بیماری اوریون چه علائم و خطراتی دارد؟ + درمان و پیشگیری

بیماری اوریون

بیماری اوریون یک عفونت ویروسی سیستماتیک است که با تورم یک یا چند غده‌ی بزاقی که در نزدیکی گوش ها قرار گرفته‌اند، مشخص می‌شود.به طور معمول در این بیماری غدد پاروتید درگیر می‌شوند.اوریون توسط ویروس روبولا ایجاد می‌شود.عوامل شیمیایی مانند اتر، فرمالین، کلروفروم ،گرما و نور ماوراء بنفش می‌توانند این ویروس را غیر فعال کنند.بیماری اوریون به راحتی از طریق بزاق و مخاط پخش می‌شود و بیشتر در کودکانی که واکسینه نشده ‌اند و ایمن نیستند اتفاق می‌افتد.

اوریون در قدیم بسیار رایج بوده است. اما از زمان معرفی در سال 1967 ، تقریباً به طور کامل از بین رفت.با این حال شیوع اوریون هنوز در ایالات متحده رخ می دهد ،به طور کلی بر افرادی که واکسینه نشده اند ، تاثیر می‌گذارد و در تجمعاتی مانند مدرسه و دانشگاه موارد ابتلا بیشتر است. برخی از مردم بدون آنکه بدانند بیماری اوریون می‌گیرند.در طی چند هفته بهبود می یابند.

علل ابتلا به اوریون

اوریون به راحتی از طریق بزاق شخص آلوده به بیماری، از فردی به فرد دیگر انتقال و گسترش می یابد. اگر کسی در برابر این بیماری مصون نباشد می تواند با تنفس قطرات بزاق از فرد آلوده که تازه عطسه یا سرفه کرده است ، دچار بیماری اوریون شود.همچنین  استفاده‌ی مشترک از وسایل آشپزی مثل لیوان،قاشق و لمس کردن اشیاءی که توسط فرد آلوده لمس شده اند احتمال ابتلا به اوریون را افزایش می‌دهد.

افراد آلوده به ویروس اوریون حدود 15 روز (6 روز قبل از شروع علائم و تا 9 روز پس از شروع) واگیر هستند.

علائم بیماری اوریون

برخی از افراد آلوده به ویروس اوریون علائم یا علائمی ندارند و یا موارد خفیفی دارند. هنگامی  علائم و نشانه ها بروز می کنند که معمولاً حدود دو تا سه هفته  از حضور ویروس در بدن  گذشته باشد.

نشانه اصلی اوریون تورم غدد بزاقی است که باعث پف کردن گونه ها می شود. علائم و نشانه های دیگری که ممکن است ظاهر شوند، شامل موارد زیر باشد:

  • درد در یک یا هر دو طرف صورت
  • درد هنگام جویدن یا بلعیدن
  • تب
  • سردرد
  • دردهای عضلانی
  • ضعف و خستگی
  • از دست دادن اشتها

فردی که  علائم و نشانه های اوریون دارد باید به پزشک مراجعه کند. اوریون پس از ظاهر شدن علائم ، حدوداً نه روز بسیار مسری است. شخص باید قبل از مراجعه به مطب پزشک خود بگوید که مشکوک اوریون است، تا کادر درمانی تمهیدات لازم  برای جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران در اتاق انتظار را ترتیب دهند.

در عین حال بیمار باید  تا حد ممکن استراحت کند  و سعی کند علائم را با استفاده از کمپرس سرد و داروهای تسکین دهنده ضد درد مانند ایبوپروفن و استامینوفن کاهش دهد. اوریون بیماری نادری است بنابراین ممکن است بیماری دیگری باعث ایجاد علائم و نشانه هایی در فرد شود. تورم غدد بزاقی و تب می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:

  • غده بزاقی مسدود شده
  • یک عفونت ویروسی متفاوت
علائم اوریون

عوارض اوریون بر بدن

عوارض اوریون نادر است ، اما برخی از آنها به طور بالقوه جدی هستند. بیشتر عوارض اوریون شامل التهاب و تورم در برخی از قسمت های بدن هستند:

  • بیضه ها-‌ این بیماری که به اُرکیت معروف است باعث می شود که یک یا هر دو بیضه در مردانی که به بلوغ رسیده اند متورم شود. ارکیت دردناک است ، اما بندرت باعث ناباروری می‌شود(عقیم سازی).
  • تخمک‌ها- در این حالت تخمدان ها متورم و دردناک هستند در اثر مبارزه سیستم ایمنی بدن با ویروس ، تورم فروکش خواهد کرد. این عارضه به ندرت منجر به ناباروری می شود.
  • مغز- عفونت های ویروسی مانند اوریون می تواند منجر به التهاب مغز (آنسفالیت) شود. انسفالیت می تواند باعث ایجاد مشکلات عصبی شود و در برخی موارد ، می تواند کشنده باشد. آنسفالیت یک عامل خطر بسیار نادر است و فقط در هر 6000 مورد 1 نفر را تحت تأثیر قرار می دهد.
  • غشاها و مایعات اطراف مغز و نخاع- این بیماری به مننژیت معروف است ،اگر ویروس اوریون از طریق جریان خون پخش شود می‌تواند سیستم عصبی مرکزی را آلوده کند.
  • لوزالمعده- علائم و نشانه های این بیماری که به پانکراتیت معروف است شامل درد در ناحیه فوقانی شکم ، حالت تهوع و استفراغ است.

