علائم پارگی پروتز سینه | هر آنچه باید درباره پارگی پروتز سینه بدانید!

پروتز سینه یا ایمپلنت سینه به جراحی بزرگ کردن سینه که پروتز در زیر بافت سینه یا ماهیچه قفسه سینه قرار می گیرد. از عوارض جراحی زیبایی سینه می توان به پارگی پروتز سینه اشاره کرد. این عارضه قابل پیشگیری می باشد. این امکان وجود دارد که با گذشت زمان یا براثر حادثه و به هر دلیل دیگری پروتز سینه شما دچار پارگی شود. مدل های پروتز سینه پوسته خارجی شان از جنس سیلیکون می باشد و به دلایل مختلفی ممکن است این سیلیکون ها در معرض پارگی یا سوراخ شدن قرار بگیرند. از این رو با دیدن کوچک ترین علائمی باید به پزشک مراجعه کنید. در ادامه با مجله “زیبا بمان” همراه باشید، میخواهیم درباره علائم پارگی پروتز سینه بیشتر صحبت کنیم. 

علائم پارگی پروتز

انواع پروتز سینه و علائم آن

پروتزهای سیلیکونی : پروتزهای سیلیکونی با ساختار بدن زنان سازگار بوده و عارضه ای برای زنان به وجود نمی آورند. 

علائم پارگی پروتز سینه در پروتزهای سیلیکونی : به علت داشتن جداره ای مستحکم احتمال پارگی در این پروتزها بسیار کم است.  ژل سیلیکونی به قسمت های بدن انتقال پیدا می کند و ژل خارج شده از پروتز ترکیده جذب سینه و زیر بغل خواهد شد. پس دفرم شدن سینه ها و ایجاد توده در حوالی پروتز سینه از علائم این نوع از پروتزها خواهد بود. در برخی از مواقع غدد لنفاوی زیر بغل برجسته و متورم می شوند. در این نوع از پروتز انجام منظم MRI توصیه خواهد شد زیرا این نوع از پروتز ممکن است بدون علامت باشد و فقط با تست پارگی پروتز مشخص شود. 

پروتز های نمکی : لایه بیرونی این پروتزها سیلیکونی بوده  داخل آن از آب و نمک پر شده است. 

علائم پارگی در پروتزهای آب نمکی یا سالینی : واضح ترین نشانه ای که پروتز ترکیده دارد این است که اندازه پروتز ترکیده از اندازه پروتز نترکیده کوچکتر خواهد بود. احتمال پارگی این نوع پروتز به نسبت پروتز های سیلیکونی بالاتر است به همین علت ترجیح پزشکان این است که از این پروتزها استفاده نکنند. 

پارگی  پروتز در نسل های مختلف چگونه است ؟

نسل اول پروتزها

اولین نسل از پروتزها دارای پوسته ای ضخیم و مواد پر از سیلیکون چسبناک داشتند. میزان پارگی در این پروتزها بسیار کم است. از مشکلات این پروتزها سفت بودن بیش از حد است. افرادی که از این پروتزها احساس طبیعی در سینه های خود نداشتند. 

نسل دوم پروتزها

پروتزهای نسل دوم دارای پوسته ای نازک تر و سیلیکون با چسبندگی کمتر هستند تا نرم تر باشند و به همین فرد احساس طبیعی تری نسبت به سینه های خود دارد. در این نسل از پروتزها احتمال پارگی تا 60 درصد افزایش می یابد. 

نسل سوم پروتزها

تسل سوم پروتزها به علت افزایش میزان پارگی و خونریزی در نسل دوم طراحی شد. پروتزهای نسل سوم پوسته ای با دوام و چند لایه به علاوه یک لایه میانی دارند که به طور قابل توجهی پارگی و ترشح سیلیکون به خارج را کاهش خواهد داد. 

نسل چهارم و پنجم پروتزها

این ایمپلنت ها دارای پوسته ضخیم تری بوده که ژل منسجم تری دارد و به همین علت مقاومت بیشتری دارند و احتمال پارگی پروتز در آنها کاهش می یابد. 

پارگی پروتز سینه 

عمر پروتز سینه بین 7 الی 12 سال می باشد و در مواردی برخی از آن ها 15 سال ماندگاری دارند. براساس تحقیقاتی طی 11 سال یک بار دچار پارگی شده اند و احتمال ترکیدن پروتز سینه هر سال افزایش می یابد. سیلیکون حاصل از پارگی پروتز در 21 درصد موارد در خانم ها به بیرون از کپسول سینه نشت پیدا خواهد کرد و در اکثر این موارد بیمار از آن خبر ندارد. 

