جراحی نوک بینی دراز : چه چیزهایی باید راجع به این عمل بدانیم؟

داشتن بینی بلند و کشیده یکی از رایج ترین مواردی است که افراد را به سمت و سوی جراحی بینی سوق می دهد. هدف از انجام جراحی نوک بینی بلند یا اصطلاحاً دراز، ایجاد هماهنگی بیشتر بین بینی و سایر بخش های صورت است که باعث زیباتر شدن چهره فرد خواهد شد. اما این جراحی چه تفاوتی با جراحی معمولی بینی دارد؟

در ادامه این مقاله از مجله زیبا بمان، هر آنچه که باید درباره جراحی نوک بینی دراز بدانید را به شما خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

جراحی نوک بینی دراز چیست و چگونه انجام می شود؟

نوک بینی توسط دو غضروف به نام آلار تشکیل شده است که در دو طرف کلوملا قرار گرفته اند. کلوملا تیغه تقسیم کننده پوست و غضروف بین سوراخ های بینی بوده و سبب جدا کردن دو سوراخ بینی از یکدیگر می شود. در افرادی که دارای نوک بینی خیلی بلند و کشیده هستند، غضروف آلار فراتر از کلوملا گسترش یافته است. این دو غضروف همچنین ممکن است بالاتر از حد نرمال روی کلوملا قرار بگیرند و یک بینی بلند و نوک تیز تشکیل دهند.

کاهش طول نوک بینی با جراحی بینی امکان پذیر است. در این روش طول بینی کوتاه می شود، برآمدگی های روی بینی صاف می شوند و سوراخ های بینی فرم بهتری به خود می گیرند. به طور کلی، دو نوع جراحی بینی وجود دارد: جراحی بسته بینی و جراحی باز بینی. بیمار و جراح با مشورت یکدیگر می توانند مناسب ترین روش را برای جراحی انتخاب کنند. اما تفاوت این دو نوع عمل بینی در چیست؟

به طور کلی، جراحی نوک بینی دراز شامل تراشیدن یا کوتاه کردن غضروف اضافی نوک بینی است. در برخی موارد، جراح ممکن است مجبور شود اندازه مخاط و پوست داخل بینی را نیز کاهش دهد. در صورت لزوم، می توان موقعیت غضروف را نیز تغییر داد و با سربالاتر یا سرپایین تر کردن آن، به یک فرم بینی ایده آل رسید. پس، هدف هر دو عمل باز و بسته بینی همین موارد است؛ اما روش رسیدن به این هدف تفاوت دارد.

در جراحی بسته بینی، برش هایی در داخل بینی ایجاد می شود تا در ناحیه اطراف بینی جای زخم و بخیه باقی نماند. سپس جراح از طریق این برش های داخلی، به ساختارهای درون بینی دسترسی پیدا می کند. در این مرحله غضروف اضافی نوک بینی برداشته شده و در صورت لزوم سربالاتر یا سرپایین تر می شود. در نتیجه، بینی کوتاه تر می شود و فرم آن به بهترین شکل ممکن تغییر خواهد کرد.

در جراحی باز بینی، یک برش کوچک در امتداد کلوملا (بافتی که سوراخ های بینی را از یکدیگر جدا می کند) ایجاد می شود. جراح از طریق این برش، پوست بینی را بلند می کند و به سمت بالا می برد تا به غضروف نوک بینی دسترسی پیدا کند. در گام بعدی، غضروف بینی کوتاه تر می شود و با ظاهر دلخواه تنظیم می شود. سپس پوست بینی سر جای اولیه خود قرار می گیرد و برش جراحی با بخیه بسته می شود. زخم های باقی مانده از جراحی نیز عموماً در ناحیه زیر بینی پنهان می شوند و به راحتی قابل مشاهده نیستند.

جراحی بینی چه خطرات و عوارضی دارد؟

در جراحی بینی نیز مانند هر جراحی دیگر، احتمال بروز برخی خطرات و عوارض جانبی وجود دارد که باید قبل از جراحی از آن ها آگاهی داشته باشید. اگرچه اکثر بیماران بعد از عمل بینی هیچگونه خطر جدی را تجربه نمی کنند، اما برخی از خطرات احتمالی عبارت اند از:

• عفونت
• خونریزی بینی
• بی حسی
• واکنش نشان دادن بدن نسبت به مواد بیهوشی
• تورم
• خون دماغ شدن
• آسیب عصبی
• ماندن جای زخم (جای بخیه) واضح روی پوست

با این حال، باید توجه داشت که در صورت مراجعه به یک جراح ماهر و معتبر احتمال بروز عوارض جانبی کاهش چشمگیری خواهد یافت.

کلام آخر

اگرچه جراحی بینی یک روش عالی و دائمی برای برطرف کردن مشکلاتی مانند دراز بودن نوک بینی است، اما برای انجام آن باید از سلامت عمومی خوبی برخوردار بوده و فاقد شرایطی مانند دیابت کنترل نشده یا بیماری های قلبی عروقی باشید. علاوه بر آن، لازم است قبل و بعد از عمل بینی سیگار کشیدن را متوقف کنید. به منظور پیشگیری از بروز عوارض جانبی بعد از جراحی، توصیه می شود دستورالعمل های پیشنهادی جراح را به طور دقیق انجام دهید.

برگرفته از: cohendoc