اگزما چیست؟ آیا اگزما درمان قطعی دارد؟

اگزما بیماری است که برخی از افراد با آن بزرگ می شوند ، در حالی که دیگران در طول بزرگسالی به آن مبتلا می شوند. رایج ترین نوع آن به عنوان درماتیت آتوپیک شناخته می شود. بیش از 31 میلیون نفر در ایالات متحده به نوعی از اگزما مبتلا شده اند که در زنان بیشتر از مردان است. این وضعیت به طور معمول باعث التهاب ، خشکی ، ترک خوردگی و خارش پوست می شود. تاول نیز ممکن است در سطح پوست ایجاد شود.

عوامل زیادی ممکن است باعث درماتیت آتوپیک شوند ، مانند برخی غذاها ، دود ، صابون ، رایحه ها و گرده گل. در این مقاله اگزما ، علل و علائم آن و مدت زمان ادامه بیماری مورد بحث قرار می گیرد. همچنین برخی اقدامات و روشهای مراقبت در منزل که ممکن است به کاهش علائم اگزما کمک کند ، بررسی می شود.

آیا اگزما بهتر می شود؟

اگزما در هر زمان از زندگی فرد ممکن است ایجاد شود ، اگرچه بیشتر افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند ، قبل از 5 سالگی به آن مبتلا می شوند. این احتمال بیشتر در کودکان آفریقایی تبار و سفیدپوست بیشتر از کودکان اسپانیایی تبار است ، اگرچه این بیماری در کودکان آفریقایی آمریکایی و اسپانیایی تبار شدیدتر است. اگزما همچنین می تواند برای اولین بار در بزرگسالی رخ دهد ، 25٪ از بزرگسالان علائم اولیه را گزارش می کنند.

به طور کلی ، وضعیت با گذشت زمان تغییر می کند ، علائم بدتر می شوند ، بهبود می یابند یا برطرف می شوند. طبق مطالعات اخیر ، 60 درصد از کودکانی که دچار اگزمای آتوپیک می شوند ، دیگر نشانه ای از این بیماری در دوره بلوغ نخواهند داشت. در حالی که هیچ درمانی برای اگزما وجود ندارد ، شناسایی و اجتناب از مواد تحریک کننده که باعث شعله ور شدن علائم می شوند ، می تواند به مدیریت آن کمک کند. علاوه بر این ، درمان های خانگی و داروها ممکن است علائم را کاهش دهند.

چه عواملی باعث اگزما می شود؟

در حالی که پزشکان مشخص نکرده اند که دقیقاً چه چیزی باعث ایجاد اگزما می شود ، تحقیقات نشان می دهد ممکن است این عوامل ترکیبی از ژن ها و محرک ها باشد.جهش در ژن تنظیم کننده فیلاگرین در یک سوم افراد دارای نژاد آسیای شرقی و اروپای شمالی اگزمای متوسط ​​تا شدید ایجاد می کند. فیلاگرین پروتئینی است که به حفظ سد محافظ در لایه بالایی پوست کمک می کند.
عوامل محیطی نیز می توانند باعث اگزما شوند. این عوامل شامل عوامل تحریک کننده یا حساسیت زا می توانند باشند ، که می تواند در برخی افراد واکنش آلرژیک یا تحریک کننده ایجاد کند. چنین موادی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مواد شوینده
• عطرها
• صابون ها
• گرده گل
• شوره حیوانات
• غبار
• دود سیگار
• میکروب ها
• غذاهای خاص
• سطح هورمون در زنان

مراحل مختلف اگزما

اگزمای فرد می تواند در مراحل مختلف ظاهر شود ، از جمله:

خفیف: اولین باری است که فرد علائم اگزما را مشاهده می کند ، که ممکن است به صورت بثوراتی ظاهر شود که شروع به خارش می کند.
متوسط: این مرحله زمانی است که شرایط بین مراحل حاد و مزمن باشد. ممکن است خارش کاهش یابد ، اما پوست ممکن است پوسته پوسته ، ترک خورده یا قرمز به نظر برسد.
شدید: در این مرحله ، علائم اگزما ممکن است چندین ماه یا بیشتر ادامه داشته باشد. ممکن است خارش شدید باشد ، در حالی که بثورات ممکن است ناحیه بیشتری از پوست را پوشش دهد.

انواع اگزما

طبق آکادمی انجمن پوست آمریکا (AAD) هفت نوع اگزما وجود دارد که در زیر آمده است.

درماتیت آتوپیک: درماتیت آتوپیک معمولاً در سن 5 سالگی ایجاد می شود  علائم ممکن است شامل خارش پوست و بثورات دردناک باشد که خواب را مختل می کند.

درماتیت تماسی: درماتیت تماسی پاسخ پوست به ماده تحریک کننده یا آلرژن است. علائم شامل خارش پوست ، بثورات پوستی و گاهی اوقات تاول است. از آنجا که افراد در زندگی روزمره خود با هزاران عامل تحریک کننده احتمالی تماس دارند ، شناسایی دقیق آن می تواند چالش برانگیز باشد. عوامل شایع درماتیت تماسی آلرژیک شامل نیکل و رایحه های معطر است.

اگزمای دیشیدروتیک:  اگزمای Dyshidrotic تاول های کوچک و خارش دار روی پا و دست ایجاد می کند که ممکن است 3-4 هفته طول بکشد. محرک های رایج محصولات مراقبت شخصی مانند صابون یا شامپو هستند.

