افراد مبتلا به پسوریازیس خفیف ممکن است از داروهای بدون نسخه (OTC) بهره مند شوند. برخی از داروهای OTC حاوی مواد موثره مانند هیدروکورتیزون یا قطران ذغال سنگ هستند. مرطوب کننده های OTC ممکن است برای کسانی که پسوریازیس خفیف یا شدید دارند نیز مفید باشد.
پسوریازیس نوعی اختلال ایمنی مزمن است که باعث ایجاد بثورات پوستی می شود و می تواند از قرمز یا بنفش تا قهوه ای تیره یا خاکستری رنگ متفاوت باشد. این بثورات ممکن است خارش دار یا دردناک باشند و ممکن است از فلس های سفید رنگ برخوردار باشند.
این مقاله به بررسی داروهای OTC و سایر محصولات برای درمان و تسکین علائم پسوریازیس می پردازد. همچنین انواع مختلف پسوریازیس ، از جمله علل ، تشخیص و درمان آن را بررسی می کند.
فهرست مقالات
داروهای بدون نسخه OTC
یک پزشک یا متخصص پوست با توجه به شدت و محل ناحیه آسیب دیده تصمیم می گیرد که چگونه پسوریازیس را درمان کند. درمان های پسوریازیس خفیف ممکن است شامل داروهای بدون نسخه باشد – افراد ممکن است از استفاده تنها یا ترکیبی آنها بهبود یابند.
مواد تشکیل دهنده موجود در محصولات OTC
برخی از داروهای OTC ممکن است شامل مواد موثره مانند قطران ذغال سنگ و کورتیکواستروئیدهای ملایم باشند. ما در زیر جزئیات بیشتری در مورد این محصولات و مواد اصلی آنها را بررسی خواهیم کرد.
قطران زغال سنگ
تولیدکنندگان شامل قطران ذغال سنگ در OTC و داروهای تجویز شده برای پسوریازیس ، از جمله کرم ، شامپو ، پماد و محلول های حمام هستند. پزشکان و متخصصان پوست آن را به عنوان یک درمان مفید برای پسوریازیس برای سالها توصیه کرده اند که می تواند به شما کمک کند:
- تورم ، پوسته پوسته شدن و قرمزی را کاهش دهید
- کاهش خارش و پوسته پوسته شدن
- تولید سلول های پوستی را کند میکند
کورتیکواستروئیدهای ملایم
کورتیکواستروئیدها ممکن است به کاهش التهاب و خارش کمک کنند. فرد می تواند محلول ها ، پمادها و کرم های حاوی کورتیکواستروئیدهای ملایم مانند هیدروکورتیزون را بدون نسخه پزشک خریداری کند. هیدروکورتیزون در درمان چند مورد کوچک از پسوریازیس موثر است ، اگرچه افرادی که علائم شدیدتری دارند احتمالاً به داروی کورتیکواستروئید نیاز دارند.
مرطوب کننده ها
این محصولات ممکن است به بهبود پوست کمک کرده و خشکی پوست را برطرف کنند. برخی از مرطوب کننده ها ممکن است تا حدی آب را روی پوست ببندند و به افراد مبتلا به پسوریازیس خفیف یا شدید کمک کنند. متخصصان پوست توصیه می کنند یک بار در روز از مرطوب کننده استفاده کنید یا بیشتر در مواردی که پوست بسیار خشک است. مردم باید به جای لوسیون ، یک پماد یا کرم سنگین و بدون عطر انتخاب کنند.
نرم کننده های پوسته
این محصولات ممکن است به نرم شدن و از بین بردن پوسته ها کمک کنند و ممکن است به صورت بدون نسخه و با نسخه پزشک در دسترس باشند. آنها اغلب حاوی اسید سالیسیلیک هستند تا تورم را کاهش دهند. سایر مواد نرم کننده ممکن است شامل اوره و اسید لاکتیک باشد.
ضد خارش
محصولاتی با ترکیبات ضد خارش مانند منتول ، کافور و کالامین می توانند خارش را کاهش دهند.
سایر درمان ها برای پسوریازیس
درمان های جایگزینی برای پسوریازیس وجود دارد ، از جمله موارد زیر.
بیولوژیک
این داروها می توانند قسمت بیش از حد سیستم ایمنی بدن را هدف قرار دهند. پزشکان آنها را به صورت داخل وریدی یا به صورت تزریق برای افرادی که پسوریازیس متوسط تا شدید دارند ، تجویز می کنند. این داروها در درمان علائم پسوریازیس موثر هستند.
داروهای خوراکی تجویزی
پزشکان یا متخصصان پوست ممکن است داروهای خوراکی برای پسوریازیس تجویز کنند ، مانند آپرمیلاست ، که می تواند به کاهش مقیاس و قرمزی ، رتینوئیدهای خوراکی کمک کند ، تورم و قرمزی را کاهش می دهد و تولید بیش از حد سلول های پوستی یا متوترکسات را متوقف می کند ، که می تواند سیستم ایمنی بیش از حد را سرکوب کند.
