علائم تبخال در زنان بسیار شبیه به مردان است. تفاوت اصلی در محل ظاهر شدن تاول ها است. در حال حاضر هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد ، اما روش های درمانی می تواند به کاهش شیوع آن کمک کند.
طبق گزارش اداره بهداشت زنان (OWH) ، از هر 5 زن در سنین 14 تا 49 سال یک نفر به تبخال تناسلی مبتلا می شود در این مقاله علائم ، تشخیص و درمان تبخال تناسلی در زنان بررسی می شود تا متوجه شوید که آیا این نوع تبخال خطرناک است یا خیر.
فهرست مقالات
انواع تبخال
دو نوع عفونت تبخال وجود دارد: ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) و ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2). طبق سازمان جهانی بهداشت ، در سراسر جهان ، HSV-1 بیش از سه میلیارد نفر زیر 50 سال را تحت تأثیر قرار می دهد. HSV-2 کمتر از 500 میلیون نفر در سنین 15 تا 49 سال را تحت تأثیر قرار می دهد.
عفونت های تبخال به طور معمول بدون علامت هستند ، اما در برخی موارد می توانند علائمی ایجاد کنند. در بخشهای زیر هر نوع تبخال با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار می گیرد.
ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1
ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 بسیار مسری است و اغلب به صورت تبخال دهانی ظاهر می شود و دهان و اطراف آن را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است فردی در طی کودکی و نوجوانی از طریق تماس غیرجنسی با بزاق شخص دیگر با HSV-1 در تماس باشد.
گاهی اوقات ، عفونت های HSV-1 می توانند باعث ایجاد تبخال دستگاه تناسلی شوند که نواحی تناسلی یا مقعدی را تحت تأثیر قرار می دهد. HSV-1 می تواند از طریق رابطه دهانی به دستگاه تناسلی منتقل شود.
ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2
برخی از HSV-2 به عنوان تبخال دستگاه تناسلی نام می برند. HSV-2 معمولاً در حین رابطه جنسی مقعدی ، واژینال یا دهانی گسترش می یابد. HSV-2 در زنان بیش از مردان تأثیر می گذارد. دلیل این امر این است که انتقال از نر به ماده موثرتر است.
علائم تبخال در زنان
تبخال بیماری است که تقریبا مادام العمر با فرد همراه است. با این حال ، بسیاری از افراد علائم خفیف دارند یا علائمی ندارند. اگر تبخال بدون علامت باشد ، ممکن است برخی از افراد ندانند که به آن مبتلا هستند. با این حال ، حتی در این موارد نیز ویروس می تواند گسترش یابد.علائم اولیه به نوع تبخال فرد بستگی خواهد داشت.
تبخال تناسلی در زنان
هنگامی که یک زن برای اولین بار دچار تبخال می شود ، علائم در طی 2 تا 12 روز بروز می کند. این علائم معمولاً در محلی که ویروس وارد بدن می شود ظاهر می شوند. علائم زیر به طور معمول 2-4 هفته ادامه دارد:
- درد در شکم
- علائم شبیه آنفولانزا ، گاهی اوقات شامل تب
- درد در پاها یا ناحیه مقعد یا دستگاه تناسلی
- تورم غدد
- خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی یا مقعدی
- ترشحات غیرمعمول واژن
به دنبال این علائم ، ممکن است در محلی که ویروس وارد بدن شده است ، تاول یا زخم ایجاد شود . این تاول ها یا ضایعات می توانند شبیه گزش حشرات یا جوش های کوچک باشند. با گذشت زمان ، حالت پوسته پوسته ایجاد می کنند. این ضایعات ممکن است در مناطق زیر در بدن ظاهر شود:
- دهان
- دهانه رحم
- مقعد
- باسن
- رانها
- داخل یا اطراف واژن
- دستگاه ادراری
همچنین می توانند در هر منطقه دیگری که ویروس وارد بدن شده است ، تأثیر بگذارند. اگرچه علائم اولیه معمولاً طی چند هفته ایجاد می شوند ، اما ممکن است چندین ماه یا سالها طول بکشد تا فرد دچارعلائم جدی تر بعدی شود. در هنگام افزایش علائم ، یک زن ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
- زخم
- در صورت وجود زخم ، احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- مشکل در ادرار کردن ، اگر زخم ها مجرای ادرار را بپوشانند
- خارش و درد در اطراف دستگاه تناسلی
تبخال دهانی در زنان
شیوع مکرر تبخال دهانی یا تبخال لب در سال اول ابتلا به این عفونت شایع است.اما با گذشت زمان کاهش می یابند زیرا بدن برای مقابله با ویروس آنتی بادی ایجاد می کند. زخم ها به طور معمول در لبه های لب های فرد به وجود می آیند. برخی از علائم رایج عبارتند از :
- گرگرفتگی پوست ، تورم ، گرما ، خارش یا درد در ناحیه آسیب دیده
- تاول های دردناک و پر از مایع
- تاول هایی که به زخم تبدیل می شوند
- زخمها معمولاً پس از گذشت 4-6 روز پوسته پوسته شده و بهبود می یابند.
