مطالعات سیستماتیک در مورد ارتباط بین اختلال عملکرد جنسی مردان (میل جنسی کم، اختلالات انزال، اختلالات نعوظ، زخم‌های تناسلی، اختلالات بیضه، سرطان پروستات یا عفونت‌های مقاربتی) و تعارضات زناشویی در حال ظهور است. با این حال، راهبردهای مقابله‌ای اتخاذ شده توسط همسران در چنین شرایطی معمولاً گزارش نشده است. عملکرد جنسی مرد برای رابطه زناشویی حیاتی است، فقدان آن می‌تواند منجر به زندگی مشترک غیرقابل تحمل یا شکست رابطه شود. در این مقاله قصد داریم به بررسی هرآنچه که مربوط به سلامت باروری در مردان می‌شود، بپردازیم. با ما همراه باشید.
مشکلات مربوط به آناتومی مردان اغلب می‌تواند به طور موثر با جراحی درمان شود، در حالی که شرایط پزشکی و نیاز به افزایش تولید اسپرم گاهی اوقات با استفاده از درمان پزشکی قابل درمان است. انتظار می‌رود هر درمانی تقریباً 3 ماه پس از شروع آن بر کیفیت مایع منی تأثیر بگذارد، زیرا این مدت زمان لازم برای یک چرخه منفرد اسپرم زایی (تولید اسپرم) است. اگر نه درمان جراحی و نه درمان دارویی مناسب نباشد، فناوری‌های کمک باروری در دسترس هستند.
فهرست مقالات
درمان پزشکی سلامت باروری در مردان
تصمیم برای پیگیری درمان پزشکی به عنوان یک گزینه بر اساس تشخیص و برنامه درمانی خاص است که برای هر بیمار جداگانه ایجاد شده است. موفق‌ترین درمان پزشکی برای ناباروری مردان شامل برگرداندن عدم تعادل شیمیایی، عفونی یا غدد درون ریز است. این درمان خاص نامیده می‌شود و معمولاً موفقیت آمیز است زیرا درمان مبتنی بر اصلاح حالت‌های پاتوفیزیولوژیک کاملاً تعریف شده است. نمونه‌هایی از این موارد عبارتند از پروستاتیت حاد، اپیدیدیمیت یا واریکوسل، جایگزینی هورمون‌های هیپوفیز (FSH) و LH)) در تشعشع یا بیماری هیپوفیز ناشی از جراحی، و درمان مردان با سطوح پایین تستوسترون.
نوع دیگری از درمان، درمان تجربی نامیده می‌شود و تلاشی برای اصلاح حالت‌های پاتولوژیک نامشخص است. استفاده از کلومیفن سیترات، تاموکسیفن یا آنتی اکسیدان‌ها برای تراکم یا تحرک کم اسپرم نمونه‌هایی از این نوع درمان هستند. این درمان‌ها اغلب اثربخشی محدودی دارند، زیرا مکانیسم‌های هموستاتیک دست نخورده در بدن تمایل به خنثی کردن اثر مورد نظر دارند.
نارسایی انزال و سلامت باروری در مردان
نارسایی انزال ناتوانی در انزال است. علل مختلفی دارد که شامل آسیب عصب لگن ناشی از دیابت، ام اس یا جراحی شکم- لگن و آسیب نخاع می‌شود. تشخیص نارسایی انزال از ناتوانی جنسی (ناتوانی در دستیابی به نعوظ)، انزال زودرس (انزال قبل از تمایل) و انزال رتروگراد (انزال به مثانه و نه به آلت تناسلی) مهم است. الکتروانزال با پروب رکتوم یک تکنیک معمولی است که بیماران انزال‌کننده را قادر به تولید انزالی با قابلیت بارداری می‌کنند. با انزال الکتریکی پروب رکتوم، اعصاب سمپاتیک لگن تحت تحریک کنترل شده‌ای قرار می‌گیرند به طوری که انزال رفلکس القا می‌شود و منی جمع آوری می‌شود.
