آنچه در مورد جراحی آپنه خواب باید بدانید!

جراحی می‌تواند با حذف یا کاهش انسداد به بهبود برخی از موارد آپنه انسدادی خواب کمک کند. آپنه خواب یک بیماری شایع است. چندین گزینه درمانی ممکن است به شما کمک کند، از جمله روش های جراحی. جراحی می‌تواند انسدادی را که باعث توقف تنفس فرد در هنگام خواب می‌شود، کاهش دهد. این مقاله به بررسی آپنه خواب و چندین عمل جراحی می‌پردازد که می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.

آپنه خواب چیست؟

آپنه خواب زمانی است که تنفس فرد در هنگام خواب چندین بار متوقف شده و شروع می‌شود. این یک بیماری شایع است که می‌تواند از دریافت اکسیژن کافی به بدن جلوگیری کند. دو نوع آپنه خواب عبارتند از:

آپنه خواب مرکزی (CSA): زمانی اتفاق می‌افتد که مغز سیگنال هایی را برای تنفس به ریه‌ها ارسال نمی‌کند. اغلب ناشی از بیماری‌های زمینه ای است که بر مغز تأثیر می گذارد.
آپنه انسدادی خواب (OSA): این نوع شایع‌تر است که در آن راه‌های هوایی به طور دوره‌ای به دلیل عواملی مانند هورمون‌ها، بزرگ شدن لوزه‌ها یا چاقی مسدود می‌شوند.

علت چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک می‌تواند آپنه خواب را با یک دفترچه خاطرات خواب یا یک مطالعه خواب به نام پلی سومنوگرافی تشخیص دهد. در طی پلی سومنوگرافی، یک پزشک متخصص فرد را به تجهیزاتی متصل می‌کند که تنفس و سایر عملکردهای او را اندازه گیری می‌کند. پزشکان از نتایج برای رد سایر اختلالات خواب قبل از تشخیص آپنه خواب استفاده می‌کنند.

انواع جراحی برای آپنه خواب

جراحی معمولاً برای افراد مبتلا به آپنه خواب مرکزی گزینه‌ای نیست و پزشکان آن را فقط برای افراد مبتلا به OSA خفیف تا متوسط ​​توصیه می‌کنند. با این حال، محققان نتایج امیدوارکننده‌ای را با استفاده از «دستگاه تحریک عصب فرنیک ترانس وریدی کاملاً قابل کاشت (TPNS)» برای بهبود علائم آپنه مرکزی خواب گزارش کرده‌اند. تحقیقات در مورد این درمان ادامه دارد. پزشکان گاهی اوقات می‌توانند آپنه انسدادی خواب را با جراحی درمان کنند. جراح باید علت دقیق این بیماری را بداند تا بتواند یکی از انواع جراحی زیر را انجام دهد:

جراحی بینی

جراحی بینی می‌تواند به کاهش انسداد راه‌های هوایی در بینی کمک کند. اگر در یکی از قسمت‌های زیر بینی انسداد وجود داشته باشد، آپنه خواب ممکن است رخ دهد:

• دریچه بینی
• سپتوم

سپتوپلاستی

رایج ترین جراحی بینی برای رفع آپنه خواب، سپتوپلاستی است. این روش های سرپایی به طور کلی بی‌خطر هستند. آنها می‌توانند علائم آپنه خواب را با بزرگ کردن سپتوم بهبود بخشند تا هوا آزادانه در آنها جریان یابد.

جراحی کام

برای موارد خفیف آپنه خواب، پزشک ممکن است جراحی کام نرم را توصیه کند که به عنوان روش ستونی نیز شناخته می‌شود. این روش سرپایی شامل قرار دادن سه میله پلاستیکی در بافت نرم کام است. میله‌ها واکنش التهابی را در بافت تحریک می‌کنند که به سفت شدن آن کمک می‌کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، بافت سفت کام کمتر به حلق ساییده می‌شود، که می‌تواند به بهبود آپنه خواب و خروپف کمک کند.

Uvulopalatopharyngoplasty (UPPP)

Uvulopalatopharyngoplasty (UPPP) رایج‌ترین عمل جراحی است که برای آپنه خواب انجام می‌شود. در حین عمل، جراح بافت اضافی حلق و کام نرم و همچنین لوزه ها را در صورت وجود آنها خارج می کند. سپس برش‌ها را می‌بندند. ناحیه تحت درمان به نام اوروفارنکس شناخته می‌شود و مسئول اکثر موارد آپنه خواب است. این روش نیاز به یک شب اقامت در بیمارستان دارد و ممکن است شامل یک بهبودی دردناک باشد.

