آلرژی به ویژه در کودکان شایع است. برخی از آلرژی ها با افزایش سن فرد از بین می روند ، اما بسیاری از آنها مادام العمر هستند. در ایالات متحده ، آلرژی ششمین دلیل اصلی بیماری مزمن است ، زیرا بیش از 50 میلیون نفر هر ساله حساسیت های مختلف را تجربه می کنند.
علائم آلرژی ممکن است در کارهای روزمره فرد اختلال ایجاد کرده و کیفیت زندگی او را کاهش دهد. در این مقاله ، بررسی می کنیم که آیا افراد می توانند از شر آلرژی خلاص شوند یا خیر. همچنین راهکارهای پیشگیری و راه های ممکن برای کنترل آلرژی را مرود بررسی قرار می دهیم.
فهرست مقالات
آیا می توانید برای همیشه از آلرژی خلاص شوید؟
در حال حاضر هیچ درمانی برای آلرژی وجود ندارد. با این حال ، محققان به تحقیق در مورد درمان های بالقوه ادامه می دهند. افراد می توانند علائم آلرژی خود را با دارو درمان کنند و اقداماتی را برای کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن (عامل واکنش) انجام دهند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی درمانی برای آلرژی نیست بلکه یک درمان اصلاح کننده بیماری است که ممکن است به کاهش حساسیت یا واکنش آلرژیک فرد به مواد حساسیت زا کمک کند. اگر پزشک:
- داروها علائم آلرژی را کنترل نمی کنند
- فرد قادر به جلوگیری از مواد حساسیت زا نیست
- داروهای آلرژی با سایر داروهای فرد تداخل می کنند
- بیمار دوست ندارد از داروها استفاده کند
برخی از افراد پس از سالها ایمنی درمانی دیگر واکنش آلرژیک قابل توجهی نسبت به مواد حساسیت زا ندارند. برخی دیگر ممکن است برای مدیریت علائم خود به درمان ایمنی مداوم نیاز داشته باشند. ایمنی درمانی به صورت عکس آلرژی (SCIT – ایمونوتراپی زیر جلدی) یا ایمونوتراپی زیر زبانی (SLIT) در دسترس است. ایمنی درمانی خوراکی (OIT) برای آلرژی بادام زمینی نیز موجود است.
OIT
پودر آلرژن بادام زمینی (Palforzia) در حال حاضر تنها OIT با تایید سازمان غذا و دارو (FDA) است. پالفورزیا ممکن است واکنش های حساسیتی شدید آلرژیک را کاهش دهد ، از جمله آنافیلاکسی ، که در هنگام مصرف بادام زمینی در کودکان 4 تا 17 ساله رخ می دهد.
آیا آلرژی از بین می رود؟
برخی از افراد ممکن است آلرژی را پشت سر بگذارند ، به ویژه آلرژی هایی که در اوایل کودکی ایجاد شده اند. اینکه آیا آلرژی با مسن تر شدن فرد از بین می رود ، به نوع حساسیت و شدت آن بستگی دارد. چندین مطالعه نشان می دهد برخی از آلرژی های غذایی از بین می روند. حدود 85٪ کودکان نسبت به موارد زیر حساسیت دارند:
- شیر
- تخم مرغ
- گندم
- سویا
با این حال ، فقط 15-20٪ از کودکان ممکن است در نهایت آلرژی را به موارد زیر تحمل کنند:
- بادام زمینی
- صدف
- ماهی
یک مطالعه همچنین نشان می دهد که اکثر کودکانی که به نیش حشرات حساسیت دارند ممکن است در بزرگسالی واکنش آلرژیک نداشته باشند. برخی از افراد گزارش می کنند که با افزایش سن شدت حساسیت های دیگر مانند حساسیت به حیوانات خانگی، کمتر می شود. متخصصان پیشنهاد می کنند که با قرار گرفتن در معرض مقدار کمی ماده آلرژی زا ، ممکن است فرد تحمل کند. این کار شبیه روش واکسن است. اگرچه بیشتر آلرژی ها از کودکی شروع می شوند ، اما در هر زمان از زندگی می توانند ایجاد شوند. بزرگسالان همچنین ممکن است به چیزی حساسیت پیدا کنند که قبلاً روی آنها تأثیر نگذاشته است.
