علائم ذات الریه در بزرگسالان چیست؟ هر آنچه باید بدانید اینجاست!

ذات الریه التهاب در بافت ریه ها است، که عموما به دلیل عفونت رخ می دهد. ذات الریه در افراد 65 سال به بالا ممکن است به دلیل ابتلا به عوارض جدی شود. در افراد مسن احتمال ابتلا به یک بیماری شدید مرتبط با ذات الریه بیشتر است. این به این دلیل است که سیستم ایمنی بدن توانایی مقابله با بیماری را ندارد. ذات الریه ممکن است طی 1-2 روز به طور ناگهانی ایجاد شود یا در طول چند روز به آهستگی نمایان شود.
در این مقاله ذات الریه در بزرگسالان با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار می گیرد ، علائم ، بهبودی و عوامل خطر و زمانی که باید به پزشک مراجعه کنید از جمله این موارد هستند.

علائم ذات الریه در بزرگسالان 

علائم معمولی ذات الریه شامل موارد زیر است:

• سرفه ، که ممکن است خشک باشد و یا باعث ایجاد بلغم شود
• مشکلات تنفسی
• تب
• درد قفسه سینه

با این حال ، در بررسی بیان می شود که این علائم معمولی در افراد مسن مشخص نیست و ممکن است به طور کامل بروز نکند. همچنین ممکن است تب و علائم در بزرگسالان خفیف باشد.

علائم ذات الریه در بزرگسالان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عدم تعادل ، که ممکن است باعث سقوط شود
• تغییر ناگهانی در عملکرد روزمره
• کاهش اشتها
• بی اختیاری
• گیجی
• هذیان
• ذات الریه باکتریایی ( ذات الریه باکتریایی شایع ترین شکل این بیماری است و می تواند جدی تر باشد.)

علائم می تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ایجاد شود. این علائم عبارتند از:

• تبی که می تواند به دمای بالا مانند 105 درجه فارنهایت برسد!
• تعریق
• افزایش تنفس و ضربان نبض
• تغییر در لب ها و ناخن ها به رنگ مایل به آبی
• گیجی
• ذات الریه ویروسی

علائم ذات الریه ویروسی طی چند روز ایجاد می شود. در ابتدا ، یک فرد ممکن است موارد زیر را تجربه کند:

• تب
• سرفه خشک
• سردرد
• درد عضلانی
• ضعف عضلانی

بعد از یک یا دو روز ، علائم بدتر می شوند و ممکن است فرد علائم زیر را تجربه کند:

• افزایش سرفه
• تنگی نفس
• درد عضلانی
• تب شدید
• لبهای آبی

چه موقع به دنبال مراقبت های اورژانسی و کمک پزشکی باشید؟

ذات الریه می تواند به سرعت در افراد مسن جدی شود. اگر فردی خودش یا اینکه یکی از نزدیکانش که سالخورده است به داشتن ذات الریه مشکوک باشد، باید سریعاً به پزشک مراجعه کند. اگر علائم شدید باشد یا بهبود نیابد ، ممکن است یک فرد مسن نیاز به مراجعه به بیمارستان داشته باشد. در صورت داشتن علائم زیر افراد فوراً باید با اورژانس تماس بگیرند:

• مشکلات تنفسی
• تغییر در رنگ صورت یا لب ها به رنگ آبی
• خون سرفه کردن 
• درد قفسه سینه
• تب شدید
• سرفه شدید با مخاط یا بلغم
• تعریق و احساس سرما ، رنگ پریدگی ، تغییر در رنگ پوست
• غش کردن
• احساس خواب آلودگی ، بیحالی یا گیجی
• بثوراتی که بعد از غلتاندن لیوان روی آن محو نمی شوند!

درمان ذات الریه

در بیشتر موارد ، افراد مبتلا به ذات الریه می توانند علائم خود را در خانه درمان کنند :

• مصرف آسپرین برای کمک به کاهش تب
• نوشیدن مایعات فراوان ، چه سرد و چه گرم
• از دستگاه های رطوبت ساز استفاده کنید یا از حمام (وان) گرم استفاده کنید
• اجتناب از استعمال دخانیات و دود سیگار
• استراحت کنید
• بیمار نباید داروی ضد سرفه بخورد مگر با دستور پزشک

اگر علت ذات الریه باکتریایی باشد ، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. افراد باید کل دوره آنتی بیوتیک ها را حتی در صورت بهبودی کامل استفاده کنند ، زیرا قطع مصرف زود هنگام می تواند دوباره عفونت را تحریک کند.
اگر یک فرد مسن به دلیل ذات الریه به بیمارستان بستری شود ، ممکن است به اکسیژن درمانی و همچنین قطره قطره داخل وریدی (IV) نیاز داشته باشد.