- سردرد
- تورم غدد لنفاوی
- ضایعات داخل دهان
- تبخال های مکرر
تبخال چگونه گسترش می یابد؟
تبخال می تواند در نتیجه تماس پوست به پوست با شخصی که ویروس دارد ، گسترش یابد.حتی اگر فرد نداند که به ویروس تبخال مبتلا است نیز این انتقال می تواند رخ دهد.تبخال می تواند از روش های زیر منتقل شود:
- داشتن رابطه جنسی از طریق واژن ، دهان یا مقعد با کسی که ویروس دارد
- لمس دستگاه تناسلی فردی که ویروس دارد
- شیردهی ، اگر کودک با زخم تماس پیدا کند
- زایمان ، با انتقال از فرد باردار به نوزاد
درمان
در حال حاضر هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد. با این حال ، گزینه های درمانی در دسترس است که می تواند به کاهش شدت علائم کمک کند.در بخش های زیر برخی از گزینه های درمان تبخال تناسلی و دهان بررسی می شود.
تبخال ناحیه تناسلی
پزشک به طور معمول داروی ضد ویروسی را برای درمان تبخال دستگاه تناسلی تجویز می کند.استفاده از داروهای ضد ویروسی به شما کمک می کند تا از شدت و مدت زمان علائم بکاهید. بیمار باید با پزشک درباره نوع داروی مصرفی مشورت کند .
در هنگام افزایش علائم ، انجام برخی از اقدامات برای کاهش خطر انتقال ویروس به دیگران و به حداقل رساندن شدت علائم ضروری است. این مراحل شامل موارد زیر است:
- تمیز و خشک نگه داشتن هرگونه زخم
- اجتناب از تماس جنسی
- دست زدن به زخم ها
- شستن دستها یا هر چیز دیگری که با زخم ها تماس پیدا کند
تبخال دهانی
هنگام تعیین بهترین درمان برای تبخال دهان ، یک پزشک سن ، سلامت کلی و تحمل دارو را در نظر می گیرد. برخی از گزینه های درمانی تبخال دهانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- منطقه را تمیز و خشک نگه دارید
- مصرف داروهای ضد ویروسی خوراکی
- استفاده از داروهای بدون نسخه یا داروهای ضد التهاب
تشخیص
روند تشخیص تبخال برای هر دو نوع مشابه است :
تبخال ناحیه تناسلی
یک متخصص می تواند با انجام معاینه فیزیکی و بررسی هرگونه زخم در دستگاه تناسلی یا مقعد یا دهان ، تشخیص اولیه را انجام دهد. از یک سواب پنبه یا وسیله مشابه دیگر برای گرفتن نمونه مایعات از یک زخم استفاده کنند ، سپس آن را به آزمایشگاه می فرستند. در آزمایشگاه ، یک تکنسین نمونه را از نظر وجود تبخال بررسی می کند.
