انواع عفونت های چشمی را میشناسید.اگر متوجه درد، تورم، خارش یا قرمزی در چشم خود شدهاید، احتمالاً به عفونت چشم مبتلا هستید. عفونتهای چشمی بر اساس علت آنها در سه دسته خاص قرار میگیرند: ویروسی، باکتریایی یا قارچی و هر یک از آنها متفاوت است. خبر خوب اینکه عفونتهای چشمی به راحتی تشخیص و درمان میشوند. در این مقاله با ما همراه باشید تا انواع عفونت های چشم و راه های درمان ان یعنی انواع پمادهای چشمی را بشناسید.
فهرست مقالات
انواع پمادهای چشم برای عفونت چشمی
Aciclovir
پماد آسیکلوویر به تجویز پزشک در درمان التهابات قرنیه استفاده میشود. مکانیم اثر این دارو به این صورت است که از طریق بافت پوششی قرنیه چشم و بافت سطحی چشم شما جذب میگردد.
Gentamicin
پماد چشمی جنتامایسین برای درمان عفونتهای چشم، درمان التهابات پلکی، التهابات ملتحمه و مجرای اشکی، التهاب قرنیه و زخم قرنیه اعمال میگردد.
Tetracycline
پماد تتراسایکلین که از دسته آنتیبیوتیکها میباشد و در درمان عفونت چشم و همچنین جراحیهای چشمی تجویز میشود.
ملتحمه / چشم صورتی
یکی از انواع عفونت های چشم است.ملتحمه عفونی یا چشم صورتی یکی از شایعترین عفونتهای چشم است. این اتفاق زمانی میافتد که رگهای خونی در ملتحمه، خارجیترین غشای بیرونی اطراف چشم شما، توسط باکتری یا ویروس آلوده میشوند. درنتیجه، چشمان شما صورتی یا قرمز و ملتهب میشود. همچنین میتواند ناشی از حساسیت یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مانند کلر در استخرها باشد.
ملتحمه ناشی از باکتری یا ویروس بسیار مسری است. هنوز هم میتوانید تا دو هفته پس از شروع عفونت آن را گسترش دهید. به هر یک از علائم زیر توجه داشته باشید و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:
- رنگ مایل به قرمز یا مایل به صورتی در چشم شما
- ترشحات آبکی از چشمان شما که هنگام بیدار شدن بیشتر است
- احساس خارش یا احساس مثل چیزی دائماً در چشمان شما وجود دارد
- بیشتر از حد معمول اشک میریزد، مخصوصاً فقط در یک چشم
- بسته به نوع بیماری ملتحمه شما به نمایش زیر احتیاج دارید:
باکتریایی: قطرههای آنتیبیوتیکی چشم، پمادها یا داروهای خوراکی به شما در از بین بردن باکتریها در چشم شما کمک میکند. بعد از شروع آنتیبیوتیک، علائم در طی دو روز محو میشوند.
ویروسی: هیچ درمانی وجود ندارد. علائم بعد از 7 تا 10 روز محو میشوند. برای رفع ناراحتی، مرتباً شستن دستها و جلوگیری از تماس با دیگران، پارچهای تمیز و گرم و مرطوب را به چشم خود بمالید.
آلرژی: آنتیهیستامینهای بدون نسخه (OTC) مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) یا لوراتادین (کلاریتین) در تسکین علائم آلرژی کمک میکنند. آنتیهیستامینها را میتوان بهعنوان قطره چشم مصرف کرد و قطرههای ضد التهاب چشم نیز میتواند به علائم کمک کند.
کراتیت
از انواع عفونت های چشم می باشد.کراتیت عفونی هنگامیکه قرنیه شما آلوده شود اتفاق میافتد. قرنیه یک لایه واضح است که مردمک و عنبیه شما را پوشانده است. کراتیت ناشی از عفونت (باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی) یا آسیب دیدگی چشم است. کراتیت به معنی تورم قرنیه است و همیشه عفونی نیست. علائم کراتیت میتواند شامل موارد زیر باشد:
- قرمزی و تورم در چشم شما
- درد چشم یا ناراحتی
- اشک بیشتری از حد معمول یا ترشحات غیر طبیعی ایجاد میکند
- درد یا ناراحتی هنگام باز و بسته شدن پلکهای خود
- از بین رفتن بینایی یا تاری دید
- حساسیت به نور
- احساس داشتن چیزی در چشم شما گیر کرده است
- اگر:
- شما لنزهای تماسی استفاده میکنید
- سیستم ایمنی بدن شما از بیماری دیگر ضعیف است
- شما درجایی زندگی میکنید که مرطوب و گرم باشد
- شما برای وضعیت موجود چشم از قطرههای چشم کورتیکواستروئیدی استفاده میکنید
- چشم شما بهخصوص توسط گیاهان با مواد شیمیایی قابلجذب در چشم شما آسیبدیده است
در صورت مشاهده هرگونه علائم کراتیت، در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید تا عفونت را متوقف کند. برخی از درمانهای کراتیت شامل موارد زیر است:
باکتریایی قطرههای ضد باکتریایی چشم معمولاً میتواند در چند روز عفونت کراتیت را پاک کند. آنتیبیوتیکهای خوراکی معمولاً برای درمان عفونتهای شدیدتر استفاده میشوند.