فتوتراپی
این روش درمانی شامل قرار گرفتن قسمتهایی از پوست در معرض نوع خاصی از اشعه ماورا بنفش است که می تواند به موارد زیر کمک کند:
- سرکوب سیستم ایمنی بیش فعال
- کاهش یا متوقف کردن خارش
- کاهش التهاب
- کند کردن رشد سلولهای پوستی
رژیم غذایی
فرد می تواند مصرف مواد غذایی با شاخص گلیسمی بالا مانند کربوهیدرات ها را محدود کند. آنها همچنین می توانند غذاهای ضد التهاب بیشتری بخورند ، از جمله:
- آجیل و دانه ها
- میوه ها و سبزیجات
- لوبیا
- ماهی روغنی
- فیبر
پسوریازیس چیست ؟
پسوریازیس به دلیل مشکلاتی در سیستم ایمنی ایجاد می شود که باعث التهاب در پوست می شود. این یک بیماری خود ایمنی مزمن است ، به این معنی که اگر یک نفر به پسوریازیس مبتلا شود ، ممکن است به این بیماری مادام العمر تبدیل شود.
سیستم ایمنی بیش فعال سرعت رشد سلول های پوستی را تسریع می کند – در حالی که این سلول ها به طور معمول رشد می کنند و در طول یک ماه ریزش می کنند ، سلول های جدید پوستی در طی 3-4 روز رشد می کنند. سلول های پوستی ریخته نمی شوند اما روی هم انباشته می شوند و منجر به تشکیل فلس و پلاک می شوند که ممکن است دردناک یا خارش دار باشد. پسوریازیس می تواند در هر نقطه از پوست ایجاد شود ، اما بیشتر در زانوها ، پوست سر و آرنج ظاهر می شود.
این بیماری به صورت لکه های قهوه ای تیره ، خاکستری یا بنفش با پوسته های نقره ای روی پوست افراد رنگی ظاهر می شود. در مقابل ، به صورت لکه های قرمز با پوسته های نقره ای روی پوست سفید ایجاد می شود.
بیماری هایی که با پسوریازیس ارتباط دارند؟
افراد مبتلا به پسوریازیس به احتمال زیاد اختلالات خاص دیگری نیز دارند. این شامل:
- بیماری سلیاک
- بیماری التهابی روده مانند بیماری کرون
- آرتریت پسوریازیس پوستی
- یووئیت ، التهاب چشم
- سندرم متابولیک
سایر بیماری های پوستی
متخصصان گاهی اوقات پسوریازیس را به عنوان سایر بیماری های پوستی اشتباه تشخیص می دهند. این شامل:
- اگزما : مطالعه ای نشان داد که اکثر کودکان مبتلا به پسوریازیس توسط پزشکان خود به دلیل ابتلا به اگزما ، تشخیص غلط دریافت کرده اند. یک متخصص پوست به طور کلی می تواند بین این دو تفاوت قائل شود.
- Ringworm: این عفونت قارچی از نظر پزشکی به عنوان تینیا یا درماتوفیتوز شناخته می شود. متخصصان آن را کرم حلقه می نامند زیرا باعث ایجاد بثورات حلقه ای شکل می شود که اغلب قرمز و خارش دار است.
- Pityriasis rosea: این شرایط باعث ایجاد بثوراتی می شود که ممکن است به صورت لکه بیضی شکل بر روی پوست شروع شود و معمولاً برجستگی ها و وصله های کوچکتری به دنبال آن ایجاد می شود. بثورات می تواند در هر نقطه از پوست ظاهر شود و در سینه ، شکم و پشت شایع است. گاهی اوقات با علائم و خارش های شبه آنفولانزا همراه است.
انواع مختلف پسوریازیس چیست؟
انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد ، از جمله موارد زیر.
پسوریازیس پلاکی
پسوریازیس پلاک شایع ترین نوع است که در 80٪ افراد مبتلا به این بیماری دیده می شود. پلاک های پوسته پوسته می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شده و به صورت لکه های برجسته و ملتهب پوستی ظاهر شوند که ممکن است قرمز ، بنفش ، خاکستری یا قهوه ای تیره باشد و دارای پوسته های نقره ای باشد. پلاک ها معمولاً خارش دار و دردناک هستند.
پسوریازیس معکوس
این نوع پسوریازیس حدود یک چهارم افراد مبتلا را درگیر می کند. این معمولاً در چین های پوست ، مانند ناحیه تناسلی یا زیر بازوها یا پستان ها رخ می دهد. به طور معمول باعث ایجاد پوست تیره و ملتهب می شود اما پلاک یا پوسته ایجاد نمی کند. می تواند خارش دار و دردناک باشد.