نورودرماتیت:  نورودرماتیت با ایجاد یک یا دو لکه خارش دار شروع می شود که اغلب در ساق پا ، بازو ، کشاله ران ، پوست سر یا پشت گردن ظاهر می شود. خارش آنقدر شدید است که می تواند فرد را از خواب بیدار کند و بر کیفیت زندگی وی تأثیر بگذارد. این وضعیت غالباً در یک دوره استرس زا در زندگی فرد ایجاد می شود.

درماتیت استاز: درماتیت استاز نوع متداول اگزما است که معمولاً در ناحیه پایین پا در افرادی که جریان خون آنها کاهش یافته ایجاد می شود. 

اگزمای نومولار: به عنوان درماتیت دیسکوئید یا اگزمای دیسکوئید نیز شناخته می شود. علائم پلاک های پوسته ای به شکل سکه ، قرمز و صورتی است که ممکن است شبیه سایر اگزما باشد ، اما شکل متفاوتی دارد. در ابتدا ، ضایعات ریز هستند اما بعد بزرگتر می شوند و ادغام می شوند. همچنین ممکن است به عفونت های سطحی دست پیدا کرده و دچار زخم شوند.

اگزمای دست: در اگزمای دست ، پوست ضخیم ، خشک و پوسته پوسته شده و دارای ترک های دردناک و خونریزی دهنده است. شناسایی عوامل تحریک کننده یا آلرژیک نقش مهمی در توسعه استراتژی های درمان دارد.

درمان ها و داروها

چندین روش می تواند به درمان اگزما کمک کند ، از مراقبت در منزل گرفته تا کرم های تجویز شده و روش های پزشکی.

هدف از درمان های خانگی کاهش تماس فرد با مواد تحریک کننده و جلوگیری از آسیب بیشتر به پوست است. توصیه های مهم شامل:

• شستن لباس های جدید قبل از پوشیدن آنها
• لباس راحتی پوشیدن
• دوش گرفتن بلافاصله پس از شنا برای شستشوی مواد شیمیایی از سواحل یا استخرها
• استفاده از ضد آفتاب با طیف گسترده حداقل SPF 30
• کوتاه نگه داشتن ناخن ها برای جلوگیری از خراشیده شدن پوست

اگر فردی به گرد و غبار حساسیت داشته باشد ، در صورت استنشاق این مواد ، علائم اگزما در وی بدتر می شود. از آنجا که  گرد و غبار می توانند در بالش ها ، تشک ها و فرش ها قرار بگیرند ، شستشوی منظم سطح و مواد برای تمیز نگه داشتن آنها مهم است. آلرژی به غذاها ممکن است اگزما را در کودکان خردسال بدتر کند ، اما این در بزرگسالان نادر است.

درمان های طبیعی برای اگزما نیز ممکن است کمک کند.از جمله این موارد :

مرطوب کردن : شامل خیساندن پوست به مدت 15 دقیقه در آب و سپس خشک شدن آن است. پس از آن ، فرد داروی ضد التهابی را در ناحیه آسیب دیده قرار داده و آن را با پانسمان مرطوب می پوشاند.
تکنیک های کنترل استرس: ممکن است احساس استرس و عصبانیت را کاهش دهد ، که می تواند خارش را کاهش دهد.

داروها

مرطوب کننده ها: ممکن است به خشکی پوست کمک کند ، که می تواند بثورات اگزما و خارش را بدتر کند.
استروئیدها: می تواند به صورت کرم ، لوسیون یا پماد برای کمک به کاهش التهاب باشد.
تعدیل کننده سیستم ایمنی: شخصی که این مواد را از طریق کرم ، لوسیون یا پماد استفاده می کند نیز ممکن است التهاب را کاهش دهد. اگر استروئیدها مثر نباشند ، آنها می توانند یک گزینه باشند.
آنتی هیستامین: خارش را کاهش نمی دهد ، اما خواص آرام بخشی آنها ممکن است به فرد کمک کند تا خواب کافی داشته باشد.
داروهای بیولوژیک: ممکن است التهاب را کاهش دهد.
آلرژی: اگر کسی به چیزی حساسیت داشته باشد که اجتناب از آن مانند کنه های گرد و غبار می تواند کمک کند.
آنتی بیوتیک ها: اینها ممکن است در مبارزه با عفونت ها کمک کنند.
گذشته از درمان های فوق ، فتوتراپی یا نور درمانی نیز می تواند کمک کند ، که شامل استفاده از نور ماوراio بنفش برای کاهش علائم اگزما است.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر فردی علائم اگزما داشته باشد ، می تواند برای دریافت تشخیص و درمان با پزشک خود مشورت کند. از آنجا که هیچ آزمایش خاصی برای این بیماری وجود ندارد ، ممکن است یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد سابقه خانوادگی فرد ، از جمله آلرژی ، آسم یا تب یونجه ، سوال کند. تست پچ همچنین ممکن است به آزمایش درماتیت تماسی کمک کند.

خلاصه

اگزما نوعی بیماری پوستی است که فرد می تواند کل زندگی خود را داشته باشد. با این حال ، اگر در دوران کودکی ایجاد شود ، می توانند رشد کنند. متداول ترین نوع آن درماتیت آتوپیک نام دارد که علائم آن در افراد با رنگ پوست متفاوت است. درمان و مدیریت برای تمام رنگ های پوست مشابه است ، که می تواند شامل درمان های خانگی ، داروها و تغییر سبک زندگی باشد. فردی که فکر می کند ممکن است به اگزما مبتلا باشد می تواند برای تشخیص و درمان های احتمالی با پزشک خود صحبت کند.