امروزه از مواد متفاوتی برای پرکردن دندان استفاده می‌شود. باتوجه به تنوع مواد پرکننده دندان، تمایل افراد به استفاده از مواد فلزی کاهش پیدا کرده است. از آنجایی که پرکردن دندان یک اقدام زیبایی دندان هم به‌حساب می‌آید، بیشتر افراد دوست دارند از موادی استفاده کنند که در عین کیفیت بالا، ظاهر زیبا و طبیعی هم ارائه دهد. اینله‌های دندانی بهترین گزینه برای این افراد به‌حساب می‌آیند و در اغلب موارد بین دو گزینه لمینت دندان و کامپوزیت دندان گیر می‌کنند. در ادامه تفاوت لمینت و کامپوزیت دندان را برای شما توضیح می‌دهیم تا در انتخاب آنها آگاهی بیشتری داشته باشید. با ما همراه باشید.
فهرست مقالات
اینله‌های دندانی، تفاوت لمینت و کامپوزیت
اینله‌های دندانی در درمان‌های محافظه‌کارانه دندان ضروری هستند، زیرا اجازه می‌دهند دندان طبیعی را حتی در صورت آسیب‌دیدگی حفظ کنند. در واقع بازسازی دندان درمانی است که از موارد زیر استفاده می‌شود:
- هنگامی که مینای دندان فرسوده می‌شود
- در صورت وجود شکستگی
با مونتاژ مجدد دندان با قطعات ازدست‌رفته، اینله‌های دندانی، می‌توان هم عملکرد زیبایی و هم عملکرد جویدن دندان را بازیابی کرد. در ادامه دو مورد از اینله‌های دندانی یعنی لمینت دندان و کامپوزیت را بررسی خواهیم کرد. دانستن اطلاعات هریک از آنها می‌تواند تفاوت لمینت و کامپوزیت را بهتر نشان دهد.
لمینت دندان
این یک ماده بسیار مقاوم است که با کمک ماده سیمان بر روی دندان ثابت می‌شود، سرامیک را نمی‌توان مستقیماً توسط دندانپزشک مدلسازی کرد و بنابراین باید قبل از قرارگرفتن در یک آزمایشگاه تخصصی پردازش شود. دندانپزشک، با شروع برداشت‌های دندانی و نیاز به مداخله، می‌تواند از سرامیک برای بازسازی جزئی دندان یا ساخت پروتزهایی استفاده کند که به طور کامل جایگزین دندان افتاده باشد.
لمینت دندان در موارد زیر توصیه می‌شود:
- رنگ دندان زرد که با روش‌های معمول بلیچینگ قابل اصلاح نیست
- تراشه و خراش مینا
- ترک بین دندان‌ها
- مزایای لمینت دندان
- مقاومت در برابر سایش
- درمان در زمان طولانی‌مدت است
- نتیجه زیبایی‌شناختی عالی
معایب لمینت دندان
- قیمت بالا
- دستیابی به نتیجه مطلوب همیشه امکان‌پذیر نیست
- فقط برای دندان‌های جلویی اعمال می‌شود
- دندان‌ها امکان دارد مینای طبیعی خود را از دست دهند
کامپوزیت‌ها
انتخاب کامپوزیت‌ها در بازسازی دندان بسیار متداول است و همچنین ارزان‌ترین آنهاست. کامپوزیت‌ها عمدتاً از رزین تشکیل شده‌اند، ماده‌ای چکش خوار که خود دندانپزشک می‌تواند با آن کار کند و با نیاز به درمان سازگار شود. هنگامی که کامپوزیت در حفره‌های دندان قرار می‌گیرد، مواد به لطف قرارگرفتن در معرض یک منبع نور ثابت می‌شوند، یک واکنش شیمیایی در واقع ماده را سفت می‌کند تا ثابت و پایدار شود.
مزایای کامپوزیت‌ها
- با دندان سازگار می‌شود و تداوم بین دندان و قسمت بازسازی شده را تضمین می کند
- نیازی به روتوش نیست
- رنگ طبیعی دندان را بازتولید می کند
- عیب کامپوزیت‌ها تمایل به سایش در طول زمان است و در مقایسه با سرامیک، براقیت سطح کمتری را تضمین می‌کند.
معایب کامپوزیت‌ها
مزایا و معایب، نشانه ها و موارد منع مصرف عیب اصلی مواد کامپوزیتی انقباض پلیمریزاسیون است که در نتیجه آن ابعاد و غلظت تنش‌های داخلی تغییر می کند. علاوه بر این، برخی از آنها فاقد سایش و ثبات رنگ هستند.
کامپوزیت‌های با ویسکوزیته بالا (متراکم) استحکام فشاری بیشتری دارند و نسبت به سایرین سفت‌تر هستند. آنها با انقباض کمتر مشخص می‌شوند و تغییر اندازه با نوسانات دما عملاً با بافت‌های طبیعی دندان تفاوتی ندارد.
کامپوزیت‌های روان، زیبایی شناسی را بهبود بخشیده اند، اما دوام کمتری دارند و افزایش انقباض درمان را نشان می‌دهند. ضریب انبساط حرارتی آنها نیز از دندان‌ها بدتر است.
کامپوزیت‌های دندان‌های خلفی در نقاط تماسی که بیشترین تنش‌ها را دارند، به‌سرعت در معرض سایش قرار می‌گیرند. روی دندان‌های جونده نیز نقض تناسب حاشیه‌ای وجود دارد؛ بنابراین توصیه می‌شود از انواع متراکم با مقاومت سایش بالاتر استفاده کنند.
موارد منع مصرف از کامپوزیت دندانی
مواد کامپوزیت در بیماران مبتلا به واکنش‌های سمی یا آلرژیک به پلیمرها و همچنین در دندان‌قروچه و پارافانکشن منع مصرف دارند. از جمله موارد منع نسبی افزایش ساییدگی دندان‌های آنتاگونیست و همچنین وجود دندان‌های آنتاگونیست در حفره دهان که با روکش‌های آلیاژهای نجیب پوشانده شده است.
کامپوزیت‌ها راه‌حل ایده‌آلی برای ترمیم دندان‌های قدامی هستند که در آن زیبایی شناسی به دلیل بار جویدن کم بر نیازهای استحکامی اولویت دارد. آنها سایه اصلی خود را حفظ می‌کنند، چسبندگی خوبی دارند و میزان آسیب مکرر دندان کم است. یک نکته مهم با گذشت زمان، آنها تسکین اولیه خود را از دست می‌دهند، زیرا آنها به طور مداوم در معرض سایش هنگام جویدن، مسواک زدن دندان‌ها و قرارگرفتن در معرض یک محیط فرسایشی در حفره دهان هستند.
بهترین ماده پرکننده دندان چیست؟
آمالگام که ترکیبی از فلزات، عمدتاً نقره و جیوه است، برای سال‌ها قهرمان بلامنازع بازسازی دندان بوده است. هرکسی که حداقل 10 سال پیش تحت درمان ریشه قرار گرفته باشد، احتمالاً هنوز هم چنین پرکردگی در دهان خود دارد. موارد منع مصرف جیوه که وجود آن در حفره دهان می‌تواند باعث آسیب به سیستم عصبی و کلیه‌ها شود، منجر به قطع تدریجی و سپس قطع کامل آمالگام شد. امروزه تمام اینله‌های دندانی کاملاً بدون فلز هستند، بنابراین انتخاب اصلی مواد نسبت به سرامیک یا کامپوزیت است. بااین‌حال تفاوت لمینت و کامپوزیت باعث می‌شود تا در موارد مختلفی هریک از آنها، در جایگاه گزینه بهتر قرار گیرد.
بین سرامیک و کامپوزیت چه چیزی را انتخاب کنیم؟
انتخاب یک ماده بر ماده دیگر بدون توجه به سابقه پزشکی بیمار قابل انجام نیست. در واقع، دندانپزشک تفاوت لمینت و کامپوزیت بهتر از هرکسی می‌داند و قادر خواهد بود ارزیابی کند که کدام ماده برای توان‌بخشی بیمار در مرحله برنامه‌ریزی مداخله کاربردی‌تر است. هدف همیشه تضمین بهترین راه‌حل برای نیازهای خاص بیمار خواهد بود. درهرصورت، انتخاب بین لمینیت یا کامپوزیت باید به دندانپزشکی سپرده شود که وظیفهٔ خاص ارزیابی مناسب‌ترین راه‌حل را بر عهده دارد. در واقع، تنها موضوع ترجیح یک ماده بر ماده دیگر نیست، بلکه در درمان کلی بازسازی دندان یا ایمپلنت پروتز، ارزیابی براساس نیازها، عملکردهای زیبایی و عملکردی بیمار (جویدن برای به‌عنوان‌مثال) با مراقبت شخصی که همیشه می‌تواند بهترین نتیجه را برای هر فرد تضمین کند.
دیدگاه کاربران