برداشتن آدنوئید یا لوزه‌ها

برای کودکان مبتلا به آپنه خواب، پزشکان اغلب آدنوتونسیلکتومی را توصیه می‌کنند. در این روش جراح آدنوئیدها و لوزه ها را برمی‌دارد. برداشتن این ساختارها می‌تواند راه‌های هوایی را باز کند و آپنه خواب را بهبود بخشد.

طبق مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶، کودکانی که چاق نیستند و لوزه‌های کوچک‌تری دارند، ممکن است متوجه شوند که اگر فقط آدنوئیدها برداشته شوند، بهبودی و خطر کاهش می‌یابد. با این حال، اگر لوزه‌ها بزرگتر باشند، جراحی ممکن است به اندازه برداشتن هر دو موثر نباشد.

جراحی اسکلتی

اگر ناهنجاری در اسکلت فک و صورت رخ داده باشد، پزشک ممکن است جراحی اسکلتی را برای اصلاح این مشکل توصیه کند. این روش شامل باز کردن فک به اندازه 10 تا 12 میلی‌متر و سپس تثبیت آن با صفحات تیتانیوم است. این روش در مقایسه با سایر جراحی‌ها به دلیل نیاز به برش دقیق استخوان و تراز مناسب دندان‌ها نسبتاً پیچیده است. به عنوان بخشی از بهبودی، فرد باید دندان های خود را سیم کشی کند و چندین شب در بیمارستان بماند.

با این حال، این روش تقریباً 90 درصد موفقیت دارد، اگرچه جراحان یا مراکز کمی این جراحی را به دلیل پیچیدگی عمل و بهبودی انجام می‌دهند.

جراحی زبان

دو روش مختلف در مورد زبان وجود دارد. آنها عبارتند از:

1. در این روش، جراح عضله اصلی زبان (عضله genioglossus) را به سمت جلو حرکت می‌دهد. جراح برشی روی استخوان فک ایجاد می‌کنند، آن را به جلو می‌برند و سپس از یک صفحه تیتانیوم برای نگه داشتن آن در جای خود استفاده می‌کنند. اگرچه به طور کلی موثر است، اما نیاز به یک شب اقامت دارد و نسبت به سایر مداخلات تهاجمی‌تر است.
2. کاهش پایه زبان روشی است که میزان بافت پایه زبان را کاهش می دهد. جراح می تواند این کار را با برش یا با استفاده از امواج رادیویی انجام دهد. جراحی برش (گلوسکتومی خط میانی) تهاجمی تر است و نیاز به یک شب بستری در بیمارستان دارد. روش فرکانس رادیویی غیر تهاجمی است اما به چندین جلسه نیاز دارد. هر دو می توانند آپنه خفیف خواب را در حدود 60 درصد افراد بهبود بخشند، اما لزوماً درمان نمی کنند.

تراکئوستومی

در افراد چاق، تراکئوستومی ممکن است تسکین موثری از آپنه خواب داشته باشد. این روش شامل ایجاد یک سوراخ در نای از طریق گردن است تا اکسیژن مسیر مستقیمی را به ریه‌ها برساند. پزشکان گاهی اوقات آن را برای افرادی که درمان های دیگر را بدون موفقیت امتحان کرده‌اند توصیه می‌کنند.

خطرات

همه روش‌های جراحی دارای برخی خطرات مرتبط با خود هستند. فرد باید با پزشک در مورد خطرات مرتبط با گزینه درمانی که توصیه می‌کند صحبت کند. هر روشی که نیاز به بیهوشی عمومی دارد، فرد را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد. این به دلیل تأثیرات آن بر تنفس است که می‌تواند بازیابی هوشیاری را دشوارتر کند. همچنین می‌تواند تنفس را برای فرد پس از این روش سخت‌تر کند. پزشکان برای جلوگیری از خطرات ناشی از بیهوشی عمومی، فرد را در طول جراحی به دقت تحت نظر خواهند داشت. سایر خطرات کلی جراحی عبارتند از:

• شوکه شدن
• خونریزی بیش از حد
• عفونت‌ها
• ترومبوز ورید عمقی (لخته شدن خون)
• آمبولی ریه
• مشکلات تنفسی
• احتباس ادرار
• واکنش های آلرژیک به بیهوشی

خلاصه

چندین روش جراحی می‌تواند به بهبود آپنه خواب کمک کند. برخی از روش‌های سرپایی کم تهاجمی هستند، در حالی که برخی دیگر نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند. جراحی که پزشک توصیه می‌کند براساس علت اصلی آپنه خواب متفاوت است. فرد باید گزینه‌های خود را با یک پزشک در میان بگذارد و در مورد احتمال موفقیت سوال کند. رایج‌ترین جراحی‌ها برای آپنه خواب به طور کلی بی‌خطر هستند. جراحی که نیاز به بیهوشی عمومی دارد با خطرات بیشتری همراه است.