پسوریازیس گوتات
پسوریازیس گوتات حدود 8٪ افراد مبتلا به پسوریازیس را تحت تأثیر قرار می دهد. به دلیل التهاب به صورت لکه های کوچک ، گرد و قرمز ظاهر می شود.
پسوریازیس پوسچولار
پسوریازیس پوسچولار نسبتاً نادر است و فقط حدود 3٪ از افراد مبتلا به آن را درگیر می کند. این می تواند باعث برجستگی های سفید و چرکی و پوستی قرمز و ملتهب شود. این می تواند قسمت اعظم بدن را بپوشاند یا فقط در برخی مناطق خاص مانند دست ها یا پاها ظاهر شود.
پسوریازیس اریتودرمیک
این یکی از نادرترین و شدیدترین انواع پسوریازیس است که حدود 2٪ از افراد مبتلا به آن را درگیر می کند. علائم شامل ریختن صفحات بزرگ پوست ، درد و خارش شدید ، قرمزی شدید و کم آبی بدن است. این می تواند تهدید کننده زندگی شود.
علائم پسوریازیس چیست؟
علائم پسوریازیس به دلیل التهاب است. علائم متفاوت است اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پوست خشک و ترک خورده که ممکن است خونریزی یا خارش داشته باشد
- پوستی ضخیم و تکه ای قرمز ، بنفش ، قهوه ای تیره یا خاکستری ، با پوسته های نقره ای که خارش دارند یا می سوزند.
- ناخن های ضخیم و رج دار
علت پسوریازیس چیست؟
متخصصان به طور کامل نمی دانند که چه چیزی باعث پسوریازیس می شود ، اما علل بالقوه آن عبارتند از:
سیستم ایمنی
به طور معمول ، گلبول های سفید خون برای جلوگیری از بیماری افراد به ویروس ها و باکتری ها حمله می کنند. در پسوریازیس ، این سلول ها عملکرد نامناسبی دارند و به پوست حمله می کنند ، و باعث می شود بدن سلول های پوستی جدید بیشتری سریعتر از حد معمول ایجاد کند. سلولهای اضافی پوست روی سطح یکدیگر جمع می شوند و باعث قرمزی و پوسته پوسته شدن همراه با پسوریازیس می شوند. این بیماری مزمن و معمولاً مادام العمر است.
سابقه خانوادگی
اگر فردی خواهر و برادر ، پدر یا مادربزرگ و مادربزرگ مبتلا به پسوریازیس باشد ، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری است.
عوامل شایع پسوریازیس عبارتند از:
- فشار
- هوای خشک و سرد
- آسیب پوستی ، مانند آفتاب سوختگی شدید
- الکل زیاد
- تنباکو
- داروهای خاص ، از جمله لیتیوم و هیدروکسی کلروکین
- برخی از عفونت ها ، مانند گلودرد
پزشکان چگونه پسوریازیس را تشخیص می دهند؟
یک پزشک یا متخصص پوست با انجام معاینه فیزیکی ، مشاهده پوست ، ناخن ها و پوست سر ، علائم بیماری را پسوریازیس تشخیص می دهد. همچنین ممکن است از فرد سوال کنند که آیا علائم پسوریازیس مانند مشکلات مفصلی یا خارش پوست یا سابقه خانوادگی این اختلال را دارد؟ علاوه بر این ، آنها ممکن است بخشی از پوست را برای نمونه برداری بردارند.
خلاصه
پسوریازیس یک بیماری خودایمن مزمن است. پزشک یا متخصص پوست ممکن است آن را با استفاده از داروهای خوراکی ، داروهای موضعی ، بیولوژیک ها یا فتوتراپی درمان کند. داروی بدون نسخه OTC ممکن است برای افرادی که پسوریازیس خفیف دارند موثر باشد.
ترکیبات رایج داروهای OTC برای درمان پسوریازیس شامل قطران ذغال سنگ ، کورتیکواستروئیدهای ملایم ، نرم کننده های پوسته مانند اسید سالیسیلیک و محصولات ضد خارش از جمله منتول و کافور است.
انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد ، از جمله پلاک ، معکوس ، گوتات ، پوسچولار و اریتودرمیک. علائم به طور معمول شامل پوستی ملتهب و خشک با لکه های قرمز ، قهوه ای تیره ، بنفش یا خاکستری و فلس های نقره ای است.
پسوریازیس ممکن است به دلیل سو عملکرد سیستم ایمنی بدن ، سابقه خانوادگی این بیماری و برخی عوامل محرک خاص از جمله استرس و سرما و هوای خشک باشد. پزشک یا متخصص پوست ممکن است با معاینه پوست ، سوال در مورد علائم و انجام بیوپسی ، پسوریازیس را تشخیص دهد.
دیدگاه کاربران