علائم پارگی پروتز سینه

اینکه پروتز بعد از گذشت زمان 7 الی 15 سال پاره شود امری طبیعی است. اما در مواردی ممکن است پروتز سینه بعد از مدت کوتاهی دچار پارگی شود. برای مثال در اثر ضربه یا اهمال در مراقبت های بعد از پروتز سینه می تواند از علت های پارگی پروتز سینه باشد. زمانی هست که پروتز سیلیکونی سینه در بدن شما قرار داده شده بافت فیبرو در اطراف آن شکل می گیرد و موجب پارگی پروتز می شود ولی هیچگونه علامتی نداشته زیرا پروتز در زیر بافت فیبرو دفن شده است که در این حالت پارگی خاموش اتفاق افتاده است. احتمال التهاب در بافت فیبرو و در بافت اسکار نیز وجود دارد. 

از علائم پارگی پروتز سینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درد در سینه ها 
  • تورم و التهاب در سینه ها 
  • تغییر در شکل و ابعاد سینه ها، در صورت پارگی پروتز مواد داخل پروتز تخلیه شده و سینه ها سایز قبلی خود را از دست می دهند. 
  • ظهور برجستگی و سفتی یا نرمی غیرعادی در بافت نرم سینه

عوارض پروتز سینه

عوارض پروتز سینه به دو دسته عوارض کوتاه مدت و عوارض بلند مدت قابل تقسیم هستند.

  • عفونت : از عوارض کوتاه مدت پروتز سینه می باشد که در صورت حاذق بودن پزشک احتمال آن کاهش پیدا خواهد کرد. در صورتی که پستان ها بعد از پروتز سینه دچار عفونت نشود درمان دارویی جواب نمی دهد و باید پروتزها تخلیه شوند. بعد از تخلیه پروتز 6 ماه زمان نیاز است که پروتز جدید جایگذاری شود. 
  • ترکیدن پروتز : از عوارض کوتاه مدت پروتز سینه می توان به ترکیدن پروتز سینه اشاره کرد، البته این میزان امرزه کاهش پیدا کرده است.
  • تشکیل بافت اسکار و سفت شدن اطراف پروتز سینه : از عوارض طولانی مدت پروتز فیبروز بعد از 4 الی 5 سال بعد از عمل می باشد. بیماری ای باعث فیبروز دور پروتز می شود باعث درد شدید و سفتی پستان می شود. پروتزهای تکسچر، خطر بروز این عارضه را کاهش داده ولی هنوز به صفر نرسیده است. البته عارضه ایجاد بافت فیبروز به دور پروتز، در حالت کلی بسیار نادر است.
  • درد سینه
  • تغییر حس در نوک سینه ها 
  • زخم 
  • خونریزی
نحوه تشخیص پارگی پروتز

نحوه تشخیص پارگی پروتز

افرادی که از پروتزهای سیلیکونی استفاده می کنند 3 سال بعد از جراحی پروتز و بعد از آن هر دو سال یکبار غربالگری شامل سونوگرافی ، MRI را برای تشخیص پارگی خاموش انجام می دهند. در صورت دیدن کوچکترین علائمت و مشکلی حتما از جراح پروتز سینه بخواهید تا شما را معاینه کند. 
MRI با تجهیزات مخصوص تصویربرداری از سینه، دقیق ‌ترین تستی است که برای این کار مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته ممکن است نتایج آزمایش دقیق نباشد و پارگی را نشان ندهد. مراجعه به پزشک حرفه ای به خوبی سینه‌ای که دچار پارگی شده است را می‌شناسند. در صورت مشکوک بودن به پارگی ممکن است تست‌های دیگر یا تکرار عکسبرداری را تجویز شود.

میزان دوام و زمان تعویض پروتز سینه 

میزان دوام پروتز سینه در افراد مختلف متفاوت است. باید به طور منظم پستان ها معاینه شوند. در صورت تغییرات در بافت سینه پزشک باید اقدامات لازم را در این زمینه انجام دهد. زمان تعویض پروتز سینه با توجه به نوع و جنس آن متفاوت است.