قبل از بروز علائم ، ممکن است تشخیص پزشک برای تبخال مشکل باشد. با این حال ، اگر فردی فکر کند که ممکن است به تبخال مبتلا شده باشد ، پزشک می تواند آزمایش خون انجام دهد تا به دنبال آنتی بادی های ویروس تبخال باشد.
تبخال دهانی
برای تشخیص تبخال دهانی ، پزشک می تواند محل و ظاهر تاول های ظاهر شده را بررسی کند. همچنین ممکن است برای تأیید تشخیص آزمایش خون یا بیوپسی انجام دهند.
تبخال دستگاه تناسلی و بارداری
اگر فرد مبتلا به تبخال باردار شد ، باید این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهد ، زیرا ممکن است در هنگام زایمان تبخال به نوزاد منتقل شود. پزشک می تواند برای کمک به محافظت از کودک اقداماتی انجام دهد.
اگر تبخال در حین تولد به کودک منتقل شود ، کودک دچار تبخال نوزادی خواهد شد. تبخال نوزادی یک بیماری جدی است. نوزاد مبتلا به تبخال نوزاد ممکن است دچار بیماری های چشمی یا آسیب های مغزی شود. حتی می تواند کشنده باشد.
طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ، در طول سه ماهه سوم بارداری ، فرد باید از داشتن فعالیت جنسی با هر کس که دارای تبخال تناسلی یا مشکوک به تبخال است ، خودداری کند. پزشک ممکن است بعداً در بارداری داروی ضد ویروسی برای شما تجویز کند تا خطر شیوع تبخال را کاهش دهد. با این حال ، پیشگیری با ضد ویروس ممکن است خطر را کاهش ندهد.
یک متخصص قبل از زایمان معاینه انجام می دهد و در صورت وجود علائم تبخال ، ممکن است زایمان به روش سزارین انجام شود.
چگونه خطر عفونت را کاهش دهیم؟
تنها راه تضمین شده برای جلوگیری از شیوع تبخال ، جلوگیری از تماس فیزیکی با شخصی که به این عفونت مبتلا است.
با این حال ، اقدامات دیگری نیز وجود دارد که فرد می تواند برای کاهش خطر انجام دهد ، از جمله:
- اجتناب از تماس جنسی پوست به پوست ، به ویژه در صورت وجود ضایعات تبخال
- استفاده از کاندوم برای جلوگیری از بروز تبخال
- مراقبت از داشتن چندین شریک جنسی
- آزمایش منظم
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
افرادی که از نظر جنسی فعال هستند باید مرتباً به پزشک مراجعه کنند تا غربالگری عفونت های مقاربتی (STI) انجام شوند. فردی که احتمال دارد در اثر تماس با تبخال مشکوک به ابتلا شده باشد باید برای انجام آزمایش به پزشک مراجعه کند. همچنین در صورت مشاهده علائم تبخال دستگاه تناسلی یا دهانی ، فرد باید به پزشک مراجعه کند. پزشک می تواند تشخیص را تأیید کرده و گزینه های درمان را مورد بررسی قرار دهد.
اگر کسی که تبخال دستگاه تناسلی دارد باردار شود ، باید به پزشک خود اطلاع دهید تا برای جلوگیری از انتقال ویروس، اقدامات لازم را انجام دهد
خلاصه
تبخال ویروسی است که در حال حاضر درمانی ندارد. با این وجود گزینه های درمانی برای کاهش علائم در دسترس هستند. زنان مبتلا به تبخال ممکن است هیچ علامتی از عفونت را تجربه نکنند ، اما حتی اگر اینگونه باشد ، ویروس همچنان می تواند به دیگران منتقل شود.
علائم تبخال زخم های باز ، دردناک یا زخم در دستگاه تناسلی ، مقعد یا دهان یا اطراف آن می باشد. افراد باید رابطه جنسی محافظت شده را انجام دهند و آزمایش های مکرر انجام دهند تا خطر این بیماری را کاهش دهند.افراد باردار باید در صورت ابتلا به تبخال به پزشک خود اطلاع دهند تا از انتقال عفونت به کودک جلوگیری کند.
دیدگاه کاربران