ترکهای بر روی پوست را ترک پوستی می‌گویند. این خطوط در ابتدا به صورت خطوط قرمز یا بنفش ظاهر می‌شوند و بعداً به ترکهای برآمده، رنگ پریده و زخم مانند تبدیل می‌شوند. ترکهای پوستی برای بسیاری از افراد یک بار روانی است زیرا دیگر نمی‌خواهند خود را در بیکینی نشان دهند و یا در پوست خود احساس ناراحتی کنند. با این حال، پارگی بافت را می‌توان با کمک درمان‌های خانگی، درمان‌ها و ترفندهای دیگر کاهش داد. علائم ترکهای پوستی در نتیجه کشش بیش از حد بافت همبند ما هستند و مستقل از سن و جنسیت هستند. مردان نیز ممکن است دچار ترکهای پوستی شوند. علاوه بر این، گاهی اوقات ژن‌ها نیز در تشکیل پارگی‌های بافتی نقش دارند.
فهرست مقالات
علائم ترکهای پوستی چیست؟
فیبرهای کلاژن الاستیک معمولاً بافت همبند ما را در کنار هم نگه می‌دارند. اگر این الیاف به دلیل بارداری، افزایش وزن یا رشد سریع در دوران بلوغ تحت فشار شدید قرار گیرند، دیگر نمی‌توانند بار و پارگی را تحمل کنند. وقتی بافت لایه زیرین پوست پاره می‌شود، معمولا آن را احساس نمی‌کنیم. ترکهای تازه در ابتدا به صورت خطوط قرمز رنگ یا ریز و بنفش ظاهر می‌شوند. بعد از مدتی ساختار و رنگ ترک‌ها تغییر می‌کند. ترکهای به آرامی تغیر رنگ می‌دهند و محو می‌شوند. در نتیجه رنگ سفید یا صورتی پیدا می‌کنند. سطح برآمده به نظر می‌رسد و شبیه یک زخم است. صدمات جبران ناپذیری به پوست وارد می‌شود. قسمت‌هایی از بدن مانند قفسه سینه، شکم، بازوها، باسن و ران‌ها اغلب تحت تأثیر پارگی بافت قرار می‌گیرند. علائم ترکهای پوستی اغلب به عنوان علامت بارداری نیز شناخته می‌شود زیرا بسیاری از مادران بلافاصله پس از زایمان دچار این پارگی‌های ظریف می‌شوند. با این حال، این پدیده تنها بر مادران تأثیر نمی‌گذارد. همچنین علائم ترکهای پوستی بدون در نظر گرفتن جنسیت و سن می‌توانند ظاهر شوند.
چه چیزی باعث ایجاد علائم ترکهای پوستی می‌شود؟
کشش بیش از حد بافت همبند می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در بسیاری از موارد، علائم در دوران بارداری ظاهر می‌شوند. خاصیت ارتجاعی پوست توسط کودک در حال رشد بیش از حد تحت فشار قرار می گیرد و اولین ترک های ظریف به خصوص در نیمه دوم بارداری ظاهر می‌شود. دلیل دیگری که باعث می‌شود. این علائم اغلب در دوران بارداری ظاهر شوند، تغییر تعادل هورمونی در زنان است. غدد فوق کلیوی کورتیزول بیشتری تولید می‌کنند که خاصیت ارتجاعی پوست را کاهش می‌دهد. مادران آینده‌ای که بافت همبند ضعیف، پوست روشن و حساس دارند، قبل از بارداری اضافه وزن داشتند یا در دوران بارداری، اضافه وزن داشته باشند، مستعد ابتلا به ترکهای پوستی هستند. اما همانطور که قبلاً ذکر شد، علل احتمالی دیگری نیز برای ایجاد این علائم وجود دارد، مانند:
- افزایش وزن سریع
- درمان‌های هورمونی
- عضله سازی قوی
- بلوغ
- استفاده طولانی مدت از کورتیزون
- عفونت‌هایی مانند تیفوس یا تب خالدار
- چاقی همراه با اختلال در تولید هورمون
- سندرم کوشینگ (تولید غیرطبیعی کورتیزول)
چرا برخی از زنان دچار ترکهای پوستی می‌شوند و برخی نه؟
یکی از اجزای ژنتیکی در تشکیل علائم کشش در بین متخصصان مورد بحث قرار گرفته است. بنابراین پارگی بافت در واقع تا حدی ژنتیکی است. این به این دلیل است که همه ما انواع بافت همبند متفاوتی داریم. برخی از افراد با بافت همبند ضعیف به دنیا می‌آیند. مردان نیز امکان دارد دچار ترکهای پوستی شوند. وقتی در مورد ترکهای پوستی صحبت می‌کنیم، زنانی که زایمان کرده‌اند اغلب به ذهن می‌رسند. این قطعاً به دلیل این واقعیت است که پارگی‌های بافت ظریف به عنوان علامت بارداری نامیده می‌شوند. با این حال، مردان نیز از این علائم در امان نیستند.