سایر عوارض اوریون شامل موارد زیر است:

از دست دادن شنوایی. افت شنوایی می تواند در یک یا هر دو گوش ایجاد شود. اگرچه نادر است و در هر ۱۵۰۰۰ نف  یک نفر دچارش می‌شود، اما ناشنوایی گاهی دائمی است. به ندرت اوریون با ضربان قلب غیر طبیعی و بیماری های عضله قلب همراه بوده و مشکلات قلبی ایجاد کرده است.اوریون در اوایل بارداری ممکن است منجر به سقط جنین شود.

پیشگری از اوریون

بهترین راه برای پیشگیری از اوریون واکسینه شدن در برابر این بیماری است. اکثر مردم در هنگام واکسینه شدن ، مصونیت دارند. واکسن اوریون معمولاً  ترکیبی از سرخک-اوریون-سرخچه (MMR) می‌باشد، که حاوی ایمن ترین و موثرترین شکل هر واکسن است. دو دوز واکسن MMR قبل از ورود کودک به مدرسه توصیه می شود. این واکسن ها باید بین سنین 12 تا 15 ماهگی و بین سنین 4 تا 6 سال به کودک تزریق شوند.

به طور خاص دانشجویان، مسافران بین المللی و کارکنان مراقبت های بهداشتی توصیه می‌شود واکسن MMR زده باشند.یک بار واکسن زدن در برابر اوریون چندان موثر نیست.

بیشتر افرادی که قبل از ۱۳۳۶متولد شده اند به طور طبیعی به این ویروس آلوده شده و مصونیت دارند. استفاده از واکسن اوریون برای افرادی که واکنش آلرژیک به آنتی بیوتیک نئومایسین دارند، زنان باردار یا زنانی که قصد دارند تا ۱ ماه آینده باردار شوند و کسانی که سیستم ایمنی بسیار ضعیفی دارند، ممنوع است. هرفردی در صورت داشتن هریک از موارد زیر قبل از واکسینه شدن اوریون باید به پزشک خود بگوید:

  • ابتلا به سرطان یا اختلال خونی
  • بیماری که بر سیستم ایمنی بدن اثر می گذارد ، مانند HIV / AIDS
  • با داروهایی مانند استروئیدها که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد ، تحت درمان قرار دارد.
  • در طی چهار هفته گذشته واکسن دیگری دریافت کرده است.
عوارض اوریون

عوارض جانبی واکسن

واکسن MMR بسیار بی خطر و مؤثر است. دریافت واکسن MMR بسیار ایمن تر از دریافت اوریون است. بیشتر افراد هیچ عوارض جانبی از واکسن را تجربه نمی کنند. برخی از افراد برای مدت کوتاهی دچار تب خفیف یا بثورات یا مفاصل دردناک می شوند.

به ندرت ، کودکانی که واکسن MMR دریافت می کنند ممکن است تشنج ناشی از تب را تجربه کنند. اما این تشنج با هیچ مشکلی طولانی مدت همراه نبوده است.

درمان قطعی

از آنجا که اوریون ویروسی است ، از آنتی بیوتیک ها برای درمان آن استفاده نمی شود زیرا تاثیری بر ویروس ندارند. در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروسی وجود ندارد که بتواند اوریون را درمان کند.

درمان فعلی فقط می تواند به تسکین علائم کمک کند تا زمانی که عفونت دوره خود را طی کرده باشد و بدن ایمنی ایجاد کرده باشد ، دقیقاً مثل سرماخوردگی. در بیشتر موارد ، افراد طی 2 هفته بعد از بیماری اوریون بهبود می یابند. برخی اقداماتی برای کمک به تسکین علائم اوریون انجام می شود:

  • مصرف مایعات زیاد به خصوص آب
  • اجتناب از مصرف آب میوه ها، زیرا آنها تولید بزاق را تحریک می کنند ، که می تواند دردناک باشد.
  • قرار دادن چیزی در ناحیه متورم برای کاهش درد
  • مصرف غذای مایع زیرا جویدن ممکن است دردناک باشد.
  • داشتن استراحت و خواب کافی
  • غرغره کردن آب نمک گرم
  • مصرف مسکن
Stethoscope

معرفی پزشکان و کلینیک ها

دیدگاه کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *