HIV یک عفونت ویروسی است که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند. HIV از نوعی ویروس در شامپانزه‌ها به نام ویروس نقص ایمنی میش (SIV) به وجود آمده است. احتمالاً پس از تماس با خون حامل عفونت پس از شکار شامپانزه‌ها برای غذا، به انسان سرایت کرد. HIV یک عفونت مقاربتی (STI) است که فرد می‌تواند از طریق تماس با مایعات بدن به آن مبتلا شود.
هنگامی که فردی در معرض ویروس قرار می‌گیرد، می تواند باعث تغییراتی در سلول‌ها شود که می‌تواند منجر به ایجاد بیشتر ویروس در سلول‌های آنها شود. این به سیستم ایمنی بدن آسیب می‌رساند و باعث می‌شود فرد به عفونت مبتلا شود. با این حال، پیشرفت‌ها در درمان‌ها می‌تواند به فرد مبتلا به HIV اجازه دهد تا ویروس را سرکوب کند، پیشرفت آن را کند کند و عملکرد سیستم ایمنی را حفظ کند.
اگرچه درمان نمی‌تواند اچ آی وی را درمان کند، اما می‌تواند بار ویروسی فرد را غیرقابل تشخیص کاهش دهد. این بدان معناست که بعید است HIV را به دیگران منتقل کنند. این همچنین به بهبود سیستم ایمنی کمک می‌کند و باعث می‌شود فرد کمتر مستعد ابتلا به عفونت‌های فرصت طلب باشد. این مقاله به علت شناسی HIV می پردازد. همچنین به تاریخچه HIV و چگونگی ایجاد عفونت در بدن می‌پردازد.
از کجا سرچشمه گرفته است؟
بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، HIV از یک نوع شامپانزه که در آفریقای مرکزی زندگی می‌کرد، منشاء گرفت.
دو نوع HIV وجود دارد – HIV-1 و HIV-2 – و منشأ دقیق آنها با توجه به نوع متفاوت است.
HIV-1 یک نوع ویروسی‌تر است، به این معنی که به راحتی پخش می‌شود. HIV-1 نوعی HIV است که حضور جهانی دارد. منشأ آن آفریقای مرکزی است. در مقابل، HIV-2 کمتر بدخیم است و آنقدر رایج نیست. از غرب آفریقا سرچشمه گرفته است.
هر دو نوع مربوط به یک ویروس نقص ایمنی به نام SIV است که در یک نوع شامپانزه وجود دارد. CDC بیان می‌کند که انسان ها به احتمال زیاد پس از تماس با خون حامل عفونت پس از شکار شامپانزه‌ها برای گوشت، به SIV مبتلا شدند. انسان‌ها ممکن است در اوایل دهه 1800 از شامپانزه‌ها به HIV مبتلا شده باشند. و در طول سالها، در سراسر آفریقا و سایر نقاط جهان گسترش یافته است. HIV تقریباً از دهه 1970 در ایالات متحده وجود داشته است.
فهرست مقالات
تاریخچه و جدول زمانی HIV در ایالات متحده
CDC جدول زمانی زیر را برای HIV در ایالات متحده ارائه می‌دهد:
| سال | چه اتفاقی افتاد؟ | علت HIV |
| 1980–1984 | یک بیماری جدید ظاهر شد و محققان دریافتند که HIV می‌تواند از طریق: • فعالیت جنسی • اهدای خون • مصرف مواد مخدر تزریقی • بارداری | وجود داشت: • 42000 نفر مبتلا به HIV • 20000 مورد جدید HIV |
| 1985–1989 | CDC تدابیر امنیتی برای ذخایر خون صادر کرد. | وجود داشت: • 420000 نفر مبتلا به HIV • 130400 مورد جدید HIV |
| 1990–1994 | CDC پس از ابتلای یک کارمند بهداشتی به HIV، مقرراتی را برای پزشکان صادر کرد. مقررات حفاظتی به سایر مشاغل و سازمان‌های اجتماعی گسترش یافت. | وجود داشت: • 735000 نفر مبتلا به HIV • 84200 مورد جدید HIV |
| 1995–1999 | مقامات بهداشتی دستورالعمل‌هایی را برای کمک به جلوگیری از عفونت‌های فرصت طلب صادر کردند و درمان ضد رتروویروسی بسیار فعال را معرفی کردند. نرخ مرگ و میر ناشی از ایدز کاهش یافته است. | وجود داشت: • 750000 نفر مبتلا به HIV • 48800 مورد جدید HIV |
| 2000–2004 | ایالات متحده بر پیشگیری از اچ آی وی برای مبتلایان به اچ آی وی تاکید کرد. برنامه های جهانی ایدز و بودجه افزایش یافت. | وجود داشت: • 897000 نفر مبتلا به HIV • 55300 مورد جدید HIV |
| 2005–2009 | CDC توصیه هایی را برای پیشگیری و آزمایش HIV ارائه کرد. آنها همچنین کمپین‌های HIV را راه اندازی کردند و برنامه‌های جهانی گسترش یافت. | وجود داشت • 1,067,000 نفر مبتلا به HIV • 55400 مورد جدید HIV |
| 2010–2014 | افرادی که شهروند ایالات متحده مبتلا به HIV نبودند، اجازه ورود به این کشور را داشتند. پروفیلاکسی قبل از مواجهه (PrEP) به جلوگیری از انتقال کمک کرد، در حالی که درمان به کاهش بارهای ویروسی کمک کرد. | وجود داشت: • 1,172,700 نفر مبتلا به HIV • 43742 تشخیص HIV |
| 2015–2020 | PrEP به وعده خود عمل می‌کند و به مردم اطلاعات بیشتری در مورد انتقال HIV دارند. داده‌های مربوط به تشخیص HIV پیشرفت و چالش‌ها را نشان می‌دهد. | وجود داشت: • 953690 نفر مبتلا به HIV • 39393 تشخیص HIV |
چگونه HIV باعث عفونت بدن می‌شود؟
HIV نوعی ویروس به نام رتروویروس است که یک کپی از RNA خود را در DNA سلول وارد می‌کند. تغییری که در DNA سلول ایجاد می‌کند باعث می شود سلول مبتلا به عفونت نسخه‌های جدیدی از رتروویروس ایجاد کند. رتروویروس‌های جدید باعث ایجاد عفونت در سلول‌های جدید، تغییر DNA و تکرار فرآیند می‌شوند. بدون درمان، فرد مبتلا به HIV در نهایت به ایدز مبتلا می‌شود و احتمال عفونت ثانویه از ویروس‌ها، باکتری ها و سایر ارگانیسم ها را بیشتر می‌کند.
علل و انتقال
یک فرد می‌تواند از طریق تماس با مایعات بدن به HIV مبتلا شود. اکثر افراد مبتلا به HIV از موارد زیر هستند:
- رابطه جنسی مقعدی
- رابطه جنسی واژینال
- سوزن و سرنگ مشترک
- افراد همچنین می توانند از طریق بارداری، هنگام تولد و شیردهی به HIV مبتلا شوند.
عوامل متعددی می‌توانند احتمال قرار گرفتن در معرض HIV را افزایش دهند. برخی از عوامل خطر رایج در تماس با HIV عبارتند از:
- رابطه جنسی مقعدی یا واژینال بدون استفاده از روش مانع
- سوزن‌های مشترک
- وجود یک STI دیگر
- صدمات تصادفی ناشی از سوزن، به ویژه در پزشکان
- تزریق غیراستریل
جلوگیری
یک فرد می‌تواند اقداماتی را برای کمک به جلوگیری از ابتلا به HIV از فرد دیگری انجام دهد. برخی از توصیه‌ها برای جلوگیری از عفونت عبارتند از:
- استفاده از کاندوم مردانه یا زنانه هنگام رابطه جنسی نافذ
- تحت آزمایش برای سایر بیماری‌های مقاربتی
- هرگز سوزن مشترک را با دیگران استفاده نکنید.
- اگر فردی در معرض خطر عفونت باشد، از PrEP و پروفیلاکسی پس از مواجهه استفاده کنید.
افراد بارداری که مبتلا به HIV هستند باید داروهای HIV را همانطور که پزشک تجویز می‌کند برای جلوگیری از انتقال HIV به جنین مصرف کنند. پس از تولد، پزشک به نوزادی که والدین بیولوژیکی مبتلا به HIV دارد، داروهای HIV را برای 4 تا 6 هفته تجویز می کند. این امر خطر انتقال HIV به نوزاد را تا 1 درصد یا کمتر کاهش می‌دهد.
خلاصه
اچ آی وی از نوعی شامپانزه که در آفریقای مرکزی زندگی می‌کرد به وجود آمد. انسان‌ها ممکن است هنگام شکار حیوان برای غذا با خون حامل این ویروس در تماس بوده باشند. این ویروس در دهه 1970 در ایالات متحده وجود داشت. اچ‌آی‌وی نوعی ویروس است که باعث تغییراتی در سلول‌های بدن فرد می‌شود. تغییرات در سلول‌ها باعث می‌شود که سلول‌های تغییریافته ویروس بیشتری تولید کنند، که در نهایت می‌تواند باعث از دست دادن عملکرد سیستم ایمنی فرد شود.
اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، درمان می تواند کمک کند. یک فرد اغلب می‌تواند از تکثیر ویروس جلوگیری کند و عملکرد ایمنی را بازیابی یا حفظ کند. با این حال، هیچ درمانی وجود ندارد، بنابراین آنها اغلب تا پایان عمر خود نیاز به درمان دارند.
دیدگاه کاربران