واریکوسل
واریکوسل به عنوان وریدهای متسع و پیچ خورده در کیسه بیضه تعریف می‌شود و اساساً نتیجه وضعیت ایستاده ما است واریکوسل را می‌توان در 42 درصد از مردان نابارور یافت و ارتباط آماری بی چون و چرای با ناباروری دارد. جالب اینجاست که 15 درصد از مردان بارور نیز واریکوسل دارند. واقعیتی که رابطه بین ناباروری و واریکوسل را پیچیده می‌کند. بهبود کیفیت مایع منی در تقریباً 67 درصد از بیمارانی که بستن واریکوسل دارند. قابل انتظار است، که به احتمال زیاد بهبود به جای افزایش تعداد اسپرم، افزایش تحرک اسپرم است. میزان حاملگی بعد از ترمیم واریکوسل تقریباً 40 درصد است و بارداری به طور متوسط 9 ماه پس از جراحی رخ می‌دهد.
واریکوسل در صورت کشف کیفیت ضعیف مایع منی به عنوان قابل اصلاح‌ترین عامل باقی می‌ماند. اما از آنجایی که بسیار شایع است، تنها در صورتی که سایر عوامل خطر ناباروری وجود نداشته باشند، باید این عمل را در نظر گرفت. واریکوسل را می‌توان با آمبولیزاسیون وریدی، لاپاراسکوپی یا از طریق یک برش کوچک اینگوینال یا زیر اینگوینال اصلاح کرد.
واس دفرنس یا انسداد اپیدیدیم
دستگاه تناسلی مرد اساساً یک لوله بلند با ابعاد مختلف است. عفونت یا آسیب تروماتیک به دستگاه تناسلی می‌تواند منجر به زخم و انسداد در این لوله شود. یک مثال از انسداد قابل اصلاح با جراحی، وازکتومی است. تقریباً 5 درصد از مردانی که وازکتومی انجام می‌دهند وازکتومی معکوس می‌شوند. موفقیت در برگشت وازکتومی به عوامل زیادی بستگی دارد که مهم‌ترین آن‌ها مهارت جراح و یافته‌ها در زمان جراحی است. در بهترین شرایط، 85 تا 99 درصد بیماران می‌توانند پس از وازوواستومی (اتصال وازوواستومی) دوباره اسپرم داشته باشند.
انسداد مجرای انزال
انسداد مجرای انزال تقریباً در 10٪ از مردان بدون اسپرم در انزال تشخیص داده می‌شود. این بیماری به طور موثر با یک روش ساده و سرپایی درمان می‌شود که شامل برداشتن مجاری داخل پروستات است. بهبود قابل توجهی در کیفیت مایع منی در 70 درصد از بیمارانی که تحت درمان قرار گرفته‌اند رخ می‌دهد و این با 20 تا 30 درصد میزان بارداری مرتبط است.
آسپیراسیون اپیدیدیم MESA، PESA
آسپیراسیون اسپرم اپیدیدیم را می‌توان در شرایطی انجام داد که مجرای دفران یا وجود نداشته باشد یا در اثر جراحی قبلی، تروما یا عفونت زخمی شده باشد. اسپرم مستقیماً از یک لوله مجزای اپیدیدیم (MESA) یا توسط سوراخ سوزنی کور (PESA) به روشی مشابه با روش وازال جمع آوری می‌شود. هنگامی که 10-20 میلیون اسپرم به دست آید، اسپرم برای لقاح تخمک‌های شریک زندگی پردازش می‌شود. اسپرم‌های اپیدیدیم به اندازه اسپرم‌هایی که تمام طول اپیدیدیم را طی کرده‌اند و در مجرای دفران قرار دارند، بالغ نیستند و در نتیجه، اسپرم‌های اپیدیدیم برای بارور کردن تخمک‌ها به ICSI نیاز دارند.
کلام آخر
ما در این مقاله بررسی هرآنچه که مربوط به سلامت باروری در مردان می‌شد پرداختیم و روش‌های درمان آن را بیان کردیم. اگر قصد باروری دارید پیشنهاد می‌کنیم تحت نظر یک مشاور ژنتیک قرار بگیرید و مشکلات ناباروری خود را درمان کنید.
دیدگاه کاربران