دوره نقاهت ذات الریه در بزرگسالان

بهبود ذات الریه در بزرگسالان مسن می تواند یک روند طولانی باشد. برخی از آنها در 6 هفته بهبود می یابند ، اما ممکن است برای دیگران 12 هفته طول بکشد. در طول دوره نقاهت استراحت بسیار مهم است. جدول زمانی دوره نقاهت بیماری به شکل زیر است:

• هفته اول : تب باید برطرف شود.
• هفته چهارم : قفسه سینه احساس بهتری خواهد داشت و فرد مخاط کمتری تولید می کند.
• هفته ششم : فرد کمتر سرفه می کند و تنفس آسانتر می شود.
• ماه سوم یا بیشتر : علائم باید از بین رفته باشند ، اگرچه ممکن است افراد هنوز احساس خستگی کنند.
• ماه ششم : ممکن است فرد به حالت عادی خود برگردد.

راه های جلوگیری از ذات الریه 

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از ذات الریه وجود ندارد. البته ، افراد می توانند با موارد زیر شانس ابتلا به این بیماری را کاهش دهند:

• بهداشت دست : فرد باید مرتباً دست های خود را بشوید تا میکروب ها را از بین ببرد.
• ترک سیگار: کسانی که سیگار می کشند بیشتر در معرض خطر این بیماری هستند.
• واکسن زدن : مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) اظهار داشتند که فرد بالای 65 سال دو گزینه برای تزریق واکسن را دارا می باشند : واکسن پلی ساکارید پنوموکوک (PPSV23) و واکسن مزدوج پنوموکوک (PCV13). همچنین CDC توصیه می کند که همه بزرگسالان 65 سال به بالا بهتر است واکسن PPSV223 را دریافت کنند.

واکسن PCV13 برای کسانی که 65 سال یا بالاتر دارند ، مناسب است:

• افرادی که کاشت حلزون گوش انجام داده اند
• نشت مایع مغزی نخاعی
• شرایطی که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند

توجه به این نکته مهم است که افراد نمی توانند هر دو واکسن را همزمان دریافت کنند. اگر پزشک متخصص هر دو واکسن را توصیه کرد، ابتدا واکسن PCV13 را بزنید. یک پزشک می تواند به شما توصیه کند که چه موقع برای واکسن دوم مراجعه کنید.

علل و عوامل خطر

دلایل ذات الریه عبارتند از:

باکتری ها : ذات الریه پنوموکوکی متداول ترین نوع پنومونی باکتریایی است. این بیماری می تواند پس از سرماخوردگی ویروسی یا آنفولانزا در فرد ایجاد شود.
ویروس ها : ویروس آنفلوانزا دلیل اصلی ذات الریه ویروسی است. ویروس وارد ریه ها شده و تکثیر می شود.
قارچ ها : ذات الریه قارچی زمانی اتفاق می افتد که افراد خود را در معرض قارچ های حاصل از مدفوع پرندگان یا خاک آلوده قرار دهند.

علاوه بر سن ، سایر عوامل خطر ذات الریه عبارتند از:

• سیگار کشیدن
• سکته قبلی
• اختلالات عصبی ، مانند زوال عقل ، صرع و بیماری پارکینسون
• دیسفاژی یا مشکل در بلع
• سابقه بیماری تنفسی
• دیابت
• سرطان
• بیماری مزمن کبدی

عوارض ذات الریه در بزرگسالان

ایجاد عوارض ناشی از ذات الریه در افراد مسن بیشتر است. نمونه هایی از این موارد عبارتند از:

پلوریس : حالتی است که در آن پلور (غشاء مایی ریوی) ملتهب می شود. پلورا دو لایه بزرگ بافتی است که ریه ها را از دیواره قفسه سینه جدا می کند. پلوریس می تواند باعث نارسایی تنفسی شود.
آبسه ریه : جایی که بافت روی ریه می میرد و چرک در فضای حاصل ایجاد می شود. این یک عارضه نادر است و ممکن است در افرادی اتفاق بیفتد که سابقه سو مصرف الکل یا بیماری های جدی از قبل دارند.
سپسیس : در رابطه با ذات الریه ، عفونت در ریه ها ایجاد می شود. سپسیس بیماری خطرناکی است که در اثر واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن نسبت به عفونت ایجاد می‌شود و به تدریج سراسر بدن را فرا می‌گیرد.
سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) : نوعی نارسایی تنفسی شدید است.

خلاصه

ذات الریه التهاب ریه ها است که ممکن است به دلیل عفونت های ویروسی ، باکتریایی یا قارچی ایجاد شود. احتمال ابتلا افراد مسن به ذات الریه بیشتر است. اگر فردی خود یا یک فرد مسن مشکوک به ذات الریه باشد، باید سریعا به کمک پزشکی مراجعه کنید. اگر درمان زود شروع شود ، این احتمال بهبودی را افزایش می دهد و خطر عوارض را کاهش می دهد.