علل آلرژی
آلرژی هنگامی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن ماده ای بی خطر مانند گرده گل را با مهاجم اشتباه کند. سیستم ایمنی با تولید آنتی بادی نسبت به ماده ای که به عنوان ماده آلرژی زا نیز شناخته می شود واکنش بیش از حد نشان می دهد. سپس آنتی بادی ها به سلول هایی حمله می کنند که هنگام تحریک ، ماده شیمیایی هیستامین را آزاد می کنند و این باعث ایجاد واکنش آلرژیک می شود. این روند در بدن پیچیده است و منجر به علائم آلرژی می شود که فرد به عنوان آلرژی تجربه می کند.
بیشتر بخوانید : آلرژی بهار : انواع ، علائم و روشهای درمانی
چگونه علائم را کاهش دهیم؟
افراد مبتلا به آلرژی بسیاری از علائم را در بینی ، ریه و پوست را تجربه می کنند. درمان علائم آلرژی شامل موارد زیر است:
آنتی هیستامین ها
آنتی هیستامین ها اثرات هیستامین را در بدن کاهش می دهند. نمونه هایی از آنتی هیستامین های خوراکی عبارتند از:
- لوراتادین (کلاریتین)
- ستیریزین (Zyrtec)
- فکسوفنادین (آلگرا)
- لواستریدین (Xyzal)
آنتی هیستامین ها می توانند به کاهش علائم آلرژی مانند موارد زیر کمک کنند:
- خارش چشمان و اشک ریزش
- آبریزش بینی یا گرفتگی بینی
- عطسه کردن
اگر افراد قبل از تماس با ماده حساسیت زا آن را مصرف کنند ، آنتی هیستامین ها نیز ممکن است از بروز این علائم جلوگیری کنند. بیشتر آنتی هیستامین های خوراکی اکنون بدون نسخه (OTC) در دسترس هستند. اسپری های آنتی هیستامین بینی با نسخه پزشک در دسترس هستند.
کورتیکواستروئیدهای بینی
اسپری های استروئیدی بینی ، که به عنوان کورتیکواستروئیدهای بینی نیز شناخته می شوند ، اسپری های بینی هستند که تورم را در مجاری بینی کاهش می دهند. نمونه هایی از کورتیکواستروئیدهای OTC بینی عبارتند از:
- فلوتیکازون بینی (فلوناز)
- تریامسینولون بینی (Nasacort Allergy 24HR)
- بودزونید بینی (آلرژی رینوکورت)
کورتیکواستروئیدهای بینی علائمی مانند:
- عطسه کردن
- آبریزش بینی
- بینی گرفته
- خارش چشمان و اشک ریزش
پزشکان همچنین می توانند سایر اسپری های بینی کورتیکواستروئیدی مانند بکلومتازون (بکوناز) را تجویز کنند.
مواد ضد احتقان
ضد احتقان ها داروهایی هستند که باعث تسکین کوتاه مدت گرفتگی بینی می شوند. آنها التهاب رگهای خونی بینی را کاهش می دهند ، که به باز شدن مجاری تنفسی و رفع گرفتگی کمک می کند. ضد احتقان های خوراکی بدون نسخه پزشک متداول شامل اکسی متازولین بینی (Vicks Sinex) و فنیل افرین (Sudafed PE) است. سودو افدرین (سودافید) با نسخه پزشک در دسترس است.
تثبیت کننده های ماست سل
تثبیت کننده های سلول ماست ، مانند کرومولین سدیم (NasalCrom) ، از انتشار مواد شیمیایی که باعث التهاب می شوند ، جلوگیری می کند ، از جمله هیستامین و لکوترین ها از بروز علائم آلرژی مانند عطسه ، آبریزش بینی و خارش چشم جلوگیری می کند.
کورتیکواستروئیدهای خوراکی
ممکن است یک پزشک کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون را برای علائم حساسیت شدید تجویز کند. کورتیکواستروئیدهای خوراکی التهاب را کاهش می دهند و از واکنش های شدید آلرژیک جلوگیری می کنند. این دارو ممکن است عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند.
کورتیکواستروئیدهای موضعی
کورتیکواستروئیدهای موضعی ، مانند هیدروکورتیزون ، التهاب و تحریک پوست را کاهش می دهند. آنها به صورت کرم ، ژل و لوسیون در دسترس هستند.
اپی نفرین
آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک شدید و تهدید کننده زندگی است. در طی آنافیلاکسی ، فرد ممکن است دچار انقباض مجاری تنفسی و تورم گلو شود. عروق خونی نیز ممکن است منبسط شوند ، که می تواند باعث افت شدید فشار خون شود. پزشکان برای جلوگیری از تهدیدکننده آنافیلاکسی در افراد مبتلا به آلرژی بالقوه شدید ، دارویی مبتنی بر تزریق به نام اپی نفرین تجویز می کنند. اپی نفرین بیشتر به عنوان آدرنالین شناخته می شود.
اپی نفرین باعث بهبود تنفس و انقباض رگ های خونی برای ادامه خون رسانی به قلب و مغز می شود. اگر شخصی فکر می کند که دچار واکنش آنافیلاکتیک شده است ، باید از اپی نفرین تزریقی خود استفاده کرده و با شماره 115 تماس بگیرد.
روش های جلوگیری
مهمترین اقدامی که فرد می تواند برای جلوگیری از واکنش آلرژیک انجام دهد ، پرهیز از ماده آلرژی زا است که آلرژی وی را تحریک می کند. پرهیز از مواد حساسیت زا همیشه عملی یا ممکن نیست – به عنوان مثال ، اگر شخصی به پوسته حیوان خانگی خود حساسیت دارد یا باغبان دارای حساسیت به گرده است. در این موارد ، پزشک می تواند به تهیه یک برنامه مدیریت آلرژی برای کاهش تماس با مواد آلرژی زا و مدیریت علائم با داروها کمک کند.
چه موقع با یک پزشک تماس بگیرید؟
اگر علائم آلرژی با درمان های بدون نسخه کاهش نمی یابد یا در انجام کارهای روزمره اختلال ایجاد می کند ،باید با پزشک یا متخصص آلرژی مشورت کند. متخصص آلرژی پزشکی است که در زمینه درمان آلرژی تخصص دارد. اگر کسی علائم آنافیلاکسی را تجربه کرد ، باید اپی نفرین به خود تزریق کند و بلافاصله با شماره 115 تماس بگیرد. علائم و نشانه های آنافیلاکسی شامل موارد زیر است:
- تنفس دشوار ، مانند نفس کشیدن سریع یا کم عمق
- خس خس سینه
- ضربان قلب سریع
- اضطراب یا گیجی
- فشار خون پایین
- احساس سبکی سر یا ضعف
- از دست دادن هوشیاری
خلاصه
در حال حاضر هیچ درمانی برای آلرژی وجود ندارد. با این حال ، داروهای بدون نسخه و دارویی وجود دارد که ممکن است علائم را تسکین دهند. جلوگیری از عوامل آلرژی یا کاهش تماس با آنها می تواند از بروز واکنش های آلرژیک جلوگیری کند. با گذشت زمان ، ایمونوتراپی ممکن است از شدت واکنش های آلرژیک بکاهد. برخی از افراد ممکن است آلرژی را پشت سر بگذارند ، یا ممکن است با افزایش سن شدت آن کاهش یابد. اگر فردی واکنش آلرژیک شدیدی را تجربه کرد ، باید فوراً از یک متخصص مراقبت های بهداشتی کمک بگیرد.
دیدگاه کاربران