قارچ به قطرههای ضد قارچ چشم یا دارو برای کشتن ارگانیسمهای قارچی ناشی از کراتیت شما نیاز دارید. این میتواند هفتهها تا ماهها طول بکشد.
ویروسی. هیچ راهی برای از بین بردن ویروس وجود ندارد. داروهای ضد ویروسی خوراکی یا قطرههای چشمی میتوانند در چند روز تا یک هفته به جلوگیری از عفونت کمک کنند. علائم کراتیت ویروسی ممکن است بعداً حتی با درمان برگردد.
آندوفتالمیتیس
یکی دیگر از انواع عفونت های چشم اندوفتالمیتیس است.اندوفتالمیتیس التهاب شدید در داخل چشم شماست که ناشی از عفونت باکتریایی یا قارچی است. عفونتهای قارچی کاندیدا شایعترین علت آندوفتالمیتیس است.
این وضعیت ممکن است بعد از جراحیهای خاص چشم مانند جراحی آبمروارید اتفاق بیفتد، اگرچه این موارد نادر است. همچنین ممکن است بعدازاینکه چشم شما به یک جسم نفوذ پیدا کند اتفاق بیفتد. برخی از علائم برای مراقبت از، بهویژه پس از عمل جراحی یا آسیبدیدگی چشم، عبارتاند از:
- درد خفیف تا شدید چشم
- از دست دادن بینایی جزئی یا کامل
- تاری دید
- قرمزی یا تورم اطراف چشم و پلکها
- چرک چشم یا ترشحات
- حساسیت به چراغهای روشن
درمان بستگی به این دارد که چه عواملی باعث عفونت و چه میزان شدید آن میشود.
در مرحله اول، برای جلوگیری از عفونت به آنتیبیوتیکهایی که مستقیماً با سوزن مخصوص به چشمتان تزریق میشود، نیاز دارید. همچنین برای رفع التهاب ممکن است از شما یک ضربان کورتیکواستروئید دریافت کند. اگر چیزی به چشم شما وارد شده است و باعث ایجاد عفونت شده است، باید بلافاصله آن را از بین ببرید. در این موارد به دنبال فوریتهای پزشکی باشید – هرگز سعی نکنید خودتان یک جسم را از چشم خود جدا کنید. بعد از آنتیبیوتیکها و از بین بردن جسم، علائم شما ممکن است در چند روز بهبود یابد.
بلفاریت
بلفاریت التهاب پلکهای شما است، چین پوست جلوی چشم شما را میگیرد. این نوع التهاب معمولاً در اثر گرفتگی غدد روغن درونپوست پلک در پایه مژه شما ایجاد میشود. بلفاریت ممکن است توسط باکتریها ایجاد شود.
علائم بلفاریت شامل:
- قرمزی چشم یا پلک، خارش، تورم
- پلک روغنی
- احساس سوزش در چشمان شما
- احساس میکنید چیزی در چشمان شما گیر کرده است
- حساسیت به نور
- اشک بیشتری از حد معمول تولید میکند
- پوسته پوسته شدن روی مژگان یا گوشههای چشم خود را
اگر دارای موارد زیر هستید ممکن است مستعد بلفاریت باشید:
- دارای شوره سر و ابرو
- حساسیت به آرایش چشم و صورت
- غدد روغنی دارند که به درستی کار نمیکنند
- روی مژگان شپش یا کنه بزنید
- برخی از داروهای مؤثر بر سیستم ایمنی بدن را مصرف کنید
درمان بلفاریت شامل موارد زیر است:
- پلکهای خود را با آب تمیز، تمیز کرده و یک حوله گرم و مرطوب و تمیز روی پلکهای خود بمالید تا تورم از بین برود
- برای کمک به التهاب، از قطرات چشم یا پمادهای کورتیکواستروئیدی استفاده کنید
- استفاده از قطرات چربی چشم برای مرطوب کردن چشم و جلوگیری از سوزش از خشکی
- مصرف آنتیبیوتیکها بهعنوان داروهای خوراکی، افتادگی چشم یا پمادهایی که بر روی پلک شما اعمال میشود
سلولیت
سلولیت پلک یا همان سلولیت پیروربیتال هنگامی که بافتهای چشمی آلوده میشوند اتفاق میافتد. اغلب به دلیل صدمهای مانند خراش به بافت چشم شما ایجاد میشود که باعث ایجاد باکتریهای عفونی مانند استافیلوکوکوس (استاف) یا عفونتهای باکتریایی بافتهای اطراف، مانند عفونتهای سینوسی میشود.
کودکان خردسال به دلیل نوع باکتریهای ایجادکننده این بیماری در معرض خطر بیشتری از ابتلا به سلولیت قرار دارند. علائم سلولیت شامل قرمزی پلک و تورم و همچنین تورم پوست چشم است. شما بهطورمعمول هیچگونه درد چشم و ناراحتی ندارید.
درمان سلولیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برای تسکین التهاب، یک بار حولهای گرم و مرطوب و تمیز را به مدت 20 دقیقه روی چشم خود بمالید
- مصرف آنتیبیوتیک خوراکی، مانند آموکسی سیلین یا آنتی بیوتیک IV برای کودکان زیر 4 سال
- اگر عفونت بسیار شدید شود جراحی میشود تا فشار داخل چشم شما تسکین یابد (این بندرت اتفاق میافتد)
دیدگاه کاربران