بسیاری از افراد مبتلا به سرطان پستان در مراحل اولیه می توانند یکی از جراحی های پستان ، به نام لامپکتومی یا برداشتن کامل پستان ، ماستکتومی را انتخاب کنند. همچنین ممکن است به پرتودرمانی نیاز داشته باشند. انتخاب بین این دو روش شامل بسیاری از فاکتورهای شخصی و پزشکی ، از جمله سابقه پزشکی قبلی فرد و نگرانی های او در مورد عود و موارد زیبایی است.
در این مقاله ، لامپکتومی و ماستکتومی را با جزئیات بیشتری بررسی می کنیم و خطر عود را توضیح می دهیم. ما همچنین در مورد برخی از مزایا و معایب هر کدام بحث کرده و سایر گزینه های درمانی سرطان پستان را توضیح خواهیم داد.
فهرست مقالات
تعاریف لامپکتومی و ماستکتومی
لامپکتومی و ماستکتومی جراحی های مشابه هستند ، اما آنها درمان های بعدی و زمان بهبودی متفاوت دارند.
ماستکتومی
در جراحی ماستکتومی ، یک جراح کل پستان را برمی دارد. ماستکتومی ها انواع مختلفی دارند.
- ماستکتومی ساده یا کامل : جراح کل پستان ، از جمله پوست ، آرئول و نوک سینه را برمیدارد. همچنین ممکن است برخی از غدد لنفاوی زیر بازوها را از بین ببرند. بیشتر افراد می توانند روز بعد از جراحی به خانه خود بروند.
- ماستکتومی صرفه جویی در پوست : جراح بیشتر پوست روی پستان را دست نخورده نگه می دارد و فقط بافت پستان ، نوک سینه و آرئول را از بین می برد. آنها همان مقدار بافت را که با ماستکتومی ساده یا کامل انجام می شود ، از بین خواهند برد. سپس جراح می تواند از بافت سایر قسمت های بدن یا کاشت برای بازسازی پستان استفاده کند.
- ماستکتومی محافظ نوک پستان : جراح بافت پستان را از بین می برد اما پوست و نوک سینه را سالم نگه می دارد. آنها ممکن است سلولهای سرطانی موجود در بافت پستان را از زیر پستانک بررسی کنند. اگر سلول های سرطانی پیدا کنند ، نوک سینه را نیز برمی دارند.
- ماستکتومی رادیکال اصلاح شده : این روش شامل برداشتن کل پستان است ، مانند یک ماستکتومی ساده یا کامل. جراح غدد لنفاوی زیر بازوها را نیز برمی دارد.
- ماستکتومی رادیکال : در طی این جراحی ، جراح کل پستان ، غدد لنفاوی زیر بازو و عضلات سینه ای زیر پستان را برمی دارد. جراحان معمولاً جراحی های گسترده تر را توصیه می کنند که عوارض جانبی کمتری دارند اما به همان اندازه موثر هستند. با این حال ، آنها هنوز این جراحی را در افراد با تومورهای بزرگ که در عضلات سینه رشد می کنند انجام دهند.
- ماستکتومی مضاعف : جراحان این جراحی را زمانی انجام میدهند که در آن هر دو پستان را بردارند ، به عنوان یک اقدامی برای کاهش خطر برای افرادی که در معرض خطر بسیار زیاد ابتلا به سرطان پستان هستند. بیشتر ماستکتومی های دوتایی ، ماستکتومی های ساده یا کل هستند ، اما ممکن است بعضی از آنها نوک سینه را محافظت کنند.
لامپکتومی
در جراحی لامپکتومی ، یک جراح تومور پستان و برخی از بافتهای سالم اطراف آن را برمی دارد. لامپکتومی از لحاظ فنی یک ماستکتومی جزئی است ، زیرا بخشی از پستان را از بین می برد. میزان بافت پستانی که جراح از بین می برد ، از دیگر عواملی است که به اندازه و محل تومور و اندازه پستان بستگی دارد.
به عنوان مثال ، ممکن است فردی تحت نوعی لومپکتومی بنام کوادرانکتومی قرار گیرد که در آن جراح حدود یک چهارم پستان را خارج می کند.
فرد به دنبال لامپکتومی به پرتودرمانی احتیاج دارد و ممکن است به درمان های دیگری مانند شیمی درمانی یا هورمون درمانی نیز نیاز داشته باشد.
