ویروس نقص سیستم ایمنی انسان (HIV) یک بیماری مسری است که در حال حاضر درمانی ندارد. بدون درمان این بیماری ، می تواند سیستم ایمنی بدن را به شدت ضعیف کند و می تواند کشنده باشد. بر طبق منبع معتبر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ، افراد مبتلا به HIV همیشه در مراحل اولیه علائم ندارند. فردی که به ایدز مبتلا است علائم اولیه ایدز یا HIV شبیه سرماخوردگی یا آنفولانزا خود را نشان میدهد. آزمایش تنها راهی است که می تواند بفهمد آیا فردی مبتلا به HIV است یا خیر. در این مقاله علائم احتمالی اولیه HIV را تشریح میشود ، و توضیح می دهد که چگونه ممکن است در مردان و زنان به طور متفاوت ظاهر شود. همچنین اطلاعات مربوط به علائم احتمالی بعدی را ارائه می دهد ، و مراحل تشخیص و درمان را توضیح می دهد.
فهرست مقالات
علائم اولیه ایدز یا HIV
طبق HIV.gov ، علائم اولیه ایدز ، 2 الی 4 هفته پس از ابتلا به ویروس در حدود 2/3 افراد ظاهر می شود. به این معنا که تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به HIV علائمی نخواهند داشت. علائم اولیه HIV می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تب
- لرز
- راش های پوستی
- عرق سرد ، به خصوص در شب
- دردهای عضلانی
- گلو درد
- خستگی
- تورم غدد لنفاوی
- زخمهای دهان
با پیشرفت بیماری ، افراد مبتلا به ایدز سیستم ایمنی ضعیف پیدا خواهند کرد. عفونت هایی که زمانی جزئی بودند ، مانند زخم های شکم در دهان ، یا آبسه یا حفره دندان ، امکان دارد که درد قابل توجهی ایجاد کنند. بهبودی برای افراد مبتلا به ایدز از این عفونت ها دشوارتر می شود. فرد ممکن است متوجه شود که آنها عفونت های جزئی مکرر مانند سرماخوردگی یا عفونت های مخمری دارند. همچنین متوجه خواهند شد که بیش از گذشته یا برای مدت زمان طولانی بیمار هستند. برخی از افراد از عفونت هایی که به طور معمول تهدید کننده زندگی نیستند بسیار بیمار شوند.
علائم اولیه HIV در زنان و مردان
علائم اولیه ایدز یا HIV طوری هستند که ممکن است فرد متوجه آنها نشود. به همین دلیل ، ممکن است یافتن تفاوت در علائم بین زن و مرد دشوار باشد.
علائم پیشرفته ایدز
با پیشرفت بیماری ، سیستم ایمنی بدن همچنان ضعیف می شود. با گذشت زمان ، این می تواند منجر به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) شود. علائم ایدز در فرد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
عفونت ها
مخصوصا عفونت هایی که معمولاً نسبتاً نادر یا بی ضرر هستند ، احتمال ابتلا در بین افراد مبتلا به ایدز بیشتر است. نمونه هایی از این عفونت ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بیماری سل
- یک عفونت قارچی به نام پنوموسیستیس
- عفونت های مخمری شدید که در بدن پخش می شوند.
- بیماری مزمن
علائم آنفولانزا
فرد مبتلا به ایدز امکان دارد علائم مزمن مانند آنفولانزا را تجربه کند ، از جمله منبع معتبر:
- تب
- لرز
- عرق شبانه
- اسهال
- تغییرات فیزیکی
- ایدز ممکن است باعث کاهش شدید وزن شود.
ذات الریه
فرد ممکن است پس از عفونت جزئی به ذات الریه مبتلا شود. این ممکن است به طور ناگهانی و بدون هشدار رخ دهد.
تغییرات در سلامت روان
- ایدز می تواند بر عملکرد عصبی تأثیر بگذارد.
- تشخیص بیماری می تواند یک تجربه بسیار استرس زا باشد و منجر به افسردگی در فرد شود.
علائم در طول درمان
در طول درمان بار ویروسی بیماری کم شده و هیچ علائمی از ایدز باقی نمی ماند، اما احتمال انتقال بیماری ایدز به شریک زندگی وجود دارد.
تشخیص ایدز با چه روش هایی انجام می شود؟
یک آزمایش خاص با استفاده از خون یا بزاق می تواند HIV را تشخیص دهد. نوع آزمایش و اینکه چه مدت پس از مواجهه فرد می تواند آزمایش کند ، در درستی می تواند نتایج تأثیر گذار باشد.
