مشکلات بهداشت دهان و دندان در کودکان

تعدادی از مشکلات وجود دارد که بر سلامت دهان و دندان کودکان تأثیر می گذارد ، از جمله پوسیدگی دندان ، مکیدن انگشت شست ، رانش زبان ، مکیدن لب و افتادن زودرس دندان ها. حتی اگر دندان های کودک درنهایت با دندان های دائمی جایگزین شوند ، سالم نگه داشتن دندانهای کودک برای سلامتی و رفاه کلی کودک مهم است.

پوسیدگی دندان کودک

پوسیدگی دندان کودک (که به آن پوسیدگی زودرس کودک نیز گفته می شود ) زمانی اتفاق می افتد که دندان های کودک در تماس مکرر با کربوهیدرات مایع مانند آب میوه ، شیر ، قند قرار دارند. آب یا هر نوشیدنی شیرین دیگری نیز می تواند باعث پوسیدگی دندان شود. از آنجا که این مایعات در دهان به قندهای ساده شکسته می شوند، باکتری ها شروع به تغذیه با قندها می کنند و باعث پوسیدگی دندان ها می شوند.

در صورت عدم درمان ، دندان های پوسیده می توانند باعث درد شوند و جویدن و خوردن  را دشوار کنند. اگر دندانهای کودک آسیب دیده یا از بین بروند ، دندانهای دائمی نمی توانند در موقعیت مناسب خود کمک کنند ، احتمالاً منجر به کج شدن دندانهای دائمی می شوند. همچننی دندان های پوسیده کودک می تواند باعث عفونت دهان شود.

چگونه می توان از پوسیدگی دندان کودک جلوگیری کرد؟

برخی از نکات برای جلوگیری از پوسیدگی دندان کودک عبارتند از:

• در طول روز ، برای آرام کردن کودک ، بطری پر از مایعات قند یا شیر را به آنها ندهید. در عوض ، آب ساده بدهید یا پستانک را جایگزین کنید.
• پستانک کودک  را در عسل یا مایعات قندی فرو نکنید.
• در هنگام خواب ، به کودک خود مواد قندی و مابعات شیرین ندهید. (آب میوه یا شیرخطر پوسیدگی را افزایش می دهد). می توانید از آب معمولی استفاده کنید.
• به طور مدام به مودک خود شیر ندهید ، زیرا شیر مادر نیزمی تواند باعث پوسیدگی شود. از پستانک استفاده کنید یا به جای آن ، یک بطری پر از آب ساده بدهید.
• به غذای فرزندتان قند اضافه نکنید
• برای تمیز کردن دندانها و لثه های کودک پس از هر بار تغذیه از یک پارچه مرطوب استفاده کنید. این کار به از بین بردن هرگونه پلاک باکتری و قند اضافی که روی دندان ها و لثه ها ایجاد شده است ، کمک می کند.

مکیدن انگشت شست

به طور کلی ، مکیدن انگشتان دست ،  پستانک یا اسباب بازی ها برای نوزادان طبیعی است و در صورت رعایت بهداشت خطری ندارد. مکیدن اشیاء احساس امنیت و راحتی عاطفی را به کودکان می دهد. اما ، اگر مکیدن انگشت شست بیش از 5 سالگی رخ دهد – هنگامی که دندانهای دائمی شروع می شوند – ممکن است مشکلات دندانپزشکی ایجاد شود. بسته به تعداد دفعات ، شدت و مدت زمان مکیدن ، این کار می تواند باعث بهم ربختگی دندان های دائمی شود. کودک ممکن است در تلفظ صحیح کلمات نیز مشکل داشته باشد. علاوه بر این ، فک های بالا و پایین می توانند به صورت اشتباه تنظیم شوند و سقف دهان ناقص شود.

نکاتی برای کمک به فرزندتان در مکیدن انگشت شست

ابتدا به یاد داشته باشید که مکیدن انگشت شست طبیعی است و نباید نگرانی والدین باشد مگر اینکه این عادت با شروع رشد دندان های دائمی، ادامه یابد.

کودک قبل از اینکه بخواهد این عادت را کنار بگذارد ، باید به تنهایی تصمیم بگیرد که از مکیدن انگشت شست یا انگشتان دست خودداری کند. برای کمک به این هدف ، والدین و اعضای خانواده می توانند او را تشویق کنند. از آنجا که مکیدن انگشت شست یک مکانیسم امنیتی است ، برخورد منفی مانند دعوا کردن ، تحریک کردن یا مجازات عموما بی اثر است و باعث می شود کودکان حالت دفاعی گرفته و آنها را به عادت برگرداند.

درعوض ، هنگامی که موفق به کنار گذاشتن این عادت شدند به او پاداش دهید. به تدریج که زمان بیشتری این عادت را کنار کذاشتن، پاداش را افزایش دهید. هرچه کودک کوچکتر باشد ، به پاداش های بیشتری نیز نیاز خواهد بود.  می توانید انگشت شست را به عنوان یادآوری برای نخوردن، با کمک باند بپوشانید. پس از خواب انگشت شست را از دهان خارج کنید.

نوک زبانی حرف زدن یا رانش زبان

رانش زبان عادت به فشار دادن قسمت بالای زبان به جلو دهان و در مقابل لب ها است.رانش زبان درست مثل مکیدن انگشت شست  است و باعث ایجاد فشار به دندان های جلویی می شود و تراز آن ها را بهم زده و باعث بیرون زدگی آن ها می شوند. در نتیجه این موضوع می تواند در گفتار کودک نیز اختلال ایجاد خواهد کرد.

اگر متوجه علائم رانش زبان هستید ، با یک آسیب شناس گفتار مشورت کنید. این فرد می تواند یک برنامه درمانی تهیه کند که به فرزند شما کمک می کند قدرت عضلات جویدنی را افزایش داده و یک الگوی بلع جدید ایجاد کند.

مکیدن لب

مکیدن لب شامل نگه داشتن لب پایین در زیر دندان های جلوی فوقانی است. مکیدن لب پایین ممکن است به تنهایی یا با مکیدن انگشت شست همراه باشد. مکیدن لب منجر به مشکلات مشابهی شود که در مورد مکیدن انگشت شست و رانش زبان گفته شد. قطع این عادت شامل همان مراحل است که برای متوقف کردن مکیدن انگشت شست توضیح داده شده است.

افتادن زودرس دندان

افتادن زودرس دندان های اولیه کودک به طور معمول به علت پوسیدگی دندان ، آسیب دیدگی یا عدم وجود فک اتفاق می افتد.

اگر دندان قبل از درآمدن دندان های دائمی از بین برود ، دندانهای اطراف می توانند به فضای خالی استفاده نشده وارد شوند در این صورت هنگامی که یک دندان دائمی سعی در درآمدن در فضای خود داشته باشد ، ممکن است فضای کافی وجود نداشته باشد. دندان جدید ممکن است کج شود. دندانهای کج و یا نادرست می توانند باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات از تداخل در جویدن مناسب تا ایجاد مشکلات فکی شوند.

اگر فرزند شما به طور زودرس دندان خود را از دست داد ، دندانپزشک شما ممکن است نگهدارنده فضا را توصیه کند. نگهدارنده فضا وسیله ای پلاستیکی یا فلزی است که فضای خالی را که توسط دندان افتاده باقی مانده باز می کند. هنگامی که دندانهای دائمی شروع به درآمدن کردند ، دندانپزشک آن را خارج می کند.