لامپکتومی ممکن است منجر به ایجاد زخم یا گودی در ناحیه ای شود که تومور قبل از برداشتن آنجا بود. همچنین منجر به درد و گاهی اوقات نوعی تورم در ناحیه بازو بنام لنف ادم شود. برخی از افراد به دنبال این روش جراحی ترمیمی را ترجیح می دهند.
عوامل تعیین کننده
در میان افراد مبتلا به سرطان پستان که درمان انتخابی دارند ، بسیاری از افراد لامپکتومی کمتر تهاجمی را به جراحی ماستکتومی ترجیح می دهند. انتخاب نوع جراحی به عوامل مختلفی بستگی دارد.
- نگه داشتن پستان : فردی که مایل است پستان خود را حفظ کند ممکن است لامپکتومی را با پرتودرمانی انتخاب کند.
- خطر کمتری برای عود : فردی که از بازگشت سرطان پستان خود میترسد می تواند ماستکتومی را انتخاب کند. خطر عود موضعی با لامپکتومی بیشتر از جراحی ماستکتومی است.
- هزینه کمتر : اگر فردی نگران هزینه درمان خود باشد ، ممکن است عمل لامپکتومی را انتخاب کند. ماستکتومی با بازسازی بسیار گرانتر از سایر گزینه های درمانی است.
- فاکتورهای زیبایی : برای افرادی که دوست ندارند سینه های خود را از دست دهند ممکن است عمل جراحی لامپکتومی ترجیح داده شود. با این حال ، جراحی های ترمیمی معمولاً به دنبال جراحی لامپکتومی و ماستکتومی امکان پذیر است.
برخی از افراد مبتلا به سرطان پستان کاندید جراحی لامپکتومی نیستند. یک شخص باید با پزشک خود صحبت کند تا تشخیص دهد که آیا لامپکتومی برای او امکان پذیر است یا خیر.
مزایا و معایب لامپکتومی
یک جراح ممکن است برای درمان سرطان پستان زودرس ، موضعی یا قابل جراحی ، لامپکتومی را پیشنهاد کند. همچنین ممکن است فرد به درمان های دیگری مانند پرتودرمانی ، شیمی درمانی و هورمون درمانی نیاز داشته باشد. جوانب مثبت و منفی لامپکتومی شامل موارد زیر است:
مزایای لامپکتومی
- جراحان ممکن است بتوانند ظاهر پستان را تا حد بیشتری حفظ کنند.
- جراحی کم تهاجمی است و افراد با سرعت و سهولت بیشتری بهبود خواهند یافت.
- هزینه جراحی کمتر از عمل جراحی است.
معایب لامپکتومی
- به احتمال زیاد افراد پس از جراحی لامپکتومی به 5 الی 7 هفته پرتودرمانی نیاز دارند.
- اگر فردی پرتودرمانی دریافت کند ، بر زمان بازسازی و گزینه های موجود تأثیر می گذارد.
- در صورت انتخاب لامپکتومی نسبت به ماستکتومی ، افراد در معرض خطر عود موضعی بیشتری قرار دارند.
- در صورت عود ، پستان نمی تواند پرتودرمانی بیشتری را تحمل کند ، بنابراین پزشک متخصص احتمالاً ماستکتومی را توصیه می کنند.
- اگر پزشکان بعد از جراحی اولیه سلول های سرطانی بیشتری را در پستان پیدا کنند ، ممکن است جراحی های بیشتری لازم باشد.
مزایا و معایب ماستکتومی
مزایا و معایب ماستکتومی شامل موارد زیر است:
مزایای ماستکتومی
- حذف کل پستان و محل سرطان
- پرتودرمانی در این جراحی کمتر از عمل جراحی لامپکتومی ضروری است.
- احتمال عود کمتر از جراحی لامپکتومی است.
- در صورت عدم اقدام به بازسازی پستان ، احتمال اینکه فرد به عمل جراحی بیشتری نیاز داشته باشد کمتر است.
معایب ماستکتومی
- ماستکتومی نسبت به لامپکتومی گسترده تر است.
- روند بهبودی طولانی تر و ممکن است فرد بعد از جراحی با عوارض جانبی بیشتری روبرو شود.