زمان تعویض پروتزهای نمکی یا سالینی : خطر پارگی در پروتزهای سالینی، در 10 سال اول 10 درصد است و بعد از 10 سال هر لحظه خطر پارگی افزایش خواهد یافت. پروتزهای سالینی بعد از 10 سال بید به طور منظم معاینه شوند و در صورت تشخیص جراح سینه تعویض شوند. 

زمان تعویض پروتزهای سیلیکونی : حدودا بین 7 الی 15 سال خطر پارگی پروتزهای سیلیکونی 25 درصد است که بعد از 15 سال خطر ترکیدن آن افزایش پیدا خواهد کرد. 

زمان تعویض پروتزهای کوهسیو با ژل ثابت : امکان ترکیدن پروتزهای کوهسیو 1 درصد در 6 سال نخست می باشد که بهتر است هر سه سال برای اطمینان از سالم بودن آن MRI انجام دهید. 

امکان پارگی با ترکیدن پروتز سینه برای چه افرادی وجود دارد ؟

خطر ترکیدن و پارگی پروتز سینه امری همیشگی و ثابت نیست. پروتزها و ایمپلنت های امروزی و تکنیک های جراحی موجب شده است که پروتز سینه جز کم خطرترین و کم عارضه ترین عمل های جراحی زیبایی باشد. افرادی که تحرک فیزیکی بالا دارند و ورزش هایی انجام می دهند که احتمال ضربه به سینه در آنها زیاد است بیشتر از سایرین در معرض خطر پارگی پروتز سینه هستند. 

  • مربیان ورزش هایی مانند زومبا و اروبیک
  • دوچرخه سواران و اسب سواران
  • ورزشکاران حرفه ای
  • دوندگان

درمان پروتزهای پاره شده 

پزشک پس از تشخیص پارگی گزینه ‌های درمان مختلفی را به فرد پیشنهاد می‌کند. اگر فردی با پارگی پروتز سینه که علائم یا نشانه‌هایی ایجاد کرده است، به پزشک مراجعه کند، احتمالا جراح برداشتن پروتز را توصیه می‌کند.  در صورتی که فرد مایل به کاشت پروتز جدید باشد، جراح معمولا می‌تواند آن را همزمان با جراحی برداشتن پروتز آسیب دیده انجام دهد. اگر فرد دیگر متقاضی کاشت پروتز سینه نباشد، ممکن است پزشک لیفت پستان یا جراحی اصلاحی دیگری را به او پیشنهاد دهد.
زمانی که یک پروتز چه از نوع آب نمکی و چه از نوع سیلیکونی پاره شود ، پروتز باید با جراحی خارج شود.  در برخی موارد جراح متخصص پروتز سینه ، کپسول بافت اسکار اطراف ایمپلنت را هم بر می دارد و یا فقط کپسول را با برش های کوچک باز می کند. اگر در هر دو سینه از پروتز استفاده می کنید جراح هر دو را برمیدارد حتی اگر یکی از پروتزها دچار پارگی شده باشد. در صورتی که ایمپلنت سیلیکونی از آن طرف کپسول نشت کرده باشد، جراح پلاستیک سیلیکونی را که به بیرون نشت کرده است را برمی دارد.

 مراقبت های بعد از جراحی پروتز سینه 

  • آنتی بیوتیک ها باید منظم و طبق دستور پزشک مصرف شوند. 
  • از انجام کارهایی که باعث درد در قفسه سینه می شود خودداری کنید. 
  • بعد از جراحی به موقع به پزشک مراجعه کنید تا بعد از عمل اطمینان حاصل کنید که پروتز سینه در جای خود قرار گرفته و خطر ترکیدگی پروتز سینه در آن وجود ندارد. 
  • برای 2 تا 3 ماه باید به گونه ای بخوابید که به سینه های شما فشاری وارد نشود. بهتر است در این مدت به پشت بخوابید. 
  • از سوتین های طبی برای فرم دهی بهتر و کاهش عوارض بعد از جراحی پروتز استفاده کنید. 
  • فعالیت های شغلی بهتر است بعد از یک هفته انجام شود  بهتر است در این مدت بهتر است کاملا استراحت کنید. 
  • در رژیم غذایی خود از غذاهای مفید و مغذی استفاده کنید. 
Stethoscope

معرفی پزشکان و کلینیک ها

دیدگاه کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *