند و به بدن شما استراحت می دهد؛ که به آرام کردن عوارض فیزیکی استرس مانند مشکلات پوستی نیز کمک می کند.

کلام آخر

استرس نه تنها از نظر روانی بر ما تأثیر می گذارد، بلکه می تواند برای کل بدن از جمله پوست نیز عوارض جانبی منفی داشته باشد. افزایش هورمون های کورتیزول و آدرنالین در بدن، سیستم ایمنی را ضعیف کرده و ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی مانند اگزما، التهاب، خشکی پوست یا آکنه شود.

به همین دلیل است که مدیریت استرس به طور موثر، برای سلامت جسمی و روانی بسیار مهم است. همچنین استفاده از یک روتین مراقبت از پوست شامل مرطوب کننده، پپتید و آنتی اکسیدان، از پوست در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کند و آن را هیدراته نگه می دارد. عوامل دیگری مانند خواب کافی، تمرین یوگا و انجام سرگرمی ‌های مورد علاقه نیز می تواند استرس را به خوبی کاهش دهد.

منبع: stylecraze