- ممکن است برای افراد از دست دادن دائمی پستان ناراحت کننده باشند.
- اگر فرد تصمیم به بازسازی داشته باشد ، به جراحی های اضافی نیاز دارد.
گزینه های درمانی دیگر
فرد ممکن است قبل یا بعد از جراحی یا بدون آن ، درمان های دیگری برای سرطان پستان دریافت کند. گزینه های درمان عبارتند از:
پرتو درمانی
در پرتودرمانی از اشعه ایکس یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی و جلوگیری از رشد آنها استفاده می شود.
دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:
پرتودرمانی خارجی
پزشکان از این روش درمانی برای درمان سرطان پستان استفاده می کنند. دستگاهی در خارج از بدن اشعه را به سمت ناحیه سرطانی هدایت می کند.
پرتودرمانی داخلی
پزشکان از این روش درمانی که به روش براکی تراپی نیز معروف است ، برای تسکین درد استخوان ناشی از سرطان پستان که به استخوان ها سرایت کرده استفاده می کنند. پزشک ماده ای به نام استرانسیم 89 را به داخل ورید تزریق می کند و به سطح استخوان ها می رسد. این ماده اشعه آزاد می کند ، سلولهای سرطانی در استخوان ها را از بین می برد.
شیمی درمانی
شیمی درمانی از داروهایی استفاده می کند که پزشک متخصص به داخل رگ یا عضله تزریق می کنند. افراد همچنین می توانند داروهای شیمی درمانی را به صورت خوراکی مصرف کنند. وقتی داروها وارد جریان خون می شوند ، به سلول های سرطانی در سراسر بدن رسیده و آنها را از بین می برند.
هورمون درمانی
این روش درمانی هورمون ها را از بین می برد و یا از اقدامات آنها جلوگیری می کند و رشد سلول های سرطانی را متوقف می کند. پزشکان می توانند نمونه ای از بافت پستان را برای بررسی گیرنده های هورمونی سلول های سرطانی آزمایش کنند. در صورت وجود این گیرنده ها ، پزشکان می توانند با استفاده از جراحی ، پرتودرمانی یا داروها تولید هورمون ها را کاهش دهند و یا از کار آنها جلوگیری کنند. پزشکان می توانند برای جلوگیری از تولید استروژن ، هورمونی که باعث رشد سرطان پستان می شود ، از درمانی به نام فرسایش تخمدان استفاده کنند.
درمان هدفمند
پزشکان از روش هدفمند برای شناسایی و حمله سلولهای خاص سرطانی استفاده می کنند. روشهای درمانی هدفمند می توانند برای سلولهای طبیعی کمتر از سایر روشهای درمانی مانند پرتودرمانی و شیمی درمانی مضر باشند. بنابراین ، در برخی موارد ، ممکن است عوارض جانبی کمتری ایجاد کنند.
پزشکان می توانند این درمان را به صورت دارو انجام دهند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن شخص برای مقابله با سرطان استفاده می کند. ایمونوتراپی نوعی درمان بیولوژیکی است. ایمونوتراپی از مواد مصنوعی یا موادی استفاده می کند که بدن به طور طبیعی برای هدایت ، بازیابی یا تقویت سیستم دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان آن را تولید می کند.
خلاصه
لامپکتومی و ماستکتومی هر دو گزینه درمانی موثر در مراحل اولیه سرطان پستان هستند. انتخاب یک فرد بین آنها اغلب شامل ترجیحات شخصی و سابقه پزشکی و همچنین نوع سرطان پستان است.
هر دو گزینه مزایا و معایبی دارند. برخی از افراد ممکن است برای حفظ ظاهر پستان ، صرفه جویی در هزینه یا جلوگیری از جراحی گسترده تر ، جراحی لامپکتومی را انتخاب کنند.
برخی دیگر ممکن است برای کاهش احتمال نیاز به پرتودرمانی یا کاهش عود ، ماستکتومی را انتخاب کنند.
سایر گزینه های درمانی در دسترس است که ممکن است فرد قبل ، بعد یا بدون جراحی دریافت کند. این گزینه ها شامل پرتودرمانی ، شیمی درمانی ، هورمون درمانی ، درمان هدفمند و ایمونوتراپی است.
دیدگاه کاربران