درمان ترکهای پوستی
ترکهای پوستی مشکلی برای سلامتی ندارند و لزوماً نباید توسط پزشک درمان شوند. تغییرات پوستی بدون درد هستند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا از علائم آن رنج می‌برند و در زندگی روزمره خود احساس محدودیت می‌کنند. بنابراین پارگی بافت می‌تواند تأثیر منفی بر روان ما داشته باشد و عزت نفس ما را کاهش دهد. اگر اینطور است، بهتر است برای مشاوره در مورد گزینه‌های مختلف درمانی به یک متخصص پوست مراجعه کنید.
متأسفانه، علائم ترکهای پوستی اغلب کاملاً سرسخت هستند. آنها هیچ رنگدانه‌ای را نشان نمی‌دهند و اغلب حتی با روش‌های درمانی مدرن نمی‌توان آنها را به طور کامل حذف کرد. با این حال، با لیزر یا مزوتراپی و سایر روش‌های درمانی مدرن، پارگی‌های ناخوشایند بافت را حداقل می‌توان کاهش داد.
لیزرها
در حال حاضر روش‌های لیزر مختلفی وجود دارد که بازسازی کلاژن را تحریک می‌کند، پوست را سفت می‌کند و چین و چروک‌ها را صاف می‌کند. برای مشاوره در مورد لیزر درمانی به متخصص پوست مراجعه کنید. لیزرها معمولا علائم ترکهای پوستی را ضعیف می‌کنند.
مزوتراپی
یک میکرودوز از دارو مستقیماً به لایه‌های زیرین پوست تزریق می‌شود. این درمان از دهه 1950 به طور مداوم توسعه یافته است. گردش خون و لنف را تشدید می‌کند، بافت را تصفیه و بازسازی می‌کند و منجر به یکنواختی و حجیم تر شدن پوست می‌شود.
لایه برداری شیمیایی با محلول اسید تری کلرواستیک
این محلول نسبت به لایه برداری‌های معمولی عمیق‌تر به پوست نفوذ می‌کند و تشکیل کلاژن یا الاستین جدید را تحریک می‌کند و آسیب را ترمیم می‌کند. اینکه کدام روش بهترین اثر را دارد به این بستگی دارد که آیا ترک‌ها هنوز تازه و قرمز هستند یا قدیمی‌تر و محو شده‌اند. برای مشاوره با یک متخصص پوست مشورت کنید. پس از لیزر درمانی، نواحی آسیب دیده پوست در افرادی که رنگ پوست تیره‌تر دارند، به دلیل هیپرپیگمانتاسیون، ناگهان تیره‌تر از پوست سالم اطراف ظاهر می‌شوند. لیزر درمانی نیز با صبر و تلاش زیادی همراه است نواحی پوست باید به دقت درمان شوند تا زخم‌ها به خوبی بهبود یابند. متأسفانه، بیمه درمانی معمولاً درمان پزشکی ترکهای پوستی را پوشش نمی‌دهد.
درمان‌های خانگی برای ترکهای پوستی
اگرچه درمان‌های خانگی نمی‌توانند علائم ترکهای پوستی را به طور کامل از بین ببرند، اما می‌توان آنها را کاهش داد. برخی از این درمان‌های خانگی نیز برای پیشگیری از ترکهای پوستی مفید هستند:
پماد ویتامین A
اغلب برای درمان جای زخم تجویز می‌شود، پماد ویتامین آ می‌تواند برای درمان ترکهای پوستی نیز استفاده شود. ویتامین A می‌تواند بیماری‌های لایه بالایی پوست را کاهش داده و پوست را جوان‌سازی کند. با این حال، در دوران بارداری و شیردهی باید از مصرف پماد خودداری شود، زیرا می‌تواند به جنین آسیب برساند.
کرم ویتامین E
ویتامین E یک آنتی اکسیدان قوی است که به بازسازی پوست کمک می‌کند. نوسازی لایه پوست را تحریک می‌کند و مسئول تقسیم سلولی است.
دیدگاه کاربران