آزمایشات اسید نوکلئیک
آزمایش های اسید نوکلئیک آزمایشاتی بر روی خون است که پزشکان از ورید می گیرند. این آزمایشات می تواند نتیجه مثبتی را پس از 10 تا 33 روز از ابتلای فرد به ویروس ، به دست آورد.
آزمایشات آنتی ژن یا آنتی بادی
دانشمندان می توانند 18 تا 45 روز پس از تماس فرد با ویروس ، از طریق ورید آزمایش آنتی ژن یا آنتی بادی انجام دهند. دانشمندان همچنین می توانند آزمایش آنتی ژن یا آنتی بادی را از طریق آزمایش خراش انگشت روی خون انجام دهند. این آزمایشات 18 تا 90 روز پس از ابتلای فرد به ویروس انجام می شود.
آزمایشات آنتی بادی
آزمایش آنتی بادی می تواند نتیجه مثبتی را بین 23 تا 90 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ایجاد کند. اکثر خودآزمایی ها آزمایش های آنتی بادی است. اگر آزمایش با خون از ورید باشد ، فرد می تواند بعد از قرار گرفتن در معرض آنتی بادی ، زودتر آزمایش کند. آنها می توانند این کار را زودتر از آزمایش خراش انگشت یا مایع دهانی انجام دهند.
دقت آزمایشات ایدز
خطاهای تست ، به ویژه با کیت های خودآزمایی خانگی ، می تواند نتایج نادرستی ایجاد کند. برای به دست آوردن دقیق ترین نتایج ، چند هفته یا چند ماه بعد دوباره آزمایش کنید.
تست منظم
فرد حداقل هر سال باید آزمایش HIV انجام دهد. این عوامل عبارتند از:
- اگر نر با نر دیگر رابطه جنسی داشته باشد.
- اگر فرد شریک جنسی ای داشته باشد که به ایدز مبتلا باشد.
- اگر فرد از آخرین آزمایش HIV بیش از یک شریک جنسی داشته باشد.
- اگر فرد داروها و تجهیزات تزریق دارو مانند سوزن و سرنگ را با دیگران تزریق کرده باشد.
- اگر در فرد بیماری جنسی دیگری تشخیص داده شده باشد.
- اگر در فرد بیماری سل تشخیص داده شده باشد.
درمان ایدز
هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد. اما درمان هایی برای جلوگیری از روند رشد بیماری وجود دارد به این صورت که :
- روند پیشرفت بیماری را کند می کند.
- بار ویروسی کاهش پیدا خواهد کرد.
- از بسیاری از عوارض HIV جلوگیری کنید.
با درمان ، بسیاری از افراد مبتلا به HIV می توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. برای تاثیر مثبت بر روی روند جلوگیری از پیشرفت بیماری ، مهم است که درمان را در اسرع وقت انجام دهید.
ضد ویروس
پزشکان با گروهی از داروها به نام ضد ویروس، ویروس HIV را درمان می کنند. این داروها تعداد ویروسی های HIV را در بدن کاهش می دهند. ویروس های HIV به سیستم ایمنی بدن حمله می کنند.
کاهش خطر
پروفیلاکسی (PrEP) دارویی پیشگیری کننده است که مردم می توانند برای کاهش خطر ابتلا به HIV از آن استفاده کنند. PrEP تا 99 درصد می تواند از شیوع HIV از طریق رابطه جنسی جلوگیری کند اگر شخصی آن را طبق تجویز پزشک مصرف کند. اما این دارو ( PrEP ) در کسی که قبلاً به آن مبتلا شده است ، HIV را درمان نمی کند. فردی که با افرادی که مبتلا به اچ آی وی هستند یا ممکن است مبتلا به اچ آی وی باشند رابطه جنسی برقرار می کند ، می تواند از این دارو به همراه شیوه های جنسی ایمن تر برای کاهش خطر استفاده کند. سایر افراد در معرض خطر ابتلا به HIV ، مانند افرادی که سوزن مشترک دارند ، نیز باید استفاده از PrEP را در نظر بگیرند.
خلاصه
افراد مبتلا به HIV می توانند با درمان ضد ویروسی عمر طولانی داشته باشند. تشخیص بیماری ایدز یا HIV می تواند استرس آور و ترسناک باشد. اما درمان های موثر در دسترس هستند. تنها راه تشخیص، آزمایش و تکرار آزمایش چند هفته بعد است. با آزمایش سریع ، می توان درمان با کیفیتی را انجام داد که به فرد کمک می کند زندگی سالم داشته باشد.